مدارس به شادی‌های کودکانه جهت دهند

اعتمادآنلاین| ‌ مهین برخورداری، کارشناس تعلیم و تربیت با طرح این پرسش که آیا اسناد بالادستی به موضوع شادی برای کودکان و نوجوانان پرداخته‌اند؟ گفت: چیزی تحت عنوان برنامه شاد تعریف نشده است. البته هدف غایی سندتحول بنیادین دستیابی به حیات طیبه و قرب الی الله است که می‌توان ذیل آن برنامه‌های فرحبخش سالم طراحی و اجرا کرد.

وی افزود: بخش عمده‌ای از برنامه‌ها و رویه‌های حاکم بر آموزش و پرورش از سال‌ها قبل و از بیرون به آن تحمیل شده و منحصر به این دولت و آن دولت نیست. ممکن است وزیری بیاید و کارهایی انجام دهد که آن هم بعضاً با مخالفت‌هایی روبرو می‌شود.

این دکترای فلسفه تعلیم و تربیت با بیان اینکه برنامه درسی رسمی مدارس مشخص است و دانش آموزان در طول هفته دروسی چون هنر و ورزش دارند که معمولاً به آنها آنطور که باید و شاید توجه نمی شود عنوان کرد: برپایی کاروان‌های شادی، جشن و سرور را در برنامه رسمی مدارس کمتر شاهدیم و برنامه‌های تدوین شده مطابق نسل امروز ما نیست.

برخورداری ادامه داد: برنامه آموزشی امروز دهه هشتادی‌ها، متناسب با دوره دهه شصتی‌هاست. سیستم آموزشی حرکت کند و لاک پشتی دارد در حالی که نسل امروز با فضای مجازی مانوس است و مدرسه نتوانسته همپای سرعت شبکه‌های مجازی، برای تربیت دانش آموزان حرکت کند. متاسفانه نظام آموزشی ما عقب‌تر است.

وی با اشاره به برنامه‌های درسی کسل کننده در مدارس و اکراه برخی دانش آموزان برای رفتن به مدرسه عنوان کرد: اگر مدرسه برنامه شاد داشته باشد به افزایش علاقه مندی آنها به مدرسه کمک می‌کند. آن ترانه‌های مبتذل هم که اخیراً در مدارس همخوانی می‌شد چیزی بود که از خانه و از دل جامعه به مدرسه رفته و احتمالاً مدیر و معاون مدرسه به آن تن داده‌اند. به هر حال باید بپذیریم که نسل امروز، به اصطلاح بله قربان گو نیست و اگر چیزی را یاد گرفته باشد در مدرسه تکرار می‌کند.

این کارشناس تعلیم و تربیت ادامه داد: وقتی در مدرسه برنامه شاد وجود ندارد، دانش آموز به روش‌های دیگر و از جای دیگر شادی را به مدرسه و جمع دوستانه‌اش می‌برد.

برخورداری با بیان اینکه مدرسه به آموزش مهارت‌های زندگی و حقوق شهروندی فکر نکرده و بیشتر روی آموزش متمرکز شده است تاکید کرد: وقتی خوراک مناسب فرهنگی تهیه نمی‌کنیم نتیجه‌اش روی آوردن به موسیقی‌های مبتذلی است که آسیب‌های فراوان بسیاری دارد و در هیچ کجای دنیای پذیرفته نیست که کودک هشت، 9 ساله چنین موسیقی‌هایی را بشنود و تکرار کند.

وی ادامه داد: بلوغ زودرس و ورود زودهنگام به دنیای بزرگسالی از جمله این آسیب‌هاست که تبعات بسیاری دارد. یکی از عوامل تسهیلگر بلوغ زودرس همین ادبیات کلامی غیرمناسب است.

این کارشناس تعلیم و تریت با بیان اینکه فیلم و موسیقی خوب کودک و نوجوان در کشور اندک است تاکید کرد که باید به شادی‌های کودکانه جهت داده شود و برنامه‌های مفرحی با حفظ اصول تربیتی در قالب فوق برنامه برای کودکان در مدارس تدارک دیده شود.

منبع: ایسنا