در چهارمین جلسه رسیدگی به پرونده موسسه غیرمجاز حافظ و یک شرکت کشاورزی چه گذشت؟

چهارمین جلسه از دادگاه متهمان پرونده موسسه غیرمجاز حافظ و شرکت کشاورزی خوشه طلایی مهر ماندگار در شعبه چهارم دادگاه ویژه رسیدگی به پرونده اخلالگران و مفسدان اقتصادی و به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد.

در چهارمین جلسه رسیدگی به پرونده موسسه غیرمجاز حافظ و یک شرکت کشاورزی چه گذشت؟
کد خبر: 343309
|
۱۳۹۸/۰۶/۳۰ ۱۶:۱۳:۵۳

اعتمادآنلاین| در ابتدای این جلسه قاضی صلواتی از متهم هوتن یوسفیان، فرزند احمدعلی خواست که برای ارایه دفاعیاتش در جایگاه حضور یابد.


متهم هوتن یوسفیان با حضور در جایگاه اظهار کرد: هوتن یوسفیان، متولد 1358 و فاقد سابقه کیفری هستم و شغلم آزاد است.


قاضی صلواتی خطاب به متهم یوسفیان گفت: مسئولیت منطقه شمال کشور موسسه حافظ را بر عهده داشتید و اتهام شما دایر بر مشارکت در اخلال در نظام اقتصادی و نظام پولی به واسطه وصول وجوه کلان و قبول سپرده اشخاص تحت عناوین حقوقی که موجب حیف و میل شدن پول و اموال مردم شده است می‌باشد، دفاعیات خود را بیان نمایید.


متهم یوسفیان اظهار کرد: ساکن شهرستان ساری هستن و از خانواده‌ای فرهنگی و آموزشی و معتقد به دین و نظام مقدس اسلام می‌باشم. فعالیت ساخت و ساز انجام می‌دادم و بعد از آن وارد موسسه مالی اعتباری صالحین شدم.


وی افزود: اواخر سال 95 طی دعوت دوستان که از همکارات سابق در موسسه صالحین بودند به موسسه حافظ دعوت شدم و صحبتی که شد این بود که می‌خواهیم مجوز نهایی از بانک مرکزی دریافت کنیم.


وی افزود: آقای میرزاباقری نامه‌ای برای من زدند و ماموریت دادند که در موسسه شمال مشغول به کار شوم. چون دو سال بیکار بودم و تحت فشار روانی از سوی خانواده قرار داشتم. با توجه به اینکه همه مدیران از مدیران استانی بودند و تصویر بدی از آنها نداشتیم و قبلا با آنها کا کرده بودیم برای من حکم را زدند.


متهم یوسفیان گفت: از فرمانداری خواستیم که در ساری صندوق‌هایی که ورشکسته بودند را به ما معرفی کنند. نزد استاندار رفتم و دستور دادند که مساعدت شود، چون می‌خواستیم که در جلسه تجمیع صندوق‌های ورشکسته شرکت کنیم.


وی افزود: سه صندوق به ما معرفی شد که صندوق پیمان نکا، صندوق مهرگان ساری با 7 هزار مشتری و صندوق پارسیان میاندرود سورک بودند که چون کوچک‌تر بودند ورود کردیم که صندوق پارسیان یک میلیارد بدهی داشت.


وی افزود: حتی آقای میرزاباقری با مدیر صندوق پارسیان قرارداد بستند و حدود 102 میلیون بدهی مشتریان را پرداخت کردند و سپس شعبه‌ای که در ساری تجهیز شده بود را افتتاح کردیم.


قاضی سوال کرد در کدام شهرها بود که متهم پاسخ داد: در ساری 2 موسسه، نکا 1 موسسه، بهشهر 1 موسسه، قائمشهر 1 موسسه و در بابلسر بود.

متهم یوسفیان گفت: من فقط کار هماهنگی و پیدا کردن مکان را انجام می‌دادم و حکمی به عنوان مدیرکل منطقه برای من زدند و به این دلیل بود که انگیزه کاری داشته باشم تا کارها را هماهنگ کنم.

در ادامه این جلسه، متهم یوسفیان اظهار کرد: شعبه شارژ در 2.25 افتتاح شد و در 2.17 ما از اخبار و رسانه‌ها شنیدیم که حافظ نتوانسته مجوز دریافت کند و مجبور بودیم که موسسه خودمان را سروسامان دهیم.


وی افزود: شعبه جمهوری ساری حدود 60 نفر مشتری داشت و اطلاعات صندوق فارسیان ساری را به آن انتقال داده بودیم. چون در آن زمان اتفاقی نیفتاد با پلیس امنیت و معاون دادستانی صحبت کردیم و 2 ماه به ما فرصت دادند و گفتند که شعبه را ببندید.


متهم یوسفیان ادامه داد: در این مدت از آقای میرزاباقری دستور را گرفتین که با توجه به اعلام بانک مرکزی نسبت به فسخ قراردادهای اجاره شعب اقدام کنیم.


قاضی صلواتی از متهم یوسفیان در خصوص مدت مسئولیتش در موسسه سوال کرد که وی پاسخ داد: 95.12.25 حکم زدند که 96.3.17 رسانه‌ها اعلام کردند غیرمجاز است.


قاضی صلواتی سوال کرد شما مدیر تدارکات بودید؟


متهم یوسفیان پاسخ داد: می‌توان گفت چنین چیزی بوده است.


این متهم اظهار کرد: من حتی یک خودکار هم نمی‌خریدم و نه یک ریال پولی از کسی گرفتم و نه ریالی پول به کسی پرداخت کردم.


متهم یوسفیان با نشان دادن فیش‌های حقوقی‌اش گفت که حقوقم را نیز کامل دریافت نکردم.


قاضی در خصوص مبلغ 400 میلیون سوال کرد که متهم یوسفیان پاسخ داد: با دستور میرزاباقری دریافت کردم. امکانات و بخشی از اموال را فروختیم و از 60 سپرده گذار طلب 50 نفر را پرداخت کردیم.


این متهم افزود: خیلی دوندگی کردیم و تنها چیزی که نصیب من شد این بود که آبرو و شخصیت اجتماعی‌ آن از بین رفت.


قاضی صلواتی سوال کرد: بدهی 10 نفر باقیمانده چقدر است؟


متهم یوسفیان پاسخ داد: حدود 300 میلیون بدهکار هستند که با آنها صحبت شده و برعکس از آشنایان من هم هستند و منتظرند تا تکلیف روشن شود.

این متهم ادامه داد: من غیر از 7 میلیون حقوقم یک ریال دریافتی نداشتم و حتی چون همکاران از دوستانم بودند مجبور شدم از جیب خودم هم به آنها پرداخت کنم.


متهم یوسفیان گفت: من هیچ دخل و تصرفی در جریان مالی نداشتم و فقط شعبه پیدا می‌کردم و تجهیزات را تحویل می ‌گرفتم که در شعبات بگذارم و چیزی که مصداق مدیرکل شعبه شمال باشد نبودم و همه چیز از دفتر مرکزی هدایت می‌شد و ما دخل و تصرفی در این موضوعات نداشتیم.


این متهم گفت: وارد مجموعه هم که شدم طبق فرمایشات نماینده دادستان، اطلاعی نداشتم.


متهم یوسفیان گفت: من مدیون همه مردم باشم اگر ریالی به من داده باشند. آدم‌ها، افرادی بودند که چون قبلا با آنها کار کرده بودیم دید بدی نسبت به آنها وجود نداشت.


قاضی صلواتی از متهم سوال کرد که با توجه به تجربه شما، چه مجوزی از بانک مرکزی به شما داده بودند؟


متهم یوسفیان پاسخ داد: رای بازپرسی شعبه 4 بود هر چه به ما گفتند انجام دادیم و به عنوان یک کارمند بودم و فکر می‌کردم این برگه حجت است و موسسه هم مثل موسسات دیگر می‌تواند کار کند.


این متهم در پایان گفت: من فقط یک حقوق بگیر بودم و دستور مالی ندادم.


در ادامه قاضی صلواتی از متهم خوشبخت خواست که در جایگاه قرار گیرد و دفاعیات خود را بیان کند.

منبع: ایسنا

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها