آیا بر موج دوم ناآرامی‌های منطقه‌ای سواریم؟/ موج اول اعتراضات در عراق و لبنان بدون رسیدن به هیچ نتیجه ملموسی پایان یافته است

اعتمادآنلاین| سیدعماد حسینی- صرف نظر از تلاش برخی از سیاستمداران فاسد در عراق و لبنان برای حفظ کرسی و جایگاه خود و موج‌سواری بر اعتراضات مردمی، باید گفت موج اول این اعتراضات بدون رسیدن به هیچ نتیجه ملموسی پایان یافته است.

به گزارش اعتمادآنلاین ، اینکه این اعتراضات رفتاری خودجوش از سوی مردم، روند هدایت‌شده توسط جریان‌های خارجی یا تلفیقی از هر دو آنها بود یکی از محورهای اصلی اختلاف‌نظر بین طیف تحلیلگران در رسانه‌ها محسوب می‌شود، گرچه همه آنها به طریقی بر این مساله صحه می‌گذارند که موج اول این اعتراضات بدون رسیدن به هیچ نتیجه ملموسی به پایان رسیده است.

با نگاهی شفاف‌تر به تظاهرات در این 2 کشور، درمی‌یابیم که ابتدا این اعتراضات به شکلی خودجوش آغاز شد و هدف اصلی آن بهبود شرایط اقتصادی و مبارزه با فساد و رانت‌خواری‌های موجود در ساختار قدرت کشورشان بود؛ اما به تدریج پارامترهای جدیدی چه از طریق عوامل داخلی و چه منطقه‌ای و بین‌المللی به آن اضافه شد تا اینکه آن را از اهداف اصلی‌اش تهی کردند.

این امر در حوادث خیابان «الحمراء» بیروت و درگیری‌های صورت‌گرفته در عراق، به خصوص آتش زدن کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در نجف اشرف یا حمله به مراکز مذهبی و خدماتی در عراق، به خوبی نمود پیدا کرد.

باید اذعان کرد گروه اول یا همان هسته اصلی معترضان از همان ابتدا خواسته‌های خود را اعلام کرده و به دنبال تشکیل دولت نجات برای خروج کشور از بحران اقتصادی و برگزاری انتخابات زودرس شده بود.

این خواسته‌ها به دور از هر نوع طایفه و مذهب‌گرایی مطرح شده بود؛ این مساله به طور ویژه در عراق کاملاً مشهود بود، چنان‌که اعتراضات از داخل استان‌های شیعه‌نشین علیه دولتی که ستون فقرات آن شیعه بودند آغاز شد و ادامه پیدا کرد، این در حالی است که استان‌های سنی‌نشین و کردنشین در سکوت مطلق به سر می‌بردند.

از سویی طرف‌های دیگری که بعد از آن وارد صحنه شدند، کار خود را با حمله به مراکز مختلف فرهنگی و دیپلماتیک در عراق و مراکز اقتصادی و مالی در لبنان آغاز کردند و کار به محاصره و تخریب منازل برخی از مسئولان هم کشیده شد تا هدف اصلی یعنی اغتشاش حداکثری به منصه ظهور درآید .

این عده با توجه به بهره بسیاری که از حمایت مالی و رسانه‌‌ای می‌بردند، تا حدودی هم در این کار موفق هم شدند، یا در رسانه‌ها بدین شکل نمایان شد.

اما گرچه گام‌های قابل توجهی در راه بسط هرج‌ومرج و اغتشاش برداشته شد، و ضرباتی هم به ساختار دولتی‌ 2 کشور وارد شد- که از این پس آنها را موقت و پیشبرد امور می‌خوانیم- باز هم نه گروه اول توانست به حقوق خواسته‌های برحق خود دست یابد و نه این گروه توانست به مقصود خود نایل آید.

شاید همین موضوع سبب شد تا آمریکا و دیگر طراحان سناریوی اعتراض در منطقه، فاز دوم این اعتراضات را رقم بزنند؛ مرحله‌ای که با ترور سردار سلیمانی در عراق از سویی و اوج گرفتن موج ناآرامی‌های خشونت‌آمیز در لبنان از سوی دیگر کلید خورد و باید منتظر اوج گرفتن آن در چند روز آینده باشیم.