موسیقی سنتی هیچ‌گاه از بین ‌نمی‌رود/ کمانچه ساز خطه ماست/ موسیقی مقامی لرستان یک موسیقی جاندار است‌/ استاد رضا سقایی واقعاً یک اسطوره بود

اعتمادآنلاین| تبسم کشاورز - سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران روز پنجشنبه 27 آذر از ساعت 21:30 میزبان اجرای فرج علیپور از خوانندگان و نوازندگان مشهور کمانچه و موسیقی مقامی لرستان در قالب گروه «تال» بود.

علیپور که در این کنسرت موسیقی به همراه 2 فرزندش مسلم و میلاد علیپور حضور یافته بود، در سال 1394 نشان درجه یک هنری را که معادل دکتری موسیقی است از سوی شورای ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده است.

او از سال 1372 تاکنون کنسرت‌های متعددی را در کشورهای مختلف به روی صحنه برده است. از مشهورترین آثار او می‌توان به آلبوم‌های «چوپی»، «داغ شقایق» و «عزیز دل» اشاره کرد.

آغازگر برنامه پنجشنبه‌شب قطعه «سرچوپی» بود و قطعه «دالکه» نیز به عنوان سومین قطعه اجرایی گروه نواخته شد. گروه تال همچنین آهنگ‌های شاد «دختر عامو»، «سوزه سوزه» و «بارو بارو» را در ادامه کنسرت اجرا کردند.

علیپور در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین درباره این کنسرت، گروه تال، موسیقی مقامی لرستان و تغییر ذائقه جوانان نسبت به موسیقی سنتی صحبت کرده که در ادامه خواهید خواند.

***

*حال و هوای کنسرت امشب چطور بود؟

خوشبختانه کنسرت‌های ما همیشه شور و حال خودش را دارد‌. بسیار ممنونم از هم‌استانی‌های عزیزم که من و گروهم را همیشه حمایت می‌کنند. ما هم به قول معروف با جان و دل برایشان اجرا کردیم.

کمانچه ساز خطه ماست

*کمی از گروه «تال» بگویید؛ دلیل نام‌گذاری این گروه چه بود؟

در لرستان به کمانچه می‌گویند تال، و تال و تنبک همیشه با هم هستند. من به اتفاق ادشیر کامکار یک آلبوم داریم که در آن هشت کمانچه را با هم زده‌ایم. نام آن آلبوم هم «تال» است. ما با کمانچه زندگی کرده‌ایم و این ساز متعلق به خطه ماست. به همین خاطر گروهی تشکیل دادیم و نام گروه‌مان را هم «تال» گذاشتیم.

*فرزندان‌تان در این گروه با شما همکاری می‌کنند. آیا با فعالیت و حضور فرزندان‌تان در عرصه‌ موسیقی موافق بودید؟

حقیقتاً در ابتدا نه، اما کم‌کم خواسته و ناخواسته وارد دنیای موسیقی شدند. حالا هر 2 فرزندم مسلم و میلاد و عروسم نیز در گروه کنار من ساز می‌زنند. مسلم در 11 سالگی و میلاد در 6 سالگی کمانچه می‌زدند و می‌خواندند.

به یاد دارم در سینما استقلال خرم‌آباد برای جانبازان کنسرت برگزار کردیم. میلاد تنها 6 سال داشت که با ساز تنبک به روی صحنه آمد. اندازه ساز از خودش بزرگ‌تر بود. بینندگان بسیار استقبال کردند و به هیجان آمده بودند که بچه‌ای به این کوچکی ساز می‌زند و می‌خواند.

گروه «تال» 22 دی دوباره به روی صحنه خواهد رفت

*از برنامه‌هایی که در آینده دارید کمی برایمان بگویید؟

اجراهای گذشته‌مان را به صورت ویدئو درآورده‌ایم. اگر آماده شود و مجوزهایش را بگیریم، در کنسرت بعدی‌مان که 22 دی به روی صحنه خواهد رفت منتشر می‌کنیم. در آینده‌ای نزدیک با گروه تال کنسرت و برنامه‌هایی در کانادا اجرا خواهیم کرد.

*شما در کشورهای مختلفی به روی صحنه رفته و اجرا داشته‌اید، واکنش خارجی‌ها به موسیقی شما چگونه بوده است؟

واکنش خارجی‌ها به موسیقی ما همیشه عالی بوده است. به این دلیل که موسیقی ما یک موسیقی جاندار است‌. با اینکه آنها اصلاً کلام را متوجه نمی‌شدند، اما با ریتم و ساز زدن‌مان از خود بی‌خود می‌شدند.

موسیقی سنتی هیچ‌گاه از بین نمی‌رود

*بسیاری معتقدند ذائقه‌ موسیقی مردم خصوصاً جوانان افول کرده است و کمتر به موسیقی سنتی به‌خصوص موسیقی مقامی و نواحی توجه می‌شود. با این اوصاف فکر نمی‌کنید موسیقی سنتی ایرانی یا موسیقی نواحی در سال‌های آینده از بین خواهد رفت؟

موسیقی سنتی هیچ‌گاه از بین نمی‌رود چون مردم با این موسیقی زندگی کرده‌اند. موسیقی نواحی ما از جمله «عزیز وکیل» و «خسرو و شیرین» را سال‌های بسیاری است که مردم می‌خوانند و هرگز کهنه نمی‌شوند. من اگر بخواهم یک ساعت «علیدوستی» بخوانم یک لر اصلاً خسته نمی‌شود. موسیقی سنتی نیز به همین شکل است.

البته جوانان دوست دارند موسیقی کمی تحرک و شادی داشته باشد. اگر دقت کرده باشید در کنسرت فقط یک آواز خواندم. ما یک نوازنده قدیمی داشتیم به نام استاد «پیرولی کریمی» که یکی از نوازندگان مشهور لرستان بودند. استاد کریمی بسیار به موسیقی و تم‌های عربی علاقه‌مند بودند، به همین خاطر من هم یک آواز و اجرا به یاد ایشان در کنسرت اجرا کردم. اما به جز آن تلاشم بر این بود که موسیقی شاد و پویایی برای جوانان اجرا کنم.

استاد «رضا سقایی» واقعاً یک اسطوره بود

*آهنگ «دالکه» و «دایه دایه» را روی صحنه خواندید که اکثر شنوندگان را به یاد استاد رضا سقایی، خواننده معروف لرستان، انداخت. شما با ایشان همکاری داشتید، کمی از این همکاری می‌گویید؟

زمانی که 14، 15 سال داشتم با استاد سقایی همکاری کردم. بعد هم کمانچه آهنگ‌های معروف‌شان از جمله «تفنگ»، «دالکه» و «آن نگاه گرم تو» را زدم و عضو ثابت ارکستر ایشان شدم. یکی از بهترین خاطرات کاری من اجرا با ایشان بود. زمانی که به من گفتند با استاد سقایی ساز بزن یک هفته از فرط شادی نخوابیدم. استاد سقایی واقعاً یک اسطوره بود.