ارزیابی مقامات سابق سازمان سیا درباره روسیه - بخش نخست

اعتمادآنلاین| وینستون چرچیل در 1939 گفت: «روسیه چیستانی پیچیده در راز و درونش معمایی دیگر است.» امروز نیز چون گذشته، غرب فعالیت‌ها و مقاصد روسیه را به‌شدت تحت نظر دارد. مرکز منافع ملی در 22 می جلسه‌ای را با حضور مقامات بازنشسته سیا برگزار کرد تا ارزیابی دولت آمریکا از روسیه را مورد واکاوی قرار دهد.

به گزارش گروه بین‌الملل اعتمادآنلاین ، به نقل از نشنال اینترست، سخنرانان این جلسه عبارت بودند از: جورج بیب (رئیس اطلاعات و امنیت ملی در مرکز منافع ملی، رئیس پیشین مرکز تحلیل روسیه در سازمان سیا، و مشاور ویژه پیشین دیک چنی و معاون رئیس‌جمهور در دوران ریاست جورج بوش پسر)، میلتون بردن (افسر سابق و رئیس سازمان سیا مستقر در پاکستان. او ازجمله افرادی بود که در آموزش و مسلح کردن مجاهدین افغانستانی در مبارزه با ارتش شوروی نقش اصلی داشت) و پیتر کلمنت (معاون رئیس پیشین برنامه‌های تحلیلی در سیا و استاد دانشگاه کلمبیا). این جلسه با مدیریت پاول جی. ساندرز، رئیس اجرایی مرکز منافع ملی و مشاور ارشد پیشین معاون وزیر خارجه در امور جهانی در دولت بوش پسر انجام شد.

در جلسه مذکور دخالت روسیه در انتخابات 2016 برجسته‌ترین موضوع بود. در میان سخنرانان توافق عمده‌ای وجود داشت که روسیه در انتخابات مداخله کرده است اما اقدامات این کشور یک عملیات سطح پایین بود و اینکه مسکو می‌تواند در صورت تحریک شدن، عملیات بسیار گسترده‌تری را در خاک آمریکا انجام دهد. این دخالت اساساً نه به دلیل حاکمیت دموکراسی در آمریکا، بلکه به دلیل فعالیت‌های واشنگتن انجام شد. ازنظر بردن، امروز روابط میان ایالات‌متحده و روسیه بدتر - و خطرناک‌تر- از دوره جنگ سرد شده است.

ازنظر بیب، به نظر می‌رسد بسیاری از اعضای سیاسیون حاکم در واشنگتن و دستگاه امنیت ملی خیال می‌کنند مقاصد روسیه را بدون تحلیل کامل مسئله درک می‌کنند. این باور مشترک در واشنگتن وجود دارد که روسیه می‌خواهد بنیان دولت دموکراتیک ایالات‌متحده را تضعیف کند، اما این باور بر هیچ تحلیل درستی استوار نیست.

بیب در ادامه بر عدم شناخت مقاصد حریف و نتایج مخربی که می‌تواند به دنبال داشته باشد تأکید کرد: «این‌ یکی از کارکردهای مهم تحلیل اطلاعات است - یعنی فهمیدن مقاصد دشمن خارجی برای فهمیدن طبیعت تهدید، واقعی بودن، میزان آسیب احتمالی تهدید و همچنین تنظیم واکنشی مؤثر برای کنار آمدن با تهدید. اگر شما مقاصد را نادرست درک کنید، اغلب موارد به راه‌حل اشتباه خواهید رسید.»

یکدلی تحلیلی

ازنظر بیب، تحلیل درست به «یکدلی تحلیلی» (analytic empathy) نیاز دارد. این اصطلاح را نباید با همدلی(sympathy) اشتباه گرفت. اما «یکدلی تحلیلی» به این معناست که با دشمن از چشم‌انداز خودش مواجه شویم. به‌عبارت‌دیگر، تحلیل‌گر باید مسافتی طولانی پا در کفش دشمنش کند. بیب در ادامه گفت «هیچ‌کسی این کار را به‌خوبی انجام نمی‌دهد. این کار خصوصاً زمانی دشوار است با یک دشمن خارجی طرفیم - گروهی از افراد با تاریخ، فرهنگ، باورها و تصورات متفاوت.»

درواقع، نگاهی دقیق به بن‌بست اخیر با مسکو به ما می‌گوید که روسیه قصد ندارد دموکراسی آمریکایی را نابود کند، بلکه اهداف مشخص‌تری را در ذهن دارد. ازجمله این اهداف مهار کردن قدرت آمریکا و چیزی است که کرملین آن را تهدید به منافعش می‌داند - خصوصاً در دوران پس از فروپاشی شوروی. بیب در ادامه گفت: «آن‌ها از ما می‌خواهند تا جنگ برای ترویج دموکراسی را کنار بگذاریم. دموکراسی فی‌نفسه آن‌ها را تهدید نمی‌کند. آن‌ها نه نگران هویت ما، بلکه نگران فعالیت‌های ما هستند - یعنی تلاش برای صدور دموکراسی در نقاط کلیدی دنیا که بر منافع داخلی و خارجی روسیه تأثیرگذار است.»

کامپرومت

* این اصطلاح روسی، به اطلاعات و داده‌هایی اشاره می‌کند که از آن‌ها برای رسوایی و تخریب چهره‌ سیاستمداران استفاده می‌شود.

بِردن در سخنرانی خود گفت: اگر هدف روسیه صرفاً ایجاد هرج‌و‌مرج و بی‌ثبات کردن ایالات‌متحده باشد، مسکو تاکنون از پروژه معروف «کامپرومت» درباره دونالد ترامپ استفاده کرده بود -بی‌توجه به اینکه محتوای آن درست باشد یا خیر - و با این روش تا جای ممکن در واشنگتن فضای بهت و حیرت را ایجاد می‌کرد.

بیب همچنین گفت که فاش کردن چنین پرونده‌ای می‌توانست هرج‌ومرجی مطلق در واشنگتن ایجاد کند. اما پرسشی که ایجاد می‌شود این است: چرا آن‌ها این کار را نکردند؟ به نظر طرف روس نیز برای پرهیز از این اقدام دلایل خاص خودش را دارد.

دیمیتری سایمز، رئیس مرکز منافع ملی، در این جلسه اظهار کرد احتمالاً دستگاه اطلاعات روسیه به دنبال آن است که در تمام طیف‌های سیاسی ایالات‌متحده نفوذ کند. وی در ادامه گفت: به نظرم واضح است که روسیه پیوندهای گسترده‌ای با هر دو جریان انتخابات ریاست جمهوری داشته و واقعاً انتظار داشت که هیلاری کلینتون پیروز انتخابات شود.

اما این مسئله با نحوه واکنش روسیه به عکس‌العمل آمریکا در موضوع دخالت در انتخابات ناسازگار نیست. بیب افزود، «روس‌ها می‌توانستند نفوذی بسیار گسترده‌تر داشته باشند. به نظر نمی‌رسد که مسکو به‌دقت عواقب این کار [دخالت در انتخابات] را سنجیده باشد [...] درمجموع، سیاست‌سازان واشنگتن اغلب به‌جای هرگونه بصیرتی واقعی برای فهم سازوکار درونی کرملین، به حدسیات اکتفا می‌کنند.