راهکار مبارزه با فساد در کشور چیست؟

اعتمادآنلاین| محمد حسن قدیری ابیانه، فعال سیاسی اصولگرا، درباره برگزاری دادگاه‌های اکبر طبری و واکنش‌های پیرامون آن گفت: باید از افشا شدن فساد افراد استقبال کنیم. در بسیاری از کشورها از افشاکنندگان حمایت می‌شود و به نوعی امنیت شغلی برای آنها ایجاد می‌کنند، به خصوص اگر افشاکننده زیردست فرد فاسد باشد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی افزود: مبازره با فساد هزینه دارد، قرار نیست فقط جایی که هزینه نداشته باشد، وارد شویم، اگر می‌خواهیم مملکت آباد شود باید هزینه آن را هم بپردازیم.

قدیری‌ ابیانه تصریح کرد: بنده به علت افشاگری‌هایی که کردم، هزینه دادم و سعی کردند بنده را منزوی کنند و حتی در وزارت خارجه، دادگاه تخلف اداری تشکیل شد. در نهایت منظور این است که برای مبارزه با فساد باید هزینه بدهیم و کسی که با فساد مبارزه می‌کند باید بداند که افراد فاسد بیکار نمی‌نشینند و خود آن فرد افشاگر را به فساد متهم می‌کنند.

این فعال سیاسی اصولگرا در واکنش به اینکه برخی به قرینه حضور افراد فاسد، که امکان دارد در هر جناح سیاسی وجود داشته باشد، مجموعه آن جریان و حزب را فاسد می‌خوانند، اظهار کرد: در یک حکم کلی نمی‌شود گفت همه دزد هستند، کسی که می‌گوید همه دزد هستند خودش هم شامل همه می‌شود اما افشا کردن فسادها باید به صورت مستند صورت بگیرد. در همین راستا نکته حائز اهمیت این است که اگر زیرمجموعه یا بستگان مسئولی فساد کنند، باید دید که آیا آن مسئول متوجه آن فساد شده و سکوت کرده و یا متوجه نشده است.

قدیری‌ ابیانه ادامه داد: اگر مسئولی از فساد زیرمجوعه و وابستگانش مطلع بوده و سکوت کرده است، یا در این فساد مشارکت و یا ترغیب کرده و یا بر فساد شکل گرفته سرپوش گذاشته است، آن مسئول هم مجرم است. اما معمولا در یکسری از رده‌ها وقتی افراد مسئولیتی را برعهده می‌گیرند در معرض فساد قرار می‌گیرند، به عبارت دیگر تا زمانی که طرف پست مهم اجرایی و قضایی نداشته، مفسدین به سراغ آن فرد نمی روند چراکه کاری از دست وی بر نمی‌آید اما به محض اینکه افراد پست حساسی را برعهده می‌گیرند مفسدین به سراغ آن افراد می‌روند و تلاش می‌کنند، وی را به فساد بکشانند.

این چهره اصولگرا با بیان اینکه «هر چه مسئولیت فردی بیشتر باشد، میزان رشوه و فسادی که برای وی تدارک می‌بینند بالاتر است» خاطرنشان کرد: رشوه بالا طمع برانگیز است بنابراین ممکن است فردی در مقطعی سالم باشد اما به مرور زمان به فساد کشیده شود. هر چه رده فردی که دچار فساد شده، بالاتر باشد جرم و مجازات او باید سنگین‌تر باشد. اما در خصوص مسئول و مافوق این فرد فاسد این مسئله مطرح است که اساسا مافوق متوجه فساد شده است یا خیر، آیا قصوری در این خصوص داشته است یا خیر، به عنوان مثال اگر کارمند شهرداری فردی را بکشد به معنی این است که مافوق آن کارمند موافق این قتل بوده و زمینه آن را فراهم کرده است؟! و یا این عمل نتیجه اقدام فردی آن کارمند بوده است.

قدیری‌ ابیانه یادآور شد: افراد فاسد دو دسته هستند؛ دسته اول شامل کسانی می‌شود که خودشان فاسد هستند و از طریق نفوذ پُست می‌گیرند که این افراد از ابتدا به قصد فساد می‌روند. به عنوان مثال افرادی برای ورود به مجلس هزینه میلیاردی می‌کنند درحالی که حقوق 4 ساله آنها حدود 400 میلیون است، این افراد اگر نخواهند فساد کنند هم چاره‌ای ندارند و باید برای جبران آن هزینه‌ها، فساد کنند. لذا وقتی مسئولی فساد کرد نمی‌توانیم بگوئیم رئیس آن فرد شریک بوده یا مساعدت کرده اما می‌توانیم بگوئیم که اگر کسی متوجه فساد شده و مقام مافوق وی سکوت کرده، آن مقام هم مجرم است.

منبع: برنا