کد خبر: 249929
|
۱۳۹۷/۰۹/۱۷ ۱۳:۵۰:۰۰
| |

محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران:

کارگزاران در دولت کسی را ندارد/ در انتخابات صندلی‌فروشی نداریم

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی گفت: کسانی که در عضویت حزب باشند و در مجلس، دولت و شورای شهر حضور داشته باشند، اندک است. ما در مجلس دوازده نفر، در شورای شهر 2 نفر و در شوراهای استانی هم کمایش افرادی را داریم. ولی همفکران کارگزاران زیاد هستند. البته در دولتی کسی را نداریم.

کارگزاران در دولت کسی را ندارد/ در انتخابات صندلی‌فروشی نداریم
کد خبر: 249929
|
۱۳۹۷/۰۹/۱۷ ۱۳:۵۰:۰۰

اعتمادآنلاین| محمد عطریان‌فر،‌ عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با بیان اینکه پیوند اصلاح طلبان با صندوق های رای ناگسستنی است گفت: اگر نامزد اختصاصی مان در انتخابات ریاست جمهوری آینده از کانال شورای نگهبان عبور نکند مجبوریم به مرحله متنازلی تن دهیم و دست به انتخاب نسبی از میان گزینه های موجود بزنیم.

وی ادامه داد: با این وجود و از آنجا که پیوند اصلاح طلبان با صندوق های رای ناگسستنی بوده وغیر قابل تصور است که روزی با صندوق ها قهر کنند آنها مجبورند فردی که توانسته از کانال شورای نگهبان عبور کند ونسبت قابل قبولی با نظریه اصلاحات داشته باشد را به عنوان نامزد نهایی انتخاب کنند. رویکردی که در گذشته و با حمایت از حسن روحانی در سال 92 آغاز شده و به گفته عطریان‌فر احتمال تکرار آن در انتخابات آینده ریاست جمهوری هم وجود دارد.

در ادامه محورهای مصاحبه سخنان عطریان‌فر را می‌خوانیم:

  • تا زمانی که احزاب در ایران بشکل کمال یافته تکوین پیدا نکنند دسته بندی های سیاسی در قالب رفتارهای جبهه ای عمل می کنند؛ امروز دونظریه سیاسی در کشور مدعی داشتن فلسفه حکومت هستند، یکی نظریه اصولگرا و دیگری اصلاح طلب؛ این دو نظریه مفروق عنه از یکدیگر و دو جریان کاملا متفاوت هستند به طوریکه دیدگاه های آنها کمتر با هم توافق حاصل می کند.
  • هر کدام از دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا احزابی را که نوعا نام حزب را یدک می کشند زیرمجموعه خود دارند که اگر بخواهند به صورت منفرد در انتخاباتی شرکت کنند شکست شان قطعی است. لذا اگر با هویت حزبی محدود خود در انتخابات شرکت کنند چون توفیقی حاصل نخواهند کرد بنابراین با حضورجبهه ای به صحنه می آیند؛ تیمی متشکل از یکی دو حزب اصلی و چندحزب اقماری در کنار هم به یک تصمیم واحد و مشترک می رسند وبرنامه ریزی کنند.
  • حتی اگر روزی به سمت فعالیت های حزبی هم حرکت کردیم نمی توان تکثرحزبی داشته باشیم به طور قطع دو حزب خواهیم داشت که ممکن است با یکی دو سه حزب مکمل در مجموع به 5 حزب برسند، در چنین وضعیتی هم جریان اصلاح طلب و هم اصولگرا قرارشان بر این خواهد شدکه به هر قیمتی نامزد خاص خود را داشته و فردی را کاندیدای انتخابات کنند که تعلقات و وابستگی فکری اش کامل باشد.
  • اگرچه در بزنگاه های انتخاباتی نوعا حق اصلاح طلبان ضایع می شود اما از آنجا که پیوند اصلاح طلبان با صندوق های رای ناگسستنی است وغیر قابل تصور است که روزی با صندوق ها قهر کنند مجبوریم به یک مرحله متنازلی تن دهیم به عبارتی ناچاریم در عرصه رقابت ها دست به انتخاب نسبی بزنیم. در چنین شرایطی ممکن است فردی که توانسته از کانال شورای نگهبان عبور کند ونسبت قابل قبولی با نظریه اصلاحات داشته باشد را انتخاب کنیم تا اگربه صد درصد مطالباتمان با نامزد خودمان نرسیم حداقل بخش معقولی ازمطالبات تامین شود.
  • این گزاره که درباره آقای لاریجانی و عارف مطرح شد باید در زمان و موضوع خود ارزیابی ،تحلیل و دیده شود. اینکه عرض کردم نقد لاریجانی آری ، نسیه عارف نه! در زمان انتخابات هیات رئیسه مجلس بود؛ در آن زمان باورمان این بود که آقای لاریجانی می تواند در اداره مجلس با توجه به منظومه سیاسی حاکم موفق تر از آقای عارف ظاهر شود و آقای عارف را در آن موقعیت پیروز تلقی نمی کردیم. بهترین دلیل این ادعا هم عملکردها بود، به هر حال عملکرد آقای لاریجانی در جایگاه ریاست پارلمان نزد اصلاح طلبان مورد احترام است و اصلاح طلبان این موقعیت را برای ایشان به رسمیت می شناسند.

  • ما از خدا می خواهیم یک روزی شخصی مثل آقای عارف بتواند با موفقیت ریاست مجلس را بر عهده گیرد، تاکید می کنم در آن زمان فقط بحث صلاحیت فردی نبود بلکه موضوع احتمال پیروزی بود که مجلس از یک اقلیت و اکثریتی تشکیل نشده بلکه مرکب از چند اقلیت است که باید با هم توافق کنند تا به یک فرد رای دهند، برداشت و ارزیابی ما این بود که در این اقلیت های چندگانه آقای عارف پیروز از آب در نمی آید.
  • اگر اصلاح طلبان فرصت پیدا کنند و نهادهای داوری اجازه دهند نامزد مستقل اصلاحات را داشته باشند قطعا و مسلما نامزد مستقل خودمان را خواهیم داشت اما اگر چنین فرصتی را از ما دریغ داشتند و اصلاح طلبان را محروم کردند، با توجه به اینکه باید حتما در انتخابات فعال باشیم در چنین شرایطی به سمت ارزیابی نیروهای موجود می رویم و از کسی که نزدیک ترین مواضع را با ما دارد حمایت می کنیم.
  • وقتی کاندیدای اصلی ما یعنی آقای هاشمی را کنار گذاشتند با بررسی به این رسیدیم که می توان از آقای روحانی حمایت کرد. زیرا مشترکاتی بین ما برقرار بود، البته یک دوره هم ایشان به عنوان دستیار سیاسی دفاعی امنیتی و استراتژیک آقای خاتمی در شورای عالی امنیت ملی کار کرده بود.
  • وقتی صلاحیت نامزدها بررسی و در نهایت افراد انتخاب می شوند، از آنجا که برای تبلیغات در انتخابات نیازمند تامین منابع مالی هستیم اگر افرادی از سر علاقمندی پولی در اختیار بگذارند آن مبالغ صرف تبلیغات می شود. یکی از منابعی هم که در تامین هزینه های تبلیغاتی مدنظر است خود عزیزانی هستند که نامزد قطعی می شوند، در واقع به آنها پیشنهاد می شود اگر توان مالی دارند برای تبلیغات خودشان کمک کنند.
  • رویکرد مالی تبلیغات ما در تمام انتخابات قابل دفاع است، اولین انتخابات سال73 که حزب تشکیل شد گزارش دقیق منابع و مصارف حزب را خدمت مقام معظم رهبری فرستادیم. البته در مقاطعی بوده که فعالیت آنچنانی و پول و امکاناتی نداشتیم و گزارشی هم نبوده اما در مقاطعی که فعال بودیم و گسترده کار کردیم منابع مان کاملا مشخص است.

  • کسانی که در عضویت حزب باشند و در مجلس، دولت و شورای شهر حضور داشته باشند، اندک است. ما در مجلس دوازده نفر، در شورای شهر 2 نفر و در شوراهای استانی هم کمایش افرادی را داریم. ولی همفکران کارگزاران زیاد هستند. البته در دولتی کسی را نداریم. آقای جهانگیری نماد کارگزاران هستند اما به صفت حزبی آنجا نیستند؛ معاون اول اند که به تشخیص شخص آقای روحانی ماموریت یافته است. اینکه می گویید آقای جهانگیری نماد کارگزاران در دولت است تاکید می کنم آقای جهانگیری هم به صفت صلاحیت فردی مورد انتخاب آقای روحانی قرار گرفته، آقای روحانی برای کارگزاران نامه ننوشت که از حزب تان برای این پست کسی رابه ما معرفی کنید.
  • ما نمی توانیم احزاب ایرانی را با احزاب بزرگ دنیا مثلاً حزب دموکرات آمریکا مقایسه کنیم. آنها با ریشه های تاریخی توانمند در رقابت های متعدد و متنوعی شرکت می کنند. ضمن اینکه نهاد داوری در آمریکا نسبت متساوی و هم عرض با دو جریان اصلی سیاسی یعنی جمهوری خواهان و دموکرات ها دارد در حالیکه در ایران این طور نیست؛ در ایران احزاب به شدت متکثر بوده و هیچ کدام به معنی واقعی کلمه کار حزبی نمی کنند بلکه به تعبیر مقام معظم رهبری بیشتر محفل بوده و حسب سوابق دوستی ومودت تاریخی دور هم جمع می شوند.

منبع: خبرآنلاین

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها