فرید بلوکباشی، عضو سابق تیم‌ملی فوتبال ساحلی ایران، در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین»:
فدراسیون فوتبال نگاه متعادلی به زیرمجموعه خودش ندارد/ چرا فدراسیون پاداش بازیکنان را نمی‌دهد؟/ فوتبال چمنی سوگلی فدراسیون فوتبال است/ وضعیت مالی لیگ فوتبال ساحلی بسیار بد است/ انتخاب نشدن من برای تیم‌ملی، فنی نیست/ ترس از دعوت نشدن بچه‌های تیم ملی را به س
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ساحلی گفت: شرایط را طوری برای من رقم زدند که امروز اعلام می‌کنم سال‌هایی که فوتبال ساحلی بازی کردم و به تیم ملی دعوت شدم، بدترین سال‌های زندگی‌ام بوده است.
اعتمادآنلاین| محمد حمیدی- با تیم ملی فوتبال ساحلی ایران به مقام سوم جام‌جهانی رسید، اما حالا در یکی از مراکز خرید شمال کشور مشغول نگهبانی است. همان زمانی هم که بازیکن تیم ملی فوتبال ساحلی ایران بود در یک نانوایی کار می‌کرد و حتی وقتی دوربین برنامه 90 به سراغش رفت هم مسئولان فدراسیون فوتبال ایران تکانی به خودشان ندادند تا کاری برای این قهرمان ملی ایران انجام دهند. فرید بلوکباشی همچنان از بی‌عدالتی‌های موجود در فوتبال ایران ناراحت است و این موضوع را اصلاً کتمان نمی‌کند. او خودش را نسل سوخته فوتبال ساحلی ایران می‌داند و از فدراسیون‌نشینان می‌خواهد شرایط را برای نسل بعدی بازیکنان فوتبال ساحلی فراهم کنند تا خورشید این رشته ورزشی مدال‌آور در پس آب‌ها غروب نکند.
بعد از قهرمانی تیم‌ملی در جام بین‌قاره‌ای اعتمادآنلاین گفت‌وگویی با فرید بلوکباشی ترتیب داد. او هرچند از قهرمانی تیم ملی در این رقابت‌ها خوشحال بود، اما این خوشحالی باعث نشد تا چشمش را به روی ضعف‌ها و کمبودهای این رشته ورزشی ببندد.
***
*بازی تیم‌ملی در جام بین‌قاره‌ای را دیدید؟ بعد از نرفتن به جام‌جهانی این نتیجه می‌توانست آغازی بر روند رو به رشد فوتبال ساحلی باشد.
درست است که در رقابت‌های بین‌قاره‌ای قهرمان شدیم، اما نتوانستیم بازی‌های خوبی از خودمان به نمایش بگذاریم. تیم‌ملی در خط دفاعی طی یک سال گذشته مشکلات زیادی داشته و همین موضوع باعث شده در بازی‌های مختلف گل‌های زیادی دریافت کنیم. اگر هم بازی‌ها را بردیم به لطف خط حمله زهردار و شرایط خوب دروازه‌بان تیم ملی بود. در المپیک ساحلی از هر تیمی هفت یا هشت گل خوردیم و در آخر هم به مقام سوم رسیدیم.
در جام بین‌قاره‌ای خوب بازی نکردیم
*به هر حال بازی برابر تیم‌های مطرح جهان و قهرمانی در این رقابت‌ها نتیجه خوبی محسوب می‌شود.
در بازی‌های بین‌قاره‌ای هم تیم‌های خوب جهان حضور نداشتند و روسیه با تیم سوم خودش به این رقابت‌ها آمده بود. دلیل این اتفاق هم این است که به زودی رقابت‌های جام‌جهانی آغاز می‌شود و تیم‌ها تلاش می‌کنند بازیکنان خودشان را خسته نکنند. در کنار این باید بگویم ایران خوب بازی نکرد.
ورزش می‌تواند از لحاظ مالی بازیکنان را تامین کند
*برخی از بازیکنان تیم ملی ساحلی مشکلات زیادی در زندگی دارند. چرا بازیکنان فوتبال ساحلی با وجود قهرمانی‌های مختلف و کسب مقام سوم جام‌جهانی نمی‌توانند شرایط مالی خوبی داشته باشند؟
فکر می‌کنم ورزش می‌تواند از لحاظ مالی بازیکنان را تامین کند. چرا بازیکنان فوتبال چمنی می‌توانند درآمدهای خوب داشته باشند؟ چگونه می‌شود بازیکنانی که در فوتبال ساحلی یا فوتسال بازی می‌کنند با مشکل رو‌به‌رو می‌شوند؟ به این خاطر است که فدراسیون فوتبال نگاه متعادلی به زیرمجموعه خودش ندارد. تیم‌ملی نه لباس خوبی دارد نه مکان خوبی برای استراحت دارد و نه پاداش خوبی دریافت می‌کند. من بعد از 13 سال حضور در تیم ملی به کمیته اخلاق فرا خوانده شدم فقط به خاطر اینکه از فدراسیون خواستم پاداش بچه‌های تیم ملی را پرداخت کند.
وقتی تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های آسیا با برد برابر ویتنام، یمن و چین پاداش چند هزار دلاری دریافت می‌کند، چرا فدراسیون برای من که به همراه تیم ملی به مقام سوم جام جهانی رسیدم تنها 20 میلیون تومان پاداش در نظر می‌گیرد؟ تازه این پاداشی بوده که در سال 96 برای بازیکنان تیم ملی تعیین کرده بودند، اما بعد از گذشت 2 سال از آن افتخارآفرینی این پاداش پرداخت نشده است. این ظلم آشکار به بازیکنان تیم ملی است. چرا فدراسیون پاداش بازیکنانی را که دیگر به تیم ملی دعوت نمی‌شوند پرداخت نمی‌کند؟
*آیا ورزش حرفه‌ای در ایران می‌تواند برای ورزشکاران منبع درآمد خوبی باشد؟
ورزش می‌تواند معیشت افراد را تامین کند، اما برخی از افرادی که در رأس کار هستند اجازه نمی‌دهند. فوتبال چمنی سوگلی فدراسیون فوتبال است. آنها با پرواز اختصاصی به شهرها و کشورهای دیگر می‌روند، اما تیم ملی فوتبال ساحلی ایران برای رفتن به جام‌جهانی باهاما باید چند پرواز عوض کند و برای استراحت در فرودگاه و سالن ترانزیت فرودگاه بماند. به خوبی می‌دانم که نگاه مردم به فوتبال چمنی متفاوت است، اما وقتی تیم‌ملی فوتبال ساحلی ژاپن یا امارات را می‌بینیم متوجه می‌شویم به همان اندازه که به فوتبال چمنی بها می‌دهند به فوتبال ساحلی هم توجه می‌کنند. من نمی‌دانم چرا بازیکنان تیم‌ملی به این موضوع اعتراض نمی‌کنند؟ شاید به خاطر این باشد که جایگاه خودشان را در تیم‌ملی از دست می‌دهند. من وقتی به این موضوع اعتراض کردم دیگر به تیم‌ملی دعوت نشدم. شاید همین ترس از دعوت نشدن است که بچه‌های تیم ملی را به سکوت وا داشته است.
وضعیت قراردادها در لیگ ایران بسیار بد است
*شما به تیم‌ملی، نگرش فدراسیون فوتبال و پرداخت نشدن پاداش‌ها اشاره کردید، اما من می‌خواهم به یک نکته دیگر بپردازم؛ آیا لیگ فوتبال ساحلی ایران نمی‌تواند منبع درآمدی برای ورزشکاران این رشته باشد؟
وضعیت مالی در لیگ فوتبال ساحلی ایران بسیار بد است. من که چند سال در تیم ملی بازی کرده‌ام هیچ قراردادی ندارم و شاید در سال بیشتر از پنج میلیون تومان هم از تیم شاهین خزر رودسر دریافت نکنم. بازیکنان جوانی که در فوتبال ساحلی فعالیت می‌کنند اگر مصدوم شوند با مشکل مواجه خواهند شد. بازیکنان پارس جنوبی هم دریافتی چندانی ندارند. وضعیت قراردادها در فوتبال ساحلی بسیار بد است. باشگاه‌ها پولی ندارند که بخواهند به بازیکنان پرداخت کنند. دروازه‌بان تیم امید ایران از پارس جنوبی 25 میلیون تومان در سال پول می‌گیرد.
فدراسیون نسبت به شرایط من هیچ واکنشی نشان نداد
*چند سال پیش برنامه 90 آیتمی را از شما نشان داد که در یک نانوایی مشغول کار بودید. آن برنامه بازخوردهای زیادی داشت. آیا فدراسیون فوتبال هم واکنشی به آن برنامه و وضعیتی که شما در آن بودید نشان داد؟
فدراسیون بعد از پخش آن برنامه هیچ واکنشی نشان نداد. برای اینکه بهتر بتوانم صحبت‌هایم را به شما منتقل کنم مثالی می‌زنم؛ بازیکنان شهرستانی تیم‌ملی روزانه از تیم ملی 90 تا 100 هزار تومان پول رفت‌وآمد دریافت می‌کنند. اما زمان ما این‌گونه نبود. وقتی این موضوع را با مهدی تاج که رئیس فدراسیون فوتبال بود در میان گذاشتم اظهار بی‌اطلاعی کرد. تاج در آن زمان نمی‌دانست بچه‌های فوتبال ساحلی پولی از فدراسیون فوتبال دریافت نمی‌کنند.
عمرم را در تیم‌ملی هدر دادم
*بسیار خب، به بحث تیم ملی بازگردیم. شما مدت زیادی بازیکن ثابت تیم‌ملی بودید. چرا دیگر به تیم‌ملی دعوت نشدید؟
مرا به تیم ملی دعوت نکردند و دلیل آن را هم بالا بودن سنم عنوان کردند. اما همین امروز بازیکنانی در تیم‌ملی بازی می‌کنند که هم‌سن من هستند. انتخاب نشدن من برای تیم ملی فنی نیست. البته امیدوارم اشتباه کنم، اما برخی از بازیکنان تیم‌ملی هم اعلام کرده‌اند که دلیل دعوت نشدنم به تیم‌ملی فنی نیست.
*از شرایطی که امروز دارید راضی هستید؟
شرایط را طوری برای من رقم زدند که امروز اعلام می‌کنم سال‌هایی که فوتبال ساحلی بازی کردم و به تیم‌ملی دعوت شدم، بدترین سال‌های زندگی‌ام بوده است. 13 سال از زندگی خودم را از دست دادم. آرزوی هر ورزشکاری در تمام دنیا پوشیدن پیراهن تیم‌ملی است. نباید این‌گونه با کسانی که برای ورزش ایران زحمت کشیده‌اند برخورد کنند. دبیرکل فدراسیون فوتبال جواب تلفن مرا نمی‌دهد. این اصلاً در شأن من و فدراسیون فوتبال ایران نیست. من 13 سال عضو تیم‌ملی بودم، اما نه تیمی که فقط در یک تورنمنت حضور داشته باشد و در مرحله گروهی حذف شود.
من به همراه تیم ملی به مقام سوم جام‌جهانی فوتبال ساحلی دست پیدا کرده‌ام. ما 13 سال مقام کسب کرده‌ایم. رئیس فدراسیون با موفقیت‌های ما ستاره‌دار شده و به این ستاره‌هایش هم بالیده است؛ اما تمام این موفقیت‌های فدراسیون به خاطر مقام‌هایی است که ما کسب کرده‌ایم. مسئولان ورزش ایران باید بدانند من برای کسب درآمد نباید مجبور به نگهبانی در یک مجتمع شوم و فدراسیون هم هیچ سراغی از ما نگیرد. این اصلاً درست نیست.
دیدگاه تان را بنویسید