فاشیسم چیست؟

اعتمادآنلاین| فاشیسم از واژه لاتینی فاسیس (Fasces) به معنای خوشه یا دسته گرفته شده است.

در روم باستان دسته‌ای ترکه و یک تبر نشان زندگی و مرگ و قدرت بود. ترکیب ترکه‌های پیچیده دور تبر به آن معنا بود که جمهوری روم وحدت و قدرت دارد.

واژه Fascio در زبان ایتالیایی امروز به معنای «گروه» است. فاشیست‌های ایتالیایی این نماد قدرت و اقتدار روم باستان را به عنوان نماد حزب خود پذیرفتند.

فاشیسم به عنوان یک مفهوم تاریخی، نوعی نظام حکومتی است که بین سال‌های 1922 تا 1943 در ایتالیا به وسیله موسولینی رهبری شد.

فاشیسم در مرحله‌ای از مبارزه شدید طبقاتی میان پرولتاریا و بورژوازی پدید می‌آید که بورژوازی دیگر قادر نیست سلطه خود را از طریق پارلمانی حفظ کند و بنابراین به استبداد و ترور، سرکوب خونین جنبش کارگری و هر جنبش دموکراتیک دیگر و نیز به عوام‌فریبی‌های گزافه‌گویانه متوسل می‌شود.

از نظر دانش سیاسی هدف فاشیسم، حفظ نظام دیکتاتوری در زمانی است که حکومت به شیوه‌های متعارف، امکان‌پذیر نباشد. حکومت فاشیستی کلیه حقوق و آزادی‌های دموکراتیک را در کشور از بین می‌برد و سیاست خود را معمولاً در لفافه‌ای از تئوری‌ها و تبلیغات مبتنی بر تعصب ملی، نژادی، ایدئولوژیک یا مذهبی می‌پوشاند.

اصول اساسی فاشیسم که موسولینی برخی از آنها را در دانشنامه ایتالیا در سال 1932 میلادی اعلام داشته بود عبارت‌اند از:

1. عدم اعتقاد به سودمند بودن صلح
2. مخالفت با اندیشه‌های سوسیالیستی
3. مخالفت با لیبرالیسم
4. تبعیت زندگی همه گروه‌ها از دولت (تمامیت‌خواه بودن)
5. تقدس پیشوا تا سرحد امکان
6. مخالفت با دموکراسی (دموکراسی را بوالهوسی و خودپرستی می‌نامند)
7. اعتقاد شدید به قهرمان‌پرستی
8. تبلیغ روح رزم‌جویی
9. نظام تک‌حزبی