وقتی افزایش سالانه کرایه تاکسی‌ها با نرخ تورم نمی‌خواند

اعتمادآنلاین| ‌ فقط کارمندها نیستند که سالی یک‌بار درآمدشان افزایش می‌یابد و در طول سال باید با افزایش چندباره قیمت‌های گوشت و مرغ و لبنیات بسازند. راننده‌های تاکسی شرایط مشابهی دارند.

به قرار هر سال دولت در انتظار اعلام نرخ تورم است تا میزان رشد نرخ تاکسی‌‌ها را هم اعلام کند.

هرچند ناگفته پیداست که این رشد نرخ نمی‌تواند عددی آنچنان متفاوت با سال‌های گذشته باشد. کما اینکه در تمام سال‌های اخیر، فارغ از اینکه چه کسی ریاست دولت را بر عهده داشته، عددی نسبتا ثابت هر سال بر نرخ تاکسی‌ها افزوده شد. افزایشی که هیچ‌وقت زورش به تورم نرسید و اثری بر بهبود زندگی و معیشت رانندگان تاکسی نداشت.

در صورتی که در کشورهای مدرن و توسعه یافته، اتفاقا همین برنامه‌های رفاهی است که نام یک کاندیدا را برای رسیدن به قدرت بر سر زبان‌ها می‌اندازد.

با نگاهی ساده به نرخ کرایه تاکسی در چند محله تهران می‌توان به سادگی به عمق ماجرا پی برد. خط انقلاب-سید خندان از 75 تومان دهه هفتاد به 2800 هزار تومان رسیده است. خط تجریش-مینی سیتی که اواخر دهه هفتاد 30 تومان بود، 3 هزار تومان شده است.

یا در جنوب شرق تهران، خط بلوار اباذر تا خیابان پیروزی در دهه هفتاد 25 تومان بود و حالا 2000 تومان. این افزایش قیمت نرخ کرایه تاکسی در عرض 30 سال، در حالی است که فقط قیمت لاستیکی که راننده ناچار به تعویض آن در طول سال است فقط در سال گذشته 4 برابر شده است. عاملی که باعث شده مطالبه رانندگان نه رشد کرایه تاکسی که ایجاد تسهیلات بیشتر باشد.

ایجاد تسهیلاتی برای خرید راحت تر ادوات خودرو، تغییر در روند نوع بیمه رانندگان تاکسی به عنوان افرادی که مجبورند در آلوده‌ترین روزها هم در شهر رفت‌و‌آمد کنند، ارتقای وضعیت سبد خانوار آن‌ها با در اختیار گذاشتن تسهیلات مختلف و همچنین اختصاص وام‌های ویژه می‌تواند برخی از این اقدامات باشد. به شرط اینکه سازمان تاکسی‌رانی به عنوان اصلی‌ترین متولی این قشر به فکر مطالباتشان باشد.