وحدت با تعارف محقق نمی‌شود/ آقایانی که به وحدت معتقدند نظرشان درباره نظارت استصوابی چیست؟/ اختلاف مجمع روحانیون و جامعه‌روحانیت مبنایی است نه سلیقه‌ای

اعتمادآنلاین| «جامعه روحانیت و مجمع روحانیون باید درصدد همگرایی، ائتلاف و اتحاد باشند» این جمله‌ای است که غلامرضا مصباحی‌مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز در گفت وگویی بر آن تاکید کرده است. این عضو جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه همگرایی جامعه روحانیت و مجمع روحانیون باید از گفت وگوی ملی شروع شود تصریح کرده که مشکلات این دو گروه نه مبنایی بلکه بیشتر سلیقه ای است بنابراین اختلاف سلیقه‌ها نباید به درگیری و منازعه بینجامد. او حتی درخواست کرده رهبری و مراجع تقلید به این موضوع ورود کرده و واسطه این ارتباط شوند.

اما در حالی که مصباحی‌مقدم بر نبود اختلافات مبنایی تاکید کرده و باب گفت‌وگو را بین این دو گروه باز می‌داند اما هادی غفاری عضو مجمع روحانیون مبارز بر مبنایی بودن اختلافات بین جامعه روحانیت و مجمع روحانیون تاکید می‌کند و هرگونه نشست مشترکی را بین این دو گروه بی ثمر می‌داند.

وحدت با ابلاغیه و تعارف محقق نمی‌شود

هادی غفاری، عضو مجمع روحانیون مبارز درباره ایده برگزاری نشست‌های مشترک بین جامعه روحانیت و مجمع روحانیون مبارز با بیان اینکه وحدت به عنوان یک مقوله اجتماعی واقعی با بخشنامه و ابلاغیه و تعارف محقق نمی‌شود گفت: انشقاق جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون یک اصالت ریشه‌ای داشته که آن هم در تفکرات امام (ره) بوده است.

وی با بیان اینکه تفاوت‌های ریشه‌ای بین مجمع روحانیون و جامعه روحانیت مصادیق مختلفی دارد، افزود: ببینید راست سنتی که امروز به اصولگرا تغییر نام داده‌اند برابر فقهی که مدعی آن بودند بر این نظر بودند که اگر در خانه کسی چاه نفت کشف شد متعلق به خودش است و دولت حق هیچ گونه مخالفتی ندارد، یا در موضوع مالیات، سربازی و مرزداری و اختیارات حکومت نظراتی داشتند که وقتی درباره آنها از امام استفسار گرفتیم امام (ره) جواب دندان‌شکنی دادند که این چه حرف‌هایی است و تاکید کردند که مالکیت معنای عرفی دارد.

اختلاف بین جامعه روحانیت و مجمع روحانیون مبنایی است نه سلیقه‌ای

غفاری ادامه داد: آقایان جامعه روحانیت مبارز معتقد به مالکیت بسیار بسیار بسته و دور از زمان و مکان بودند بر این اساس انشقاق مجمع روحانیون و جامعه روحانیت اختلاف نه تنها سلیقه‌ای نبوده بلکه اختلاف مبنایی است.

وی با بیان اینکه حکومت و دولت مبنای بسیار روشن و اجتهادی دارد، تاکید کرد: ببینید در مذهب شیعه که باب اجتهاد در آن باز گذاشته شده شرایط به گونه ای است که برای تصمیم گیری درباره حوادث و مشکلات روز فضا باز گذاشته شده و معتقد است نمی‌توان در فضای بسته اعلام نظر کرد، موضوعی که آقایان جامعیت روحانیت باوری به آن ندارند.

عضو مجمع روحانیون مبارز با تاکید بر اینکه آقایان در جامعه روحانیت در تاریخ 40 ساله انقلاب نشان دادند که اساسا به چیزی به نام اتحاد و وحدت معتقد نیستند، گفت: این‌ها تعارفاتی است تا آقایان فقط دور هم بنشینند، گپی بزنند، شوخی کنند و در نهایت بروند اما هیچ برنامه عملی برای وحدت ندارند.

آقایانی که به وحدت معتقدند نظرشان درباره نظارت استصوابی چیست؟

غفاری ادامه داد: اگر آقایان به وحدت اعتقاد دارند بفرمایند درباره نظارت استصوابی که بهترین بچه‌های انقلاب را درو کرده است معتقد بودند؟ اگر معتقد بودند در نظارت استصوابی به این وسعت عمل نمی کردند. در کشور ما یک آقای زرتشتی رای آورده به چه حقی ما می‌توانیم او را از رایی که مردم دادند محروم کنیم آن هم پس از اینکه ابتدا صلاحیت او را احزار کردیم، همه این ها نشان می دهد که این ها به وحدت معتقد نیستند و تنها تعارف می کنند.

جامعه روحانیت می گوید هر کس با ما نیست بر ما است

این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: معتقدم که جامعه روحانیت اعتقادی به وحدت ندارد به این دلیل که آنها برای افراد نمره صفر و صد در نظر می گیرند یعنی به هر کسی که از آنها نیست نمره صفر می‌دهند و هر کسی با آنها است نمره 100 می‌گیرد، آنها می‌گویند که هر کس با ما نیست بر ما است؛ هر کس تسلیم ما نیست، فکر ما را قبول ندارد، ما را نقد می کند از ما نیست در حالی که به هیچ وجه این تفکر صحیح نیست.

غفاری ادامه داد: شکی در وجود وحدت در حوزه های مرتبط با منافع ملی وجود ندارد اما در حوزه مسائل داخلی آیا آقایان بر وحدت تاکید دارند یا همچنان در مسائلی مانند حصر شخصیت های انقلاب که از نظر ما غیر قانونی و غیر اخلاقی است بر رای خود پافشاری می کنند و حاضر به تغییر موضع نیستند. با این تفاسیر برگزاری جلسات مشترک کارگشا نیست.

این چهره سیاسی اصلاح طلب با تاکید بر اینکه وحدت، اتحاد و برگزاری تجمعات مشترک با بخشنامه و دستور و خواهش درست نمی‌شود، تصریح کرد: باید مرزها و افکار به هم نزدیک شوند، باید آرمان‌ها به هم نزدیک شود اما آیا آرمانی که به دنبال آن است که فقط موافقان من سر کار بیایند و بقیه دور شوند قابل جمع شدن با آرمان وحدت واقعی است؟

منبع: خبرآنلاین