«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
ماجرای عین‌الاسد به روایت طرف چهارم ماجرا
علاوه بر طرف‌های آمریکایی، ایرانی و عراقی، شاهدان دیگری نیز هستند که حمله موشکی سپاه به پایگاه آمریکایی عین‌الاسد را روایت می‌کنند.
اعتمادآنلاین| علاوه بر طرف‌های آمریکایی، ایرانی و عراقی، شاهدان دیگری نیز هستند که حمله موشکی سپاه به پایگاه آمریکایی عین‌الاسد را روایت می‌کنند.
به گزارش اعتمادآنلاین، تلویزیون دانمارک به سراغ نظامیان این کشور که در قالب ائتلاف ضدداعش در این پایگاه حضور دارند رفت و ماجرا را از زبان آنها جویا شد.
گفت‌وگوی زیر ترجمه گفت و شنود با یکی از افسران نیروی نظامی دانمارک است که روز دوم بعد از این حمله از عراق خارج شد:
خبرنگار: ممکن است ماجرا را دقیقاً برای ما تشریح کنید؟
افسر دانمارکی: فرماندهی در ساعت هشت شب (به وقت محلی) به ما خبر داد که ایران امشب تهاجم خود را آغاز خواهد کرد، ظاهراً دولت عراق این موضوع را به اطلاع فرماندهی مرکزی آمریکا رسانده بود. ما هم فوراً وارد پناهگاه‌های مستحکم و زیرزمینی خود شدیم و با ترس و وحشت منتظر حمله ماندیم.
در این گیرودار ناگهان چیزی همچون صاعقه از آسمان فرود آمد. چنان گردوغباری به راه افتاد که ما در داخل پناهگاه هم دچار مشکلات تنفسی شدیم، بعد از آن بود که آژیر خطر به صدا درآمد.
خبرنگار: چرا صدای آژیر پیش از رسیدن موشک اول به صدا درنیامد؟
افسر دانمارکی: ظاهراً موشک‌ها دارای ساختار رادارگریز قدرتمندی بودند، بعد از آن هم موشک‌ها پی‌درپی فرود آمد و فکر می‌کنم 13 فروند به این پایگاه اصابت کرد.
مجری: آیا پناهگاه‌ها هم مورد هدف قرار گرفتند؟
افسر دانمارکی: ظاهراً ایران به دنبال حملات رونی و کیفیتی بود تا اقدامات کمی؛ از دیدگاه من ایران با این اقدام خود می‌خواست به جهانیان این پیام را ارسال کند که مسلمانان آن‌گونه که آمریکایی‌ها سعی دارند نشان دهند، قاتل نیستند و اگر این‌طور بود می‌توانستند هزاران نظامی و افسر آمریکایی را زیر زمین قتل عام کنند.
خبرنگار: لطفاً این مساله را برای ما بازتر کنید.
افسر دانمارکی: مساله کاملاً روشن است. موشک‌ها بسیار دقیق بودند. اهداف ترسیم‌شده را با دقت بالایی هدف قرار دادند بدون اینکه حتی یک موشک منحرف شود یا سقوط کند. از این نکته می‌توان نتیجه‌گیری کرد که ایرانی‌ها نقشه دقیقی از ساختمان‌ها، آسایشگاه‌ها و مراکز فرماندهی، پناهگاه‌ها و آشیانه‌های هواپیماها در اختیار دارند. از این رو به راحتی می‌توانستند پناهگاه‌ها را هم مورد هدف قرار دهند، اما این کار را نکردند.
مجری: چه زمانی از پناهگاه خارج شدید و آنجا چه دیدید؟
افسر دانمارکی: نظامیان آمریکایی بعد از پایان خطر، یعنی یک ساعت بعد از حمله، خارج شدند. از آن زمان بود که خودروهای آتش‌نشانی و آمبولانس وارد عمل شدند. ما از داخل پناهگاه صدای حضور بالگردهای نظامی و فریاد نظامیان را می‌شنیدیم، اما به دستور فرماندهان اجازه خروج نداشتیم زیرا بیم انجام حملات دیگری می‌رفت. با این حال وقتی صبح از پناهگاه خارج شدیم زبانه‌های آتش همچنان در هفت موقعیت شعله‌ور بود و ساختمان‌های ویران و خودروهایی در آتش سوخته بودند.
مجری: به ما بگویید چه مراکزی مورد هدف قرار گرفتند؟
افسر دانمارکی: ما اطلاعات چندانی از مقرهای آمریکایی نداریم. برخی از مراکز مشترک بودند، اما مراکزی هم وجود داشتند که ما به عنوان نیروی دانمارکی عضو ائتلاف بین‌المللی حق ورود به آنها را نداشتیم.
با این حال می‌توانم تاکید کنم که:
ـ مرکز کنترل رادار عظیم پایگاه با تمامی دستگاه‌های مربوطه‌اش از بین رفته است.
ـ مقر اطلاعات نظامی آمریکا به طور کامل ویران شد.
ـ مخازن سلاح مورد اصابت قرار گرفت و تا نیم ساعت تقریباً صدای انفجارهای پیاپی از آنها به گوش می‌رسید.
ـ باند پرواز جنگنده‌ها از بین رفت.
ـ سایت‌های موشک‌های زمین به هوا منهدم شدند.
ـ دستگاه‌های پایش جوی و حرارتی هم از بین رفتند.
این حجم ویرانی در حالی در بخش تحت کنترل آمریکا به وقوع پیوست که هیچ آسیبی به بخش تحت کنترل ارتش عراق نرسید. حتی بخش تحت کنترل نیروهای ائتلاف و نیز پناهگاه‌ها هم از گزند این حملات در امان بودند. در کنار آن، مراکز پزشکی و خدماتی در بخش تحت کنترل آمریکا هم لطمه‌ای نخوردند و حملات به طور مطلق بر اهدافی منتخب از بخش تحت کنترل آمریکا متمرکز شده بود؛ این امر بیانگر اطلاعات دقیقی است که ایرانی‌ها از تمامی پایگاه‌ها و محل استقرار هر یک از واحدها دارند.
مجری: پس چرا آمریکایی‌ها به این حجم از تلفات اعتراف نکردند؟
افسر دانمارکی: این به سیاست و شرایط آنها مربوط می‌شود. من از دیدگاه و تفکرات آنها اطلاعی ندارم، شاید نمی‌خواهند ملت خود را نگران کنند.
دیدگاه تان را بنویسید