اعتراضات خودجوش در عراق یا توطئه‌ای سازمان‌یافته؟

اعتمادآنلاین| گذشت چند هفته از اعتراضات در عراق نه تنها نتوانست پاسخی به پرسش‌های کارشناسان بدهد بلکه بر ابهامات ایجادشده افزود.

به گزارش اعتمادآنلاین ، اینکه بعد از یک ماه واندی از اعتراضات (بخوانید اغتشاشات) عراق اختلاف نظر بین تحلیلگران در رابطه با خودجوش بودن یا سازمان‌دهی شده بودن به نقطه اوج خود رسیده تنها یکی از ابهامات است.

با این حال تمامی صاحب‌نظران، چه حامیان دولت و چه مخالفان، بر این نکته تاکید دارند که بزرگ‌ترین شتاب‌دهنده این اعتراضات، نبود دولتی سالم وعاری از فساد سازمان‌یافته در این کشور است.

مردمی که در سال 2003 خود را از یوغ یک دیکتاتور خودکامه نجات یافته دیده بودند بعد از سال‌ها جنگ و خونریزی در عراق خود را اسیر اختاپوسی از فساد یافته‌اند که هر بازوی آن به نام یک حزب و یک ساختار و جریان سیاسی است که به بهانه‌ای یا بدون آن منابع کشورشان را می‌مکد و حتی تفاله‌های آن را هم برای مردم باقی نمی‌گذارد.

یکی دیگر از شاخص‌های این اعتراضات تولد جریان مطالبه‌گر از میان جوانانی است که یا دوره صدام را تجربه نکرده یا کودکی خود را در آن زمان سپری کرده و از چند و چون سیاست‌های آن اطلاع نداشتند و آن را عملاً تجربه نکرده‌اند، وگرنه کدام شهروند عراقی پیش از سال 2003 به خود اجازه می‌داد حتی در مورد تظاهرات در میدان تحریر بغداد فکر کند، چه رسد به آنکه پل‌ها را بسته، زندگی مردم را مختل کرده و به شخصیت‌های سیاسی عراق اهانت کند.

امروز در کنار ادعای خودجوش بودن این اعتراضات در سایه فساد بسیاری از شخصیت‌های حاکم بر عراق و چارچوب آزادی و دموکراسی فراهم‌شده در این کشور این سناریو قابل باور هم مطرح می‌شود که توطئه‌ای بزرگ با استفاده از این دو فاکتور متناقض در صحنه عراق علیه این کشور در حال اجراست، توطئه‌ای که به دنبال ضربه زدن به تمامی ستون‌های قدرت این جامعه است تا به جای داعش نظامی این بار داعش فکری و سیاسی را در عراق حکم‌فرما کند.