فوتبال انگلیس علاقه‌مند به رهبری برای مقابله با نژادپرستی است/ حالا وقت به دست گرفتن رهبری رسیده است

اعتمادآنلاین| ‌ منیژه موذن - «خانم‌ها و آقایان این یک هشدار است. نژادپرستی باعث توقف بازی شده است.»

به بریتانیای کبیر در سال 2019 خوش آمدید. جایی پر از تفرقه و زشتی، جایی که یک بازی فوتبال در لیگ برتر می‌تواند به دلیل تقلید صدای میمون و استفاده از VAR هشت دقیقه وقت اضافه داشته باشد. جایی که رفتار نژادپرستانه در بازی فوتبال نقش دارد.

زمانی برای فروپاشی فوتبال

بازی تاتنهام و چلسی برای تیم تاتنهام بسیار تلخ بود. البته نه صرفاً به دلیل باخت 2-0 در مقابل چلسی آماده. شما می‌توانید استادیومی مدرن و زیبا بسازید، اما متاسفانه لزوماً نمی‌توانید آن را با کسانی پر کنید که به رویای مدرنیته شباهت دارند.

در میانه نیمه دوم بازی ناگهان متوقف شد. حالا دیگر آن لحظه‌ای که بازیکنان در زمین بی‌هدف راه می‌روند و توپ وسط زمین چمن متوقف شده برایمان آشناست. حسی شبیه به اینکه بازی در حال فروپاشی است.

پس از آن تصاویر تلویزیونی دلیل توقف بازی را نمایان کردند؛ آنتونیو رودریگز اعلام کرد از جانب بخشی از ورزشگاه مورد توهین نژادپرستانه قرار گرفته است. داور از این حادثه اطلاع پیدا کرد و هر 2 مربی را در جریان گذاشت. سه بار در طول بازی صدای هشدار از بلندگوهای ورزشگاه پخش شد. صدایی مانند صدای روبات که اعلام می‌کرد توهین نژادپرستانه در ورزشگاه اتفاق افتاده و اگر ادامه پیدا کند، عواقب خواهد داشت.

قدم بعدی چه خواهد بود؟

طبق قوانین، پس از 2 هشدار بازی باید متوقف شود، اما چنین اتفاقی نیفتاد. تاتنهام پس از بازی اعلام کرد هشدارها فقط مربوط به یک حادثه بوده است. فوتبال انگلیس عاشق موعظه کردن در ارتباط با این مسائل است. اما قدم بعدی چه خواهد بود؟

بازی تاتنهام و چلسی، در سطح اول فوتبال جهان و در موفق‌ترین لیگ دنیا برگزار شد. لیگی که صدها میلیون بیننده دارد. لیست سرمایه‌گذاران، اسپانسرها، حق پخش تلویزیونی، تبلیغات دور زمین و فروش پیراهن بسیار گسترده است. چه چیزی می‌تواند بازی در این سطح را متوقف کند؟ چه خواسته یا شجاعت اخلاقی‌ای باعث می‌شود با وجود مسائل مالی، یک بازی فوتبال در سطح تاتنهام و چلسی متوقف شود؟ یا حتی به دلیل توهین‌های نژادپرستانه به تعویق بیفتد. پیدا کردن جواب این سوال بسیار سخت است.

فوتبال انگلیس در چه حدی حاضر است برای مبارزه با نژادپرستی تلاش کند؟

استادیوم تاتنهام گنجایش 62 هزار تماشاگر را دارد و بر اساس گزارش‌ها مسبب اتفاق شب 22 دسامبر 2019 تنها یک نفر بوده است. سوال اصلی اما این است که فوتبال انگلیس در چه حدی حاضر است برای مبارزه با نژادپرستی تلاش کند؟

ایده پروتکل سه‌مرحله‌ای از ابتدا هم مضحک به نظر می‌رسید. بر مبنای چه معیاری باید یک جرم سه بار تکرار شود تا جرم تلقی شود؟ چرا یک بازیکن یا یک انسان باید 2 بار توهین نژادپرستانه را تحمل کند تا بتواند آن را گزارش دهد؟

فوتبال انگلیس در گذشته علاقه‌مند به رهبری در مبارزه با نژادپرستی بود. اتفاقات بلغارستان به درستی همه را خشمگین کرده بود. اما اینجا یک حقیقت دیگر هم وجود دارد؛ ثروت و موقعیت و نفوذ فوتبال مستقیماً از بازیکنان و بینندگان می‌آید و حفاظت و حمایت از این افراد وظیفه فوتبال است.

پس چرا به محض رخ دادن این اتفاق تیم‌ها از زمین خارج نمی‌شوند؟ در پذیرفتن قوانین یوفا و فیفا در این زمینه هیچ اجباری نیست. در مورد تحریم هم شرایط مشابهی حاکم است. اگر ثابت شده که یک هوادار تاتنهام یا بیشتر، بازیکن تیم چلسی را مورد آزار قرار داده، چرا نباید خود باشگاه را به خاطر اتفاقاتی که در ورزشگاهش رخ داده مجازات کرد؟

یک سال قبل رحیم استرلینگ هم در ورزشگاه چلسی مورد آزار قرار گرفت. اینکه این بار با این اتفاق چطور برخورد خواهد شد برای فوتبال انگلیس یک تست است. تستی که باید از آن سربلند بیرون بیاید.

مقابله با نژادپرستی در فضاهای عمومی

فرار کردن از واقعیت ساده‌ترین گزینه است. بارها گفته شده نژادپرستی تحت تاثیر مستقیم عملکرد سیاستمداران در جامعه است و فوتبال آن را پدید نیاورده، اما فوتبال وظیفه دارد اتفاقی را که در چارچوب این بازی رخ داده بررسی کند و نمونه زنده‌ای از برخورد با این موضوع باشد.

مقابله با نژادپرستی در فضاهای عمومی، در هر فضایی که شهروندان در آن حاضرند، اهمیت بسزایی دارد. اگر در همان خیابان تاتنهام قدم بزنید، می‌توانید تقابل فرهنگ‌ها را ببینید. حضور فرهنگ‌های مختلف در کنار هم با جرقه‌ای از بی‌تفاوتی، حماقت و بی‌احترامی می‌تواند به راحتی آتشی بزرگ را شعله‌ور کند.

در چنین شرایط حساسی اما فوتبال این امکان را دارد که برخورد متفاوتی با نژادپرستی داشته باشد.