دیوارهای فرسوده سایه‌بان آموزش کشور/ عادل برکم: دولت دخالت چندانی در مدرسه‌سازی ندارد/ سهم کم آموزش از تولید ناخالص ملی/ نبود امکانات در مدارس باعث می‌شود دانش‌آموزان و معلمان تمایلی به مدرسه رفتن نشان ندهند

اعتمادآنلاین| عاطفه محمودی - مدارسی هستند که با امکانات بیشتر به سوی جذب بیشتر دانش‌آموز می‌تازند در حالی که در گوشه‌وکنار کشور هنوز چراغ مدارس خشت و گلی سوسو می‌زند.

دانش‌آموزان و معلمانی که به امید یک سال تحصیلی روانه مدارس می‌شوند تا زیر دیوار فرسوده مدارس درس بخوانند و درس بدهند گاهی با پایان تلخی مواجه می‌شوند. اما سوال اینجاست: چرا هنوز بعد از گذشت چهار دهه از انقلاب دیوارهای فرسوده مدارس سایه‌بان آموزش فرزندان این مرز و بوم است؟

وعده‌ای که دهان به دهان می‌چرخد

پیشتر مهرالله رخشانی‌مهر، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، درباره مدارس خشت و گلی گفته بود بیشترین مدارس خشتی در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. او همچنین 17 مرداد سال 97 اعلام کرده بود 987 کلاس خشت و گلی در کشور وجود دارد. همچنین وعده داده بود تا پایان سال تحصیلی این مدارس تخریب و بازسازی و مدارس مناسب جایگزین می‌شود. وعده‌‌ای که دست به دست و دهان به دهان می‌چرخد و هنوز شاهد مدارس خشت و گلی هستیم.

سید جواد حسینی، سرپرست وزارت آموزش و پرورش، گفته بود: اول مهرماه جشن خداحافظی با مدارس خشت و گلی «به جز سیستان و بلوچستان» برگزار می‌شود. استانی که 168 مدرسه خشت و گلی دارد و این یعنی نیمی از مدارس خشت و گلی کشور!

سیستان و بلوچستان استان زخم‌خورده از مدارس خشتی و گلی را اما وعده‌ی آبان‌ماه دادند. فوت «حمید گنگوزهی» معلم فداکار و «فریبا چاردیواری» کودک پنج‌ساله زیر آوار دیوارهای فرسوده کافی است تا استان سیستان و بلوچستان را زخم‌خورده‌ی مدارس فرسوده بدانیم.

در حالی آمارهای مدارس خشت و گلی بالا و پایین می‌شود و وعده نوسازی آنها را می‌دهند که سید جواد حسینی، سرپرست وزارت آموزش‌وپرورش گفته بود سالانه به‌ طور متوسط 14 هزار کلاس درس و روزانه 40 کلاس درس در کشور احداث می‌شود. حالا این سوال و ابهام پیش می‌آید که با وجود ساخت روزانه 40 کلاس درس، چرا هنوز مدارس خشت و گلی برچیده نشده است؟

نقش کمرنگ دولت در مدرسه‌سازی

عادل برکم، فعال صنفی معلمان، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین، درباره نوسازی مدارس گفت: داستان نوسازی مدارس مساله‌ای مبهم است، چراکه هیچ‌وقت آمار دقیقی از مدارس کپری و خشتی و گلی، تخصیص بودجه و برنامه‌ریزی برای برچیدن آنها نمی‌دهند.

برکم با این توضیح که سهم آموزش در ایران از تولید ناخالص ملی نسبت به میانگین دنیا کمتر است اضافه کرد: با وجود سهم کم آموزش از تولید ناخالص ملی نمی‌توانند ادعا کنند که مشکل یک‌سوم مدارس را که نیاز به نوسازی دارند یک‌ساله حل می‌کنند.

این فعال صنفی، با اشاره به اینکه مشکل نوسازی مدارس فقط مربوط به روستاها و مناطق دورافتاده نیست، از مشکلات مدارس فرسوده گفت: خطر جانی دانش‌آموزان و مسئولان آموزشی به کنار، وقتی امکانات مدارس از جمله تجهیزات، سیستم گرمایشی، سرمایشی و... مهیا نباشد دیگر برای دانش‌آموزان و معلمان رغبتی به مدرسه رفتن باقی نخواهد ماند.

عادل برکم همچنین نقش دولت را در نوسازی مدارس کم دانست: «مشخصاً دولت دخالت چندانی در مدرسه‌سازی ندارد بلکه این اقدامات بیشتر از جانب خیرین صورت می‌گیرد.»

در آخر اینکه پیگیری‌های اعتمادآنلاین برای ارتباط با مهرالله رخشانی‌مهر، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، بی‌نتیجه ماند و در جواب خبرنگار وعده بی‌ثمر دادند.