به نام توسعه گردشگری، به کام جیب سرمایه‌گذاران؛ حریم دریا در روز روشن غصب می‌شود/ دریاخواری هم به لیست مخربان محیط‌زیست اضافه شد

اعتمادآنلاین| ‌ ‌ خردادماه سال 97 بود که کلنگ‌زنی پروژه‌ای در شهر آستارا صدای فعالان اجتماعی و محیط‌زیستی را بلند کرد، سازه‌ای که سرمایه‌گذارانش مدعی اشتغال‌زایی و توسعه شهر توسط آن هستند، اما فعالان اجتماعی می‌گویند ساخت آن مساوی با تخریب محیط‌زیست و از بین‌ رفتن فضاهای شهری برای تعامل مردم است.

«رستوران دریایی» نام این پروژه است که قرار بود بعد از 2 سال به بهره‌برداری برسد، اما حالا در شرایطی که 15 ماه از کلنگ‌زنی آن گذشته پیشرفت محسوسی نداشته است. این موضوع سبب شده برخی از مردم که حتی موافق این طرح هستند این سازه را در دسته همان پروژه‌هایی بگذارند که آغاز می‌شوند ولی به پایان نمی‌رسند و نیمه‌تمام رها می‌شوند.

آستارا ششمین شهر بزرگ گیلان است و به واسطه داشتن دریا و مهم‌تر از آن به خاطر داشتن مرز با کشور جمهوری آذربایجان، ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر ایرانی و خارجی دارد، اما تا به امروز نتوانسته در زمینه توریسم موفقیت آنچنانی کسب کند. در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاران این پروژه معتقدند با رستوران دریایی‌شان می‌توانند گردشگری را رونق دهند و به توسعه شهر کمک کنند.

اما چیزی که در این میان به شدت مورد انتقاد قرار گرفته و باعث شده کمپینی علیه این پروژه، دقیقاً بعد از کلنگ‌زنی آن از خرداد سال گذشته، راه بیفتد نگاه ساده‌انگارانه مسئولان و مدیران شهری به مفهوم توسعه است. موضوعی که آیدین محمدی، فعال اجتماعی این شهر، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین به آن اشاره می‌کند.

این پروژه از یک سو حریم دریای خزر را نقض می‌کند، ساحل را غصب می‌کند، در بلندمدت سبب تغییر در اکوسیستم منطقه‌ای می‌شود و منظر دریا را از یک فضای آرام و زیبا به سازه‌ای سخت و سنگی تغییر می‌دهد. از سوی دیگر، این پروژه از دید فعالان اجتماعی هم نه تنها همسو با توسعه نیست بلکه دقیقاً در نقطه مقابل آن قرار دارد.

آستارا اگرچه شهری در کنار دریاست، اما سهم کمی از نوار ساحلی برده است. آغاز پروژه‌های اینچنینی اندک فضای تفریحی و تعاملی شهروندان را از بین خواهد برد؛ به ویژه برای گروه‌های سنی کودکان که در آنجا بازی می‌کنند و زنان و سالمندان که این ساحل در نزدشان محلی برای ورزش و پیاده‌روی است.

از طرف دیگر گرچه اشتغال اصلی‌ترین توجیه سرمایه‌گذاران این طرح است، اما خود آنها هم درباره میزان اشتغال این پروژه به قطعیت نرسیده‌اند، چرا که در مراسم کلنگ‌زنی میزان اشتغال افراد در این پروژه 120 نفر اعلام شد، اما بهار امسال به حدود 60 نفر رسید و مشخص نیست این عدد پس از بهره‌برداری و افتتاح تا چه اندازه کاهش پیدا خواهد کرد.

به نظر می‌رسد بعد از زمین‌خواری، کوه‌خواری و تالاب‌خواری، حالا نوبت دریاست. به این سوال تاکنون پاسخی داده نشده: چه کسانی، با چه حقی و به چه قیمتی، سرمایه‌های این کشور را می‌فروشند؟

.