اعتراضات در آمریکا| کالین کپرنیک به لیگ فوتبال آمریکا بازخواهد گشت؟

اعتمادآنلاین| ‌ منیژه موذن- بازیکنان و مربیان تیم فوتبال آمریکایی دنور برانکوز روز شنبه در تظاهرات ضدنژادپرستی در این شهر شرکت کردند. جاستین سیمونز بازیکن این تیم خطاب به تظاهرات‌کنندگان گفت: «صدای شما قوی است و اهمیت دارد.»

لیگ فوتبال آمریکایی (NFL) در سال 2016 کالین کپرنیک، بازیکن سابق تیم سان‌فرانسیسکو فورتی ناینرز، را به دلیل رهبری اعتراض ورزشکاران به خشونت پلیس با سیاهپوستان و زانو زدن در هنگام پخش سرود ملی آمریکا از ادامه بازی در این لیگ محروم کرد.

پس از اعتراضات گسترده به قتل جورج فلوید توسط پلیس مینیاپولیس و همراهی بازیکنان فوتبال با این اعتراضات، حالا رئیس لیگ NFL رسماً عذرخواهی کرده است.

لیگ ملی فوتبال آمریکا اعلام کرده بازیکنان باید حق اعتراض در زمان پخش سرود ملی را داشته باشند. NFL که تاکنون حقی برای اعتراض بازیکنان قائل نبود در تصمیم خود تجدید نظر کرده و گفته است این افراد می‌توانند در هنگام پخش سرود ملی اعتراض خود را نشان دهند.

لیگ ملی فوتبال آمریکا 2 سال پیش اعلام کرد اگر بازیکنان هنگام پخش سرود ملی زانو بزنند، برای تیم‌ها جریمه در نظر گرفته خواهد شد.

اما مدیر لیگ ملی فوتبال آمریکا اکنون می‌گوید: «ما اشتباه ‌کردیم که زودتر به حرف بازیکنان NFL گوش ندادیم و دیگران را ترغیب نکردیم تا به طور مسالمت‌آمیز اعتراض کنند.»

NFL آن زمان گفته بود بازیکنانی که نمی‌خواهند به احترام سرود ملی بایستند می‌توانند هنگام پخش آن در رختکن بمانند.

اما گرچه لیگ فوتبال با جنبش «جان سیاهان ارزشمند است» اعلام همبستگی کرده، هنوز خبری از بازگشت کپرنیک به فوتبال نیست.

وقتی کالین کپرنیک، کوارتربک تیم سان‌فرانسیسکو فورتی ناینرز، تصمیم گرفت در بازی پیش‌فصل لیگ NFL (لیگ ملی فوتبال آمریکایی) سال 2016 و زمان نواخته شدن سرود ملی آمریکا زانو بزند، بدون مشورت با هم‌تیمی‌هایش این کار را انجام داد، اما پاسخ کپرنیک به خبرنگاران بعد از بازی نشان از مصمم بودن او و باور به هدفش داشت.

کپرنیک پس از آن بازی در پاسخ به خبرنگاران گفت: «من به دنبال تایید کسی نیستم. باید از کسانی که سرکوب می‌شوند حمایت کنم.»

کپرنیک به کشته شدن سیاهپوستان به دست پلیس و نژادپرستی جاری در بطن جامعه ایالات متحده اعتراض کرد. زانو زدن در هنگام نواخته شدن سرود ملی آمریکا را برای اولین بار دکتر مارتین لوترکینگ، رهبر جنبش مدنی سیاهپوستان آمریکا، علیه تبعیض نژادی در دهه 60 میلادی ابداع کرد. این شیوه اعتراض به سرعت در ایالات متحده رواج یافت و در سال‌های اوج جنبش مدنی به یکی از نشانه‌های اعتراض به تبعیض نژادی تبدیل شد.

پس از آن زانو زدن به هنگام نواخته شدن سرود ملی حتی به المپیک هم راه پیدا کرد و اعتراض تاریخی تامی اسمیت و جان کارلوس، دوندگان سیاهپوست برنده در بازی‌های المپیک مکزیک در سال 68 میلادی، برجسته‌ترین نقطه اعتراض سیاسی و اجتماعی ورزشکاران شد.

کالین کپرنیک در سال 2016 این سنت دیرینه اعتراض مدنی در آمریکا را زنده کرد. مخالفان این حرکتِ او را توهین به پرچم آمریکا تلقی می‌کردند و موافقان می‌گفتند مفهوم آمریکایی بودن برخورداری از حق اعتراض است.

اعتراض کپرنیک موجی از واکنش را برانگیخت. دومنیک فاکس ورث بازیکن سابق فوتبال گفت که این اعتراض کپرنیک به اندازه پرچم این کشور، آمریکایی است.

سربازان آمریکایی اعلام کردند برای حق اعتراض افرادی مانند کپرنیک می‌جنگند. محمود عبدالرئوف، ستاره سابق NBA، که 20 سال قبل از کپرنیک زانو زده بود، از او حمایت کرد.

اما اعتراض کپرنیک مخالفان بسیاری هم داشت. مخالفان کپرنیک را فردی ناآگاه نسبت به وظایف پلیس و شرایط جامعه می‌دانستند.

اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در مقابل پرسش خبرنگاران راجع به اعتراض کپرنیک گفت، این بازیکن NFL در واقع از حق اعتراضی که در قانون اساسی آمریکا وجود دارد استفاده می‌کند و جامعه را به صحبت درباره مشکلات سیاهپوستان وا داشته است.

ستارگانی همچون مگان راپینو بازیکن تیم فوتبال زنان آمریکا در حمایت از کپرنیک هنگام پخش سرود ملی زانو زدند. به این ترتیب اعتراض کپرنیک خیلی سریع به صورت حرکتی همگانی درآمد.

اما همراهی بازیکنان NFL با کپرنیک برای مالکان میلیاردر تیم‌ها خوشایند نبود و البته این هزینه‌ای بود که او با چشمان باز پذیرفته بود.

زمانی که سال 2017 دونالد ترامپ به کاخ سفید آمد، در مقابل اعتراض کپرنیک موضع سرسختانه‌ای گرفت. او این حرکت کپرنیک را بی‌احترامی به پرچم آمریکا خواند.

هزینه اعتراض کپرنیک نفرت بخشی از جامعه و از دست دادن تیم و امکان بازی در NFL بود. اما کپرنیک اعلام کرده بود که با آگاهی این اعتراض را آغاز کرده است: «من به دنبال تایید شدن نیستم. باید از کسانی که سرکوب می‌شوند حمایت می‌کردم. حتی اگر فوتبال را از من بگیرند، می‌دانم که برای آنچه درست بوده ایستاده‌ام.»

اعتراض به شرایط سیاسی و اجتماعی از جانب ورزشکاران محدود به آمریکا و NFL نیست. در طول دهه‌های گذشته ورزشکاران زیادی از کشورهای مختلف در قبال مسائل اجتماعی و سیاسی کشور خود موضع‌گیری کرده‌اند و بعضاً اعتراض خود را در زمین ورزش نشان داده‌اند. حمایت پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، از جدایی‌طلبان کاتالونیا و اعتراض به برخورد پلیس اسپانیا با آنها نمونه برجسته اعتراض جامعه ورزشی به مسائل سیاسی و اجتماعی در اروپاست.

وقتی سال 2018 استفان کری، ستاره گلدن‌استیت، از اعتراض بازیکنان NFL به تبعیض نژادی و دولت ترامپ حمایت کرد عده‌ای گفتند ورزشکاران نباید در مسائل اجتماعی و سیاسی دخالت کنند. استف کری در پاسخ انتقادات گفت: «این وظیفه اجتماعی ورزشکاران است تا صدای کسانی باشند که صدایشان شنیده نمی‌شود.»