پوتین در سمت ریاست جمهوری، نگاه مثبت‌تری به تداوم همکاری‌ها با ایران دارد

جهانگیر کرمی، دانشیار مطالعات روسیه در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در مورد انتخابات ریاست جمهوری روسیه، گفت: همه‌پرسی تغییر قانون اساسی روسیه شامل 36 بند بوده که ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و امنیتی را در بر می‌گرفت، اما مهم‌ترین بند سیاسی به امکان کاندیداتوری ریاست جمهوری پوتین برمی‌گردد.

پوتین در سمت ریاست جمهوری، نگاه مثبت‌تری به تداوم همکاری‌ها با ایران دارد
کد خبر: 418486
|
۱۳۹۹/۰۴/۲۱ ۱۸:۳۵:۰۰

اعتمادآنلاین| کارشناس مسائل روسیه معتقد است که پوتین نگاه مثبتی به تداوم همکاری با ایران دارد، اما نباید همه روابط ایران و روسیه را به شخص پوتین تقلیل داد.

جهانگیر کرمی، دانشیار مطالعات روسیه در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در مورد انتخابات ریاست جمهوری روسیه، گفت: همه‌پرسی تغییر قانون اساسی روسیه شامل 36 بند بوده که ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، مذهبی، اقتصادی و امنیتی را در بر می‌گرفت، اما مهم‌ترین بند سیاسی به امکان کاندیداتوری ریاست جمهوری پوتین برمی‌گردد.

او افزود: پوتین تا سال 2024 رسما رئیس‌جمهور روسیه است و این تغییر قانون اساسی به سال‌های پس از 2024 مربوط است که وی می‌تواند برای دو دوره متوالی 6 ساله که تا سال 2036 خواهد بود رئیس‌جمهور شود.

کرمی با اشاره به روابط ایران و روسیه در سال‌های پیش‌رو، تصریح کرد: پیش‌بینی شرایط ایران، روسیه و جهان برای 4 سال بعد کار راحتی نیست، چراکه در ایران هم سال آینده انتخابات ریاست جمهوری برگزار می‌شود و مجموعه این‌ها مختصات مختلف سیاسی در ایران، آمریکا و جهان است که بر روابط تهران و مسکو در سال 2024 به بعد تاثیر دارد.

کارشناس مسائل روسیه تاکید کرد: به نظر می‌رسد در صورت ماندن پوتین در سمت ریاست جمهوری، وی نگاه مثبت‌تری به روابط و تداوم همکاری‌ها با ایران دارد، اما نباید همه روابط ایران و روسیه را به شخص پوتین تقلیل داد، چراکه روابط دو کشور متاثر از مجموعه‌ی عوامل است.

کرمی ادامه داد: پایدار ماندن همکاری‌های ایران و روسیه و احتمال تداوم آن در آینده به عواملی چند وابسته است و مهم‌ترین این عناصر عبارتند از نخست، اصول کلان و عملکرد‌ها در سیاست خارجی روسیه مانند سیاست استقلال عمل روسیه، اصل چندجانبه‌گرایی و چند قطبی دیدن نظام بین‌المللی، اصل حمایت و دفاع از نظام وستفالیایی بین‌المللی، مقابله با اقدامات غرب در حوزه اوراسیایی؛ دوم، مخالفت با سیاست‌هایی که آمریکایی‌ها در قبال نظام وستفالیایی مبنی بر تحول نظام وستفالیایی به جهان پساوستفالیایی است و یکجانبه‌گرایی در مسائل مختلف بین‌المللی، مداخله‌گرایی و تداوم خصومت‌ها با نظام جمهوری اسلامی ایران؛ سوم، عواملی در داخل ایران یعنی سیاست خارجی‌ای که گزینه‌های بین‌المللی محدودی را ایجاد می‌کند و آمریکا ستیزی در این سیاست خارجی؛ مجموعه این عوامل باعث شده است که روابط ایران و روسیه در شرایط فعلی باشد و در صورت بقای این عناصر می‌توان پیش‌بینی تداوم این روابط را داشت.

کارشناس مسائل روسیه گفت: همواره روابط ایران و روسیه به برخی مسائل دیگر در سیاست خارجی روسیه محدود بوده است، مانند غیرایدئولوژیک بودن و عمل‌گرایی، تعامل و تقابل با غرب که بُعد تعامل با غرب همیشه عاملی برای محدودیت روابط با ایران بوده و سیاست روابط فراگیر با همه دولت‌های جهان و سرانجام هم حمایت تمام و کمال مسکو از نظام منع گسترش هسته‌ای که روابط با ایران بر این اساس پیچیده‌تر می‌شود.

او افزود: در چارچوب منع گسترش هسته‌ای باید به بودن ایران در برجام یا خروج آن از توافق هسته‌ای اشاره کرد، چراکه این موضوع تاثیر زیادی بر روابط ایران و روسیه دارد، لذا عناصر و عوامل متعددی در آینده تعاملات تهران و مسکو دخیل هستند که پیش‌بینی را دشوار می‌کند و از این رو، نباید همه روابط دو کشور را به بودن شخص پوتین تقلیل داد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها