چرا دولت دوازدهم نیازی به حضور سخنگو احساس نمی‌کند؟

اعتمادآنلاین| مهتاب اسفندیاری: 109 روز است که دولت بدون سخنگو کار خود را پیش ‌می‌برد؛ محمدباقر نوبخت 9 مرداد 97 در یک رشته توییت خبر استعفای خود از سخنگویی دولت به دلیل تمرکز بر کار اصلی خود یعنی ریاست بر سازمان برنامه و بودجه را اعلام کرد.

به گزارش اعتمادآنلاین ، موضوعی که البته بخشی از آن به انتقادهایی باز می‌گشت که نسبت به او وجود داشت و چند روز قبل از این توییت‌ها هم شایعه خروج کامل او از دولت را به همراه داشت. هرچند که بلافاصله این موضوع از طرف محمود واعظی رییس دفتر رییس‌جمهور رد شد اما به هر حال حسن روحانی رییس‌جمهوری استعفای نوبخت از سخنگویی دولت را پذیرفت.

نکته قابل توجه اما این است که از همان روز تا الان صندلی سخنگوی دولت خالیست. بنویسید چراغ پرسش و پاسخ خبرنگاران و تعامل دولت با رسانه‌ها خاموش شده اما در واقع بخوانید چراغ تعامل دولت با مردم خاموش شده است. با توجه به شرایط فعلی که کشور با اعمال تحریم‌های جدید آمریکا روبروست شاید بیشترین فشار و منگنه روحی و روانی برای مردم باشد. بنابراین اینکه دولت کانال مستقیمی برای سخن گفتن با مردم داشته باشد و بتواند حفظ روحیه و انگیزه کند از مهمترین الزامات دولت و کشور به نظر می‌آید. جایگاهی که با وجود همه انتقادها از مردادماه خالی است.

غلامحسین کرباسچی درباره دلایل خالی بودن این صندلی به اعتمادآنلاین توضیح می‌دهد حتما دولت سخنی برای گفتن ندارد وگرنه سخنگوی خود را پیدا می‌کرد.

محمد مهاجری فعال رسانه‌ای اصولگرا اما با تاکید بر اینکه نبود سخنگو در دولت خلاءیی ایجاد نمی‌کند، به اعتمادآنلاین می‌گوید: وجود سخنگو موجب می‌شود وزرا پاسخگو نباشند. در حال حاضر هر کدام مجبور هستند در حاشیه جلسه هیات دولت با رسانه‌ها صحبت کنند.