روزنگار جام‌جهانی فوتبال زنان

اعتمادآنلاین| منیژه موذن- سوفی لاوسون، روزنامه‌نگار گاردین، در حال پوشش جام‌جهانی زنان در فرانسه است. لاوسون یک هفته از این مسابقات را با طنزی خاص، از دید یک روزنامه‌نگار با دشواری‌های پوشش مسابقات، روایت کرده است.

یکشنبه؛ ریمز-پاریس-نیس

روز یکشنبه بعد از بازی نیجریه و نروژ خودم را با اولین قطار ریمز به پاریس رساندم. به هاستل رفتم، وسایلم را جمع کردم و به سرعت راهی فرودگاه شدم. سر وقت به بازی نرسیدم، اما توانستم بازی را پوشش دهم. پس از آن به مرکز نیس برگشتم و بازی انگلیس و اسکاتلند را دیدم و بعد به هتلی رفتم که در آن اتاق رزرو کرده بودم. رزرو اتاق کنسل شده بود و اتاق دیگری نداشتند.

دوشنبه؛ نیس- مون‌پلیه

روز دوشنبه با دو روزنامه‌نگار دیگر راهی مون‌پلیه شدیم تا بازی کانادا و کامرون را پوشش دهیم. اتفاق خاصی نیفتاد جز اینکه سوزی راک، خبرنگار آبزرور، هنگام رانندگی در ماشین را نبسته بود. رانندگی سوزی از بازی جذاب تر بود.

سه‌شنبه؛ مون‌پلیه-پاریس-رن-پاریس

برای قطار اول صبح بلیت داشتم، اما به دلیل نرسیدن تاکسی قطار را از دست دادم. رزرو یک بلیت دیگر به دردناکی کتک‌ خوردن بود. بعد از یک تاخیر طولانی در پاریس به رن رسیدم. هوا سرد و زمستانی بود و همه پوشیده در کت‌های بلند، به من که با یک تیشرت راه می‌رفتم نگاه می‌کردند. قطع شدن بازی سوئد و شیلی به دلیل هوای بد باعث شد مجبور شوم بازی را نیمه‌کاره رها کنم. بعد از طی مسافت هزار مایل در یک روز فقط احتیاج به استراحت داشتم.

چهارشنبه؛ پاریس-لو آور

برای بازی فرانسه و نروژ به همراه کارولین بارکر به برنامه زنده رادیو فایو دعوت شدم. ضبط صدا در اتاق هتل کارولین کار سختی بود. مجبور شدیم به یک رستوران برویم. هیچ‌چیز خوب پیش نرفت، حتی غذای مخصوص منو. اتفاق به‌یادماندنی روز؟ توالت هتل خراب بود.

پنجشنبه؛ لو آور- پاریس

شش صبح به پاریس برگشتم تا وسایلم را مرتب کنم. برای اولین بار به یک لباسشویی عمومی رفتم. موفق شدم بدون غرق کردن محل لباس‌ها را بشویم. در مسیر بازی چین و آفریقای جنوبی از شیرینی‌فروشی یک کیک فوق‌العاده خریدم. بازی یک-صفر تمام شد.

جمعه؛ پاریس-رن-پاریس

حال خوبی نداشتم. به زور خودم را از تخت بیرون کشیدم و به ایستگاه قطار رفتم. مسیر چهارساعته به رن وقت مناسبی برای خواب بود. بازی برای اسکاتلند خوب پیش نرفت. آنها باز هم با نتیجه دو-یک شکست خوردند، هرچند در 20 دقیقه پایانی بازی خوبی به نمایش گذاشتند. خسته بودم و بعد از کنفرانس خبری به پاریس برگشتم.

شنبه؛ پاریس- والنسینس- پاریس

والنسینس را هلندی‌ها فتح کرده بودند. در تمام شهر رنگ نارنجی به چشم می‌خورد. سرما خورده بودم، اما می‌دانستم که می‌خواهم مثل هر خبرنگار دیگری باز هم به پوشش بازی‌ها ادامه بدهم. تا بازی بعد فقط چند ساعت باقی مانده بود.