ویروس کرونا | چرا هند باید به کادر درمان روستاها آموزش دهد تا با ویروس کرونا مبارزه کنند؟

اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده - هند از برزیل پیشی گرفته و با بیش از چهار میلیون مبتلا دومین کشور جهان است که آمار مبتلایان آن رو به فزونی گذاشته. کووید-19 بیشتر در شهرهای هند وجود دارد، اما این بیماری در مناطق روستایی هند نیز در حال گسترش است. این مناطق بیش از 850 میلیون نفر جمعیت دارد و مراقبت‎‌های بهداشتی در این مکان‌ها ضعیف است.

به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از The Conversation، به نظر می‌رسد دلیل این گسترش، جابه‌جایی کارگران مهاجری باشد که از زمان کاهش پروتکل‌های بهداشتی و برداشتن قرنطینه در اواخر ماه ژوئن به روستاهای خود بازگشته‌اند. طبق گزارش رسانه‌ها، خدمات پزشکی برای جلوگیری از شیوع و درمان افراد مبتلا به ویروس کرونا در هند ناکافی است.

هند به ازای هر 1497 نفر یک پزشک آموزش‌دیده دارد، در حالی که سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که یک نفر در هر هزار نفر باید به خدمات درمانی اشراف داشته باشد. بودجه بهداشت عمومی در سال 2018 فقط 1.3 درصد از تولید ناخالص داخلی بوده است. هند برای مقابله با این بیماری همه‎گیر مبارزه سختی در پیش دارد.

بیشتر مردم روستا به کارکنان بهداشتی آموزش‌ندیده اعتماد می‌کنند. بیش از 2سوم این ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی روستایی آموزش پزشکی ندیده‌اند، اما همچنان تنها گزینه برای کمک به جمعیت روستایی هستند.

کرونا ننگ محسوب می‌شود

وضعیت شیوع ویروس کرونا در هند به سبب این باور که کرونا یک ننگ تلقی می‌شود و همچنین اطلاعات غلطی که درباره کرونا در میان مردم رواج دارد بدتر شده است. ترس از این ویروس منجر به بروز بی‌اعتمادی به متخصصان آموزش‌دیده شده است. پزشکان هندی گزارش داده‌اند که از خانه‌های اجاره‌ای بیرون رانده می‌شوند و بعضی از آنان در برخی از جوامع فقیرنشین تحت خشونت قرار گرفته‌اند. تصور غلط مردم این است که متخصصان بهداشت منبع آلودگی هستند و مردم را مجبور می‌کنند تا از خانه خود به مراکز قرنطینه منتقل شوند. مردم به این مراکز با سوءظن و شک نگاه می‌کنند.

ترس و ننگ از ابتلای مردم به بیماری کووید-19 باعث شده بسیاری از موارد ابتلا گزارش نشود. در واقع برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که موارد زیادی در روستاهای هند وجود دارد که گزارش نشده است؛ این بدان معناست که این وضعیت فقط می‌تواند به ضرر قربانیان کووید-19 باشد و البته باعث کم شدن تلاش برای کاهش همه‌گیری شود.

ممکن است این بیماری در درازمدت هند را تهدید کند زیرا بسیاری از مردم به دلیل بیماری و مشکلات اقتصادی ناتوان خواهند شد. شستن دست‌ها در بعضی از روستاهای هند چالش‌های جدیدی به وجود آورده چون دسترسی به آب تمیز برای مردم آن منطقه مشکل است.

اعتماد به دولت و همکاری با پزشکان و پرستاران یا مراکز اجرای قانون برای مبارزه با کرونا ضروری است. مبارزه با کرونا در کشورهایی مانند آلمان، کره جنوبی و تایوان که میزان اعتماد مردم در آنها بالاست و همچنین ایالت کرالای هند (Kerala) و بزرگ‌ترین منطقه فقیرنشین هند داراوی (Dharavi) در بمبئی که شهروندان آن با دولت همکاری کرده و از این رهنمودها پیروی می‌کنند مشهود است. در هر یک از این مکان‌هایی که ذکر شد، انتشار ویروس با آزمایش‌های دقیق و ردیابی محل انتشار، متوقف و کنترل شده است.

اعتماد مردم در جریان همه‌گیری

وضعیت هند نقاط ضعف این کشور را در ارائه خدمات بهداشتی عیان‌تر از پیش کرده است. هند به منابع بیشتری نیاز دارد تا پزشکان آموزش‌دیده را به روستاها بفرستد و اعتماد مردم به آنها را بهبود بخشد.

شاید استفاده از پزشکان غیررسمی یکی از راه‌های انجام این کار باشد. در حالی که درمانی که آنها ارائه می‌دهند اغلب ناامن است، اما معمولاً این افراد بیشتر مورد اعتماد مردم هستند. تحقیقات انجام‌شده در مورد شبکه خودیاری زنان، که به مدت هشت سال طی سال‌های 2009 تا 2017 در روستاهای بهار (Bihar) هند انجام شد، نشان می‌دهد بسیاری از مردم روستا به پزشک غیررسمی در روستای خود اعتماد بی‌چون و چرا دارند. این در مورد سایر ایالت‌های هند نیز صادق است.

این پزشکان آموزش ندیده‌اند و در نهایت اغلب بیماران با صرف هزینه‌های زیادی به شهر منتقل می‌شوند. روستاییان در تحقیق انجام‌شده از این محدودیت‌ها آگاه بودند، اما پشتیبانی و دسترسی فوری را که می‌تواند نجات‌دهنده آنها باشد بسیار ارزشمند می‌دانستند. محقق این پژوهش شاهد بود که شخصی با استفاده از انبرهای آهن خام استخوان را از گلوی یک مرد مسن خارج کرد. مرد مدتی بعد هنگام غذا خوردن خفه شد.

محقق این پژوهش فکر می‌کند این میزان ایمان داشتن به پزشکان غیررسمی می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد تا شکاف اعتماد بین افراد و مراکز ارائه‌دهنده خدمات بهداشت عمومی از بین برود. با اقداماتی مثل پیام‌رسانی صحیح به غلبه بر ننگ شمردن کرونا، انجام اقدامات بهداشت عمومی و اطمینان به پزشکان باید به بهبود اوضاع هند کمک کرد.

شواهد پراکنده‌ای دال بر این است که پزشکان غیررسمی اقدامات پیشگیرانه کووید-19 را در برخی از روستاها انجام می‌دهند. تلاش برای آموزش پزشکان روستا و تشکیل شبکه‌ای از کارکنان بهداشتی آگاه که جامعه نیز به آنان اعتماد دارد می‌تواند حمایت مردم از پزشکان در روستاهای هند را تقویت کند. دیگران نیز این را پیشنهاد کرده‌اند اما استفاده از اعتماد مردم به عنوان ستون اصلی بهبود سلامت عمومی در مناطق دوردست مستلزم اجرای رویکرد جدیدی است. ایجاد شبکه‌ای از کارکنان بهداشت عمومی آموزش‌دیده می‌تواند به بهبود خدمات بهداشتی در مناطق روستایی هند منجر شود.