اصلاح‌طلبان الگوی سال 92 را باز تکرار می‌کنند؟

اعتمادآنلاین| هرچه به انتخابات نزدیک می‌شویم شکاف بین کارگزاران و دیگر طیف‎‌های اصلاح طلب نیز بیشتر می‌شود. اصلاح طلبان بر معرفی کاندیدای خالص و مشارکت به این شرط در انتخابات تاکید دارند، اما مرغ کارگزاران یک پا بیشتر ندارد و بر ضرورت حضور مداوم در قدرت پافشار می‌کند. این حزب اصلاح طلب با وجود تجربه دولت روحانی و انتقاداتی که به اصلاح طلبان وارد شد و ریزشی که در سرمایه اجتماعی رخ داد همچنان به دنبال یافتن کاندیدایی از جنس او است. در همین راستا هم مدام از علی لاریجانی نام برده و بر اساس شنیده‌ها حاضر است برای افزایش شانس پیروزی، ظریف را هم به او سنجاق کند.

مواضع سیاسیون در این حزب روز به روز شفاف‌تر می‌شود. مثلا محمدعطریانفر اخیرا در یادداشتی برای روزنامه سازندگی که ارگان مطبوعاتی کارگزاران است، نوشت: «چه بسا در شرایط انقباضی و صعوبت برای اصلاحات در سال 1400 هم واقعه‌ای مشابه آنچه که در سال 92 رخ داد، رقم بخورد. در آن شرایط از میان گزینه‌های موجود ممکن است گزینه‌هایی مثل آقای لاریجانی که از چهره‌های معقول اصولگرایی است، می‌تواند مورد بحث و گفتگو قرار گیرد».

او درحالی این حرف را می‌زند که تئوریسین‌های جراین اصلاح طلب دولت روحانی را دولت استثنایی برای عبور از شرایط سخت و فراهم کردن شرایط استقرار دولت اصلاح طلب می‌دانستند. حال باید دید که اصلاح طلبان بر همان ایده استوار مانده و یا مثل کارگزارانی‌ها به دنبال تمدید دولت استثنایی خواهند رفت.

این طور که معلوم است دیگر احزاب اصلاح طلب همچون اتحاد ملت و اعتماد ملی نظری کاملا مخالف کارگزارن دارند. به عنوان مثال اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد تاکید کرد: «در جریان انتخابات مجلس دهم در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان درباره راهبرد اصلاح طلبان بحث‌کرده و در نهایت به این تصمیم مشترک رسیدیم که از این به بعد در همه انتخابات‌ها با هویت اصلاح طلبی حاضر شویم و همین مسیر را هم در پیش گرفتیم. یعنی ما می‌توانستیم که در آن انتخابات از نامزد‌هایی حمایت کنیم که اصلاح طلب نبودند، اما این کار را نکرده و در شهر‌ها و حوزه‌های انتخابیه که کاندیدا نداشتیم، لیست ندادیم».

وی افزود: «قاطبه احزاب اصلاح طلب بر این باور هستند که در انتخابات ریاست جمهوری 1400 نیز با همان رویکرد وارد شویم. اعتقاد ما بر این است که حفظ هویت اصلاح طلبی بر حضور در قدرت ارجحیت دارد، زیرا اگر از کاندیدای غیر اصلاح طلبی حمایت کنیم و پیروز شود بعدا باید پاسخگوی عملکرد دولت او باشیم و تجربه دولت آقای روحانی تکرار خواهد شد».

گرامی مقدم ادامه داد: «بنابراین امکان تکرار استفاده از الگوی سال 92 وجود ندارد، مگر آنکه برخی از احزاب تصمیم بگیرند که خودشان این رویه را در پیش بگیرند و البته در این صورت باید این هزینه را بپذیرند که دیگر نمی‌توان آنان را اصلاح‌طلب دانست».

وی همچنین گفت: «البته شنیده‌ها نیزحاکی از آن است که برخی از احزاب و یا چهره‌های اصلاح طلب مایل هستند که اصلاح‌طلبی را کنار بگذارند، ایرادی هم به آنان وارد نیست، اما باید توجه داشت که بعد از این کار راهبرد خودشان را دارند و نباید به نام اصلاح طلبی به راهبرد اصلاح طلبان خدشه وارد کنند».

با در نظر داشتن تفاوت نگاه میان سخنگوی اعتماد ملی و عضو شورای مرکزی کارگزاران باید به این نتیجه رسید که دعوای اصلاح طلبان و کارگزاران از این پس، روز به روز بالا می‌گیرد. حاصل این دعوا نیز احتمالا همان است که گرامی مقدم می‌گوید یعنی جدایی کارگزاران از اصلاح طلبان.

منبع: نامه‌نیوز