در گفت و گو با «اعتماد» مطرح شد؛
نابغه تاریخساز پینگ پنگ: دوست دارم با دایی و فردوسی پور بازی کنم/ پرسپولیسی هستم/ به بوندسلیگا می روم/ چینی ها از من می ترسند
بنیامین فرجی نابغه چهارده ساله تنیس روی میز ایران که چندی پیش نفر اول رنکینگ جهانی و برنده مدال طلای المپیک را شکست داد می گوید از تبریک سردار آزمون و مرتضی پورعلیگنجی سورپرایز شد.
روزبه دلاور| مسابقات تنیس روی میز قهرمانی نوجوانان جهان در کشور سوئد برگزار شد و بنیامین فرجی، نابغه پینگ پنگ جهان از کشورمان در مقابل «لی هه چن» از چین قرار گرفت و با نتیجه 4 بر 2 به این حریف باخت و به مدال برنز این بازیها بسنده کرد.
به گزارش «اعتماد»، این اولین مدال تاریخ تنیس روی میز ایران در ردههای مختلف سنی در جهان محسوب میشود. فرجی که قبلتر در رده بزرگسالان با شکست نفر اول رنکینگ این رشته جهان تنیس روی میز را به تحسین وا داشت، نشان داده که میتواند موفقیت بیشتر و مهمتری را کسب کند به شرط آنکه به حال خودش رها نشود و مسوولان ورزش حمایتهای لازم را از او داشته باشند. اما پس از رقابتهای قهرمانی نوجوانان جهان با بنیامین فرجی تماس گرفتیم تا در خصوص مسائل مختلف گپ و گفتی داشته باشیم. بنیامین به خبرنگار «اعتماد» گفت که پرسپولیسی است و دوست دارد با علی دایی و عادل فردوسیپور پینگپنگ بازی کند! در ادامه گپ و گفت اختصاصی «اعتماد» با این نابغه 14 ساله پینگ پنگ جهان را میخوانید.
برای شروع از حضور در مسابقات جهانی بگو.
خب این مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد و من توانستم بهترین عملکرد خودم را داشته باشم و از لحاظ تکنیکی و تاکتیکی و روحی و بدنی در شرایط خوبی بودم و توانستم بهترین بازیام را انجام بدهم. حریفانی هم از سوئد و چینتایپه و ژاپن را شکست دادم و درنهایت در نیمه نهایی درحالی که میتوانستم برنده باشم و بازی برابر پیش میرفت، دو گیم با نتیجه 13 بر 11 باختم. در حالی که اگر این نتیجه نزدیک میافتاد سمت من و میبردم همه چیز تغییر میکرد، تمام تلاش خودم را کردم، اما نشد.
در نیمه نهایی با حریف چینی کریخوانی داشتی؟
حالا اینها میگذرد؛ چیزی که میماند بازی پینگپنگ و اخلاق است اما نوبت من هم میرسد! بعد از آن برد چینیها از من میترسند و وقتی من را میبینند روی خودشان را طرف دیگری میکنند و لبخند نمیزنند. کلا چینیها با من زیاد خوب نیستند!
از اینکه در پینگپنگ شروع به تاریخسازی کردی چه احساسی داری؟
خب امسال سال آخر رده نوجوانان من بود و آخرین شانس من برای کسب مدال در زیر 15 سال بود و حساسیت کار من را خیلی بیشتر کرد و کارم خیلی سخت بود. با توجه به تمام این مسائل فشارهای روحی را تحمل کردم و توانستم در نهایت مدال برنز را کسب کنم و خیلی از این بابت خوشحالم.
یک بازی تاریخی قبلا با نفر اول رنکینگ پینگپنگ جهان داشتی که با برد پشت سر گذاشتی. چطور توانستی بر استرس این بازی غلبه کنی؟
وقتی در این سطح از پینگپنگ برسید و با بحثهای روانی و تکنیکهای روانی آشنا باشید مقابل هیچ رقیبی استرسی ندارید. در آنجا آقای لطفالله نسبی کنار من بودند و به من روحیه دادند و تجربیات خود را دراختیار من گذاشتند و درنهایت با تلاشهای خودم توانستم آن بازی را برنده شوم.
وقتی عملکردت مورد توجه رسانههای مختلف جهان قرار گرفت تمرکزت را بههم نزد یا در آینده باعث حواسپرتیات نمیشود؟
این احساس برای اولین بار نبود. چندین بار به خاطر مقامهای مختلفی که کسب کردم این اتفاق افتاده بود و اینکه در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفتم چندان برای من جذاب نبود! به همین خاطر توجه زیادی به این موضوع نداشتم تا تمرکزم را بههم بزند.
بعد از آن برد تاریخی افراد مشهوری هم پیام تبریک فرستادند که تعجب کنی؟
بله؛ دو تا تبریک برای من خیلی جالب بود یکی از طرف سردار آزمون و یکی هم از طرف مرتضی پورعلیگنجی بود. این دو برای من استوری گذاشتند و تبریک گفتند ضمن اینکه محمدرضا گلزار هم بود و این اتفاق برای من جالب بود که پینگپنگ ایران به سطحی رسیده که حتی فوتبالیستها هم آن را نگاه میکنند و تبدیل به یک رشته پر سر و صدا شده!
شنیدیم پرسپولیسی هستی و طرفدار رونالدو؟
بله؛ پرسپولیسی هستم و رونالدو را هم دوست دارم.
دوست داری سر بازی یا تمرین پرسپولیس حاضر شوی؟
بله؛ دوست دارم تمرینات پرسپولیس را از نزدیک ببینم اما مسابقه آنها را دو بار همراه پدرم رفتیم و از نزدیک دیدیم. یکی حدود 7، 8 ماه پیش بود مقابل فکر میکنم گلگهر و یکی هم سه سال پیش بود مقابل سپیدرود که اگر میبردند قهرمان میشدند که بردند و قهرمان شدند.
الگویت کیست؟
الگوهای من بین بازیکنان خارجی یکی هاریموتو از ژاپن است و دیگری ما لونگ از چین.
با آنها مسابقه هم دادی؟
یک بار با هاریموتو مسابقه دادم که میتوانستم او را شکست بدهم که حیف نشد.
از چند سالگی وارد رشته پینگپنگ شدی؟
از سن ۳ یا ۴ سالگی پدرم من را به باشگاه برد و کمکم با پینگپنگ آشنا شدم و ادامه دادم.
دوست داشتی در ورزش دیگری فعالیت کنی؟
نه؛ من به پینگپنگ علاقهمند بودم و به همین ورزش هم ادامه دادم.
برای مقامی که به دست آوردی، پاداش هم گرفتی؟
بله؛ رییس فدراسیون قرار است یک پاداشی به من بدهد و آقای دکتر خلیلینیا هم یک پاداش به من اهدا کردند که دستشان درد نکند.
انتظارت از مسوولان چیست؟
انتظار من این است که توجه بیشتری به من کنند و همین طور هم هست. امیدوارم به کانتندر و کمپهای تمرینی بیشتری اعزام شوم.
بعضی از اعزامهای شما برای شرکت در مسابقات با هزینه شخصی شما است؟
بله؛ پدرم و اسپانسرها پول را پرداخت میکنند. آقای دکتر احسانیمهر و آقایان خلیلینیا و شاملی و قارداشی برای من زحمت میکشند و به بعضی از کانتندرها اعزام میکنند.
با یک باشگاه آلمانی قرارداد بستی؟
بله؛ تیممونشن گلادباخ است و بازیکنان خیلی خوبی دارند و در سوپرلیگ آلمان هستند. مذاکرات در جریان است و هنوز صددرصد نشده اما در حال پیش رفتن است.
اوضاع درس و مدرسهات چطور است؟
در ایران آقای دادگر با ما همکاری میکنند و در بعضی از روزها شرکت نمیکنم و بعضی روزها که درسهای مهم دارم شرکت میکنم و خیلی به من لطف داشتند.
دوست داری در ایران با چه کسی بازی کنی؟
با آقایان نوشاد و نیما عالمیان و آقای امیرحسین هدایی دوست دارم بازی کنم.
با کدام افراد غیرپینگپنگی دوست داری بازی کنی؟
دوست دارم با آقای علی دایی و عادل فردوسیپور بازی کنم.
بزرگترین آرزویت در پینگپنگ چیست؟
دوست دارم اول به المپیک بزرگسالان برسم و بعد بتوانم در آنجا بازیهای خوبی را انجام بدهم و بتوانم مدال کسب کنم.
به مردم قول میدهی که دچار غرور کاذب نشوی؟
بله، بله.
صحبت پایانی؟
از خانواده عزیزم خیلی تشکر میکنم که همیشه در این چند سال پشت و پناه من بودند و آقای دادگر که اجازه میدهند تا به مدرسه نروم.
دیدگاه تان را بنویسید