از آرژانتینی‌ها و انگلیسی‌ها کلی لگد خوردم

اعتمادآنلاین| پله، اسطوره فوتبال برزیلی که هنوز هم خیلی‌ها او را بهترین بازیکن تاریخ می‌دانند به تازگی با روزنامه ایتالیایی گاتزتا دلوسپورت مصاحبه کرده و درباره مسائل مختلفی اظهار نظر کرده است. دلیل اصلی این گفتگو، اما سالگرد پنجاهمین سالی است که او توانست هزارمین گلش در دنیای فوتبال را بزند. او در این گفتگو درباره بازیکنان قدیمی و جدید هم صحبت کرده است. در زیر خلاصه‌ای از این مصاحبه را از نظر می‌گذرانید.

*سه روز دیگر، پنجاهمین سالگرد هزارمین گلی است که شما سال 1969 در ورزشگاه ماراکانا وارد دروازه واسکودوگاما کردید. آن شب در جریان برتری 2 بر یک تیم‌تان، از روی نقطه پنالتی دروازه آندرادا، بازیکنی که سپتامبر همین سال درگذشت، موفق به گلزنی شدید. آن زمان خبرنگار‌ها وارد زمین شدند تا آن لحظه به یادماندنی را ثبت کنند و جریان بازی مختل شد. شما آن گل را به کودکان محروم که دولت فراموش‌شان کرده بود، تقدیم کردید. چه اتفاقی افتاد که آن گل را به کودکان تقدیم کردید؟

بله، 50 سال از آن موقع گذشته است. دست‌کم دو نسل از آن گل به این طرف گذشته است. از آن زمان تا به الان تغییرات زیادی حاصل شده است. حالا از من پرسیدید چرا هزارمین گلم را به بچه‌ها تقدیم کردم؟ روز قبل از مسابقه، زمانی که تمرینم با سانتوس تمام شد از ورزشگاه بیرون رفتم و بچه‌هایی را گرفتم که داشتند از اتومبیل‌هایی که نزدیک ورزشگاه پارک شده بودند دزدی می‌کردند. آن‌ها را سرزنش کردم که چرا چنین کاری می‌کنند؟ به من گفتند: ما کاری نمی‌کنیم، این اتومبیل‌ها مال این منطقه نیستند و از سائوپائولو آمده‌اند. به آن‌ها گفتم: حالا که که از سائوپائولو آمده‌اند باید از آن‌ها دزدی کنید؟ آن‌ها هم بعد از این دیالوگ محل را ترک کردند. بنابراین بعد از آن گلی که زدم به ذهنم رسید این گل را به بچه‌ها تقدیم کنم. این روز‌ها شرایط برای بچه‌هایی در آن سن و سال هنوز خطرناک‌تر هم شده است. چندسال پیش آن‌ها فقط دزد‌های ساده بودند ولی حالا از اسلحه استفاده می‌کنند تا از آدم‌ها دزدی کنند.

*وقتی قرار شد آن ضربه پنالتی را بزنید چه اتفاقی افتاد؟

قبل از اینکه پنالتی را بزنم می‌ترسیدم اشتباه کنم و گل نشود. مسئولیت زیادی برای من داشت. آن موقع به کارلوس آلبرتو (دفاع راست وقت تیم و تیم ملی برزیل) گفتم که بیاید و پنالتی را بزند ولی به من گفت: چنین چیزی امکان ندارد و خودت باید پنالتی را بزنی. کارلوس آلبرتو پنالتی‌زن اول تیم بود. بقیه بازیکنان سانتوس هم رفته بودند وسط زمین ایستاده بودند و منتظر بودند تا من پنالتی را بزنم. به خودم می‌گفتم: اگر دروازه‌بان پنالتی‌ام را دفع کند، اگر اشتباه کنم، اگر به تیر بزنم، آن وقت کسی نیست که از بازگشت توپ استفاده کند. به جای همه اینها، من توپ را وارد دروازه کردم و زمین پر از آدم مختلف شد.

*سال 2020 شما 80 ساله می‌شوید. برنامه خاصی برای تولد هشتاد سالگی تان ندارید؟ چیزی مثل کاری که برای تولد 50 سالگی تان انجام شد و شما در بازی‌ای که روزنامه گاتزتا در میلان تدارک داد در غالب تیم ملی برزیل به مصاف تیم منتخب دنیا رفتید.

آن بازی که گاتزتا تدارک دیده بود را خیلی خوب به خاطر دارم. بازگشت به روسئا در سال 2016 برای اکران فیلمی که درباره من ساخته شده بود را هم به خاطر دارم. باید از ایتالیایی‌ها تشکر کنم، چون همیشه به من لطف ویژه‌ای داشته‌اند. در حال حاضر که هنوز نمی‌دانم برنامه تولد 80 سالگی چیست. بستگی به وضعیت سلامتی‌ام دارد، چون مهمترین چیز برای من همین است. سال‌های اخیر عمل‌های جراحی روی ستون فقرات، لیگامنت و عضله‌هایم داشته‌ام و یکی، دو عمل دیگر هم دارم. در مجموه 5 یا 6 تایی می‌شود. همه این درد‌ها از زمانی که بازی را کنار گذاشتم سراغم آمد. حالا، اما حالم خوب است. به نظر می‌رسد خدا دارد به من می‌گوید: «پله، من دوستت دارم ولی وقتش رسیده که بهای این دوست داشتن را پس دهی» (می‌خندد).

*تراپاتونی یک مدافع ایتالیایی بود. فکر می‌کنید سخت‌ترین مدافعی بوده که مقابلش بازی کرده‌اید؟

رقبای سخت زیادی داشته‌ام ولی یکی از سخت‌ترین بازیکنانی که مقابلش به میدان رفته‌ام همین تراپاتونی است. او واقعاً هیچ فضایی به شما نمی‌داد. البته تراپاتونی مدافع چرکی نبود و کثیف بازی نمی‌کرد؛ نه به شما لگدی می‌زد و نه ضربه آرنجی. من با مدافعان زیادی روبه‌رو شده‌ام که ناجوانمردانه بازی می‌کردند؛ به ویژه آرژانتینی‌ها و انگلیسی‌ها که لگد و آرنج زیادی از آن‌ها خوردم.

*به نظر شما امروز بهترین بازیکنان دنیا چه کسانی هستند؟

قبلاً می‌شد از هر کشور صاحب فوتبالی دو یا سه بازیکن خوب را معرفی کرد. اوزبیو، سیموئس، کرویف، بکن‌باوئر، مارادونا، گارینچا، دیدی. چند تا را گفتم؟ هنوز خیلی‌های دیگر را هم می‌شود به این فهرست اضافه کرد. این روز‌ها بهترین‌های دنیا دو یا سه نفر بیشتر نیستند. مسی، کریستیانو رونالدو و می‌توانم نیمار را هم به آن‌ها اضافه کنم که هنوز نتوانسته مأموریتش را در برزیل به عنوان یک چهره بزرگ تمام و کمال به نمایش بگذارد.

*فکر می‌کنید نیمار بتواند به همراه برزیل قهرمان جام جهانی شود؟

امیدوارم این‌طور باشد. امیدوارم در جام جهانی بعدی او شرایط بدنی خوبی داشته باشد. مردم از او انتقاد می‌کنند. خودم هم چندین بار چنین کاری کرده‌ام ولی فراموش می‌کنیم نیمار یکی از محصولات خودم ماست، یکی از پسر‌های سانتوس. ما همیشه بهترین بازی را از او می‌خواهیم. غالب وقت‌ها با پدرش درباره نیمار حرف می‌زنم. از او لحاظ تکنیکی بازیکن فوق العاده‌ای است.

*اگر قرار باشد در بین بازیکنان امروزی یکی را نام ببرید که بتواند کنار نیمار بازی کند و بیشترین هماهنگی را با هم داشته باشند، کدام بازیکن را انتخاب می‌کنید؟

فکر می‌کنم لیونل مسی. او بازیکن توانمندی است که می‌تواند با پاس گل‌هایی که می‌دهد و گل‌هایی که می‌زند کمک زیادی کند. خیلی خوب هم دریبل می‌زند. اگر این دو با هم بازی کنند آن وقت تیم رقیب باید نگران دو بازیکن باشد نه یکی! (می‌خندد). الان مسی کامل‌ترین بازیکن دنیا است.

*این روز‌ها توهین نژادی در فوتبال ایتالیا زیاد شده و حتماً رفتاری که با ماریو بالوتلی شده را می‌دانید. برای مبارزه با توهین‌های نژادی در فوتبال چه می‌شود کرد؟

متأسفانه دلایل چنین رفتاری را نمی‌دانم... همه ما انسان هستیم و کسی بر دیگری برتری ندارد. جایی برای نابرابری وجود ندارد. نمی‌شود رفتار بازیکنی مثل بالوتلی را هم جریمه کرد. تیم هم نباید محرومیتی برای او در نظر بگیرد.

*اگر پله امروز بازی می‌کرد، قیمتش چقدر بود؟

این را قبلاً هم گفته‌ام: نمی‌شود رویش ارزش گذاشت. نمی‌توان قیمتش را حدس زد.

*نظرتان درباره استفاده از VAR در فوتبال چیست؟

هنوز کمی ابهام در این زمینه وجود دارد. انگیزه اولیه اش را مثبت ارزیابی می‌کنم ولی استفاده بد از این موضوع کمی من را سردر گم کرده است.

منبع: خبرورزشی