چگونه شیوع بیماری‌های مسری بر اقتصاد جهان تاثیر می‌گذارد؟

اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده - شیوع ویروس کرونا این پرسش را ایجاد کرد که این بیماری چگونه بر اقتصاد جهان تاثیر می‌گذارد. بیماری‌های ویروسی و واگیردار سالانه میلیون‌ها دلار خرج روی دست دولت‌ها می‌گذارد؛ کم شدن سفرها، محدود شدن معاملات تجاری و کاهش فعالیت‌های روزانه مردم که به دلیل بسته شدن مدارس و ادارات صورت می‌گیرد از جمله پیامدهای شیوع بیماری است.

اعتمادآنلاین ، به نقل از world atlas، گزارش می‌دهد که طبق گزارش بانک جهانی، بیماری‌های واگیردار هر سال حدود 570 میلیارد دلار برای دولت‌ها هزینه می‌آفریند که این مقدار تقریباً 0.7 درصد از درآمد کل جهان است.

چگونگی تاثیر بیماری‌های مسری بر اقتصاد

گران بودن مراقبت از مبتلایانِ بیماری‌های واگیردار

وقتی یک بیماری واگیردار شیوع پیدا می‌کند، بخش‌های اورژانس فوراً باید قسمت‌هایی از بیمارستان را به بخش ایزوله اختصاص دهند تا از شیوع بیشتر این بیماری جلوگیری کنند. این فرایند هزینه‌بر است. مجموع هزینه دولت آمریکا برای قرنطینه و مراقبت از مبتلایان به ابولا از سال 2014 صدها میلیون دلار بود. این پول در حالی هزینه شد که تنها 27 هزار نفر مبتلا شدند و 11 هزار نفر بر اثر این بیماری جان دادند.

تاثیر بر صنعت گردشگری

هنگامی که یک بیماری ویروسی در ناحیه جغرافیایی خاصی شایع شود، صنعت گردشگری اولین چیزی است که ضربه می‌خورد. مسافران پروازهای خود را به آن نواحی کمتر می‌کنند و خطوط هوایی نیز پروازهایی را که به مقصد آن منطقه باشد لغو می‌کنند.

معمولاً دولت‌ها دستورالعمل‌هایی به شهروندان می‌دهند تا از ورود به مناطقی که بیماری در آنجا گزارش شده خودداری کنند. این کار برای اقتصاد کشورهایی که به گردشگری وابسته است بدین معناست که خسارت بزرگی به درآمد دولت و همچنین کسانی که در صنعت گردشگری کار می‌کنند وارد می‌شود.

شیوع بیماری باعث تخلیه شهر می‌شود

شیوع بیماری نگرانی ایجاد می‌کند و باعث می‌شود بسیاری از مردم شهر منطقه را ترک کنند. ساکنان شهرها خانه و محل کارشان را رها کرده و فعالیت اقتصادیشان را متوقف می‌کنند. سیل مردمی که شهر را تخلیه کرده‌اند به مناطق همجوار سرازیر می‌شود و هم به اقتصاد محلی آنان فشار وارد می‌کنند و هم خطر شیوع بیماری در منطقه همسایه افزایش می‌یابد.

ممکن است دولت‌های خارجی تصمیم بگیرند شهروندانی را که در منطقه ویروسی زندگی می‌کنند از آن کشور خارج کنند. آمریکا نیز در سال 2020 و پس از شیوع کرونا همین تصمیم را اتخاذ کرد.

تاثیر شیوع بیماری بر معاملات تجاری

دولت‌ها معمولاً در صورتی که منشاء بیماری را شناسایی کنند سعی می‌کنند معاملات تجاری با منطقه درگیر را کم کنند، کالاهایی را که از آن منطقه وارد می‌شود مورد بازرسی بیشتر قرار می‌دهند یا کلاً ورود آن را ممنوع می‌کنند؛ مثلاً وقتی در دهه 90 میلادی جنون گاوی همه‌گیر شد اتحادیه اروپا تصمیم گرفت تا 10 سال هیچ گوشت گوساله‌ای از انگلیس وارد کشورهای دیگر نشود.

آمادگی برای مقابله با شیوع بیماری

دولت‌ها و موسسات باید حتی وقتی که هیچ بیماری واگیرداری شایع نشده، بودجه‌ای را به تحقیق، توسعه و پیشگیری از خطرات احتمالی بیماری‌ها اختصاص دهد. سازمان جهانی بهداشت به منظور آمادگی برای مقابله با بیماری‌های مسری ائتلافی تشکیل داده که حدود 740 میلیون دلار بودجه دریافت کرده است. ماموریت این موسسه کشف واکسن برای بیماری‌های ویروسی در حال پیشرفت و بیماری‌های آینده است.

واکنش دولت‌ها به شیوع بیماری

تاثیرات بیماری‌های مسری می‌تواند بسیار مخرب باشد؛ اما فجایع انسانی از آن نیز بدتر خواهد بود. بعضی از کارشناسان معتقدند اقدامات برای بیماری‌های واگیردار خیلی دیر انجام شده و باعث کشته شدن میلیون‌ها انسان می‌شود. آنفلوانزای اسپانیایی که در قرن بیستم شیوع پیدا کرد حدود پنج درصد از جمعیت جهان را درگیر کرد. کارشناسان فکر می‌کنند اگر بیماری واگیردار دیگری مثل این بیماری دوباره شایع شود حتماً تا سه تریلیون دلار برای تمام دنیا خرج خواهد داشت.