انتخابات ریاست جمهوری چگونه برگزار می‌شود؟

اعتمادآنلاین| جامعه در شرایط حساس و بغرنجی قرار دارد و گرانی‌های لجام گسیخته اخیر موجب شده تا مردم در تنگنا قرار گیرند. از طرف دیگر تاثیر ویروس کرونا در همه ابعاد جامعه باعث شده تا دولت نیز نتواند آنطور که باید به امورات در حوزه‌های مختلف رسیدگی کند. تحریم‌های یکجانبه و ظالمانه آمریکا نیز مزید بر علت شده تا دولت در تجارت خارجی و بین‌المللی خود با مشکل مواجه شود. این مساله را می‌توان از اقدامات دولت در فروش اموال خود در بازار بورس و طرح فروش نفت به مردم دید. امروز به قرائت بسیاری از کارشناسان صادرات نفت دولت به پایین‌ترین حد خود رسیده و خود دولت را نیز با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو ساخته است. با این حال برخی افراد و جریانات به جای اینکه در این شرایط خاص کمک حال دولت باشند تا دولت با کمک سایر نهادها و مردم از این شرایط عبور کند درصدد هجمه و تخریب علیه رئیس‌جمهور و دولت بر آمده‌اند که در این شرایط خود جای بسی تأمل دارد. هرچند که قاطبه کارشناسان بر این عقیده‌اند که در بروز چنین شرایطی صرفا دولت مقصر نیست و نهادهای دیگر نیز به نوبه خود در پیش‌آمدن چنین وضعیتی سهیم‌اند.

شرایط فعلی جامعه؛ عملکرد دولت و تخریب‌هایی که این روزها نسبت به دولت صورت می‌گیرد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آنچه مسلم است و اکنون در جامعه می‌بینید و ما هم که در محافل مختلف هستیم مشخص است که مردم ناراضی هستند و بالاخره با همه این اوصاف می‌گویند که دولت باید پاسخگو باشد. این دلیل نمی‌شود که برخی مسائل باعث شود مسئولان از پاسخگویی استنکاف ورزند. آقای رئیس جمهور نیز وظیفه دارد که برای ثبت در تاریخ نظر خود را بگوید. چون بالاخره کشور در شرایط مساعدی نیست و ادامه این روند نیز چندان توجیه‌پذیر به‌نظر نمی‌رسد. لذا هر کس که شما را ببیند این سوال عامیانه را مطرح می‌کند که در آخر قرار است چه اتفاقی بیفتد. لذا آنهایی که استراتژی و سیاست‌های کشور را می‌نویسند یک ترسیمی داشته باشند که آخر این مقاومت کجا است؟به مردم گفتند مقاومت کنند که مردم در حال مقاومت هستند. اما هزینه‌های مردم چندصد برابر افزایش پیدا کرده است. فقردر حال اضافه شدن است، تنگدستی بر مردم احاطه پیدا می‌کند و سفره‌های مردم در حال کوچک و کم شدن است. باز مردم سکوت کردند و چشم به مسئولان کشور دوخته‌اند. خوب است به‌جای این تخریب‌ها انتهای داستان نشان داده شود. اکنون همه منتظر انتخابات آمریکا هستند اما من فکر می‌کنم داستان تحریم هیچ ‌ارتباطی به انتخابات آمریکا ندارد. چون لابی صهیونیستی مسیر را برای دولتمردان آمریکایی مشخص می‌کند و هرکس با هر ایده‌ای بیاید به خاطر اینکه کاخ سفید در تصرف صهیونیست‌هاست نمی‌تواند کار عجیبی را انجام دهد. پس این تحریم‌ها افزایش و شدت پیدا خواهد کرد. از طرفی در این شرایط توهین به رئیس‌جمهور به‌نظر من از این جهت است که قرار است که همه کاسه و کوزه‌ها پای رئیس‌جمهور شکسته شود و رئیس جمهور مسبب و مقصر همه جریانات شناخته شود. در حالی که رئیس‌جمهور متناسب با سیاست‌ها عمل کرد و اختیاری از خود ندارد که سیاست یا استراتژی تدوین کند. کدام تکلیف را مجلس تعیین کرد که دولت انجام نداد؛ کدام سیاست بود که دولت انجام نداد؟ البته من قصد دفاع ندارم ولی احساس می‌کنم شرایط خیلی شرایط غیرمنصفانه و بداخلاقانه است. واقعا شأن یک آدم مسلمان اجرا می‌شود؟کسی که خود را رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس می‌داند و کشور را به سمت مسائل ضد امنیتی پیش می‌برد انتظار دارید نتیجه‌ای بهتر از این داشته باشد؟ آقای رئیس‌جمهور نیز مجبور شد پالسی به مردم بدهد که نظر من چیست و چه مسیری را پیش می‌روم. با این حال من فکر می‌کنم مردم با تمام ناراحتی‌هایی که دارند و از دولت انتظار حل مسائل و مشکلات را دارند راضی به این همه تنش، توهین و تحقیر نیستند. ضمن اینکه مجلس نیز با ادبیات سخیف این چند روزه خود نشان داد که خود در جایگاهی قرار ندارد و ما در پارلمان‌های دنیا نیز مورد تمسخر قرار می‌گیریم. در هیچ‌کشوری پارلمانش با ادبیات سخف و بی‌‌‌ادبانه صحبت نمی‌کنند. اینها اگر منطق دارند باید دولت را صدا کنند و ریل‌گذاری کنند. من فکر می‌کنم این نوع رویکرد مجلس به معنای واقعی فرار به جلو است. امیدوارم که مجلس پالایشی در خود انجام دهد و بتواند خود را عاری از این داستان‌ها کند و برای این چند نماینده که با ادبیات ناراحت‌کننده به دولت توهین می‌کنند باید فکری اساسی صورت گیرد.

بسیاری بر این عقیده‌اند که در وقوع شرایط به‌وجود آمده در جامعه صرفا یک ارگان یا دستگاه مقصر نیست و همه به نوبه خود در بروز چنین وضعی سهیم‌اند؛ اساسا چرا صرفا به قصور دولت پرداخته می‌شود و سایرین نادیده گرفته می‌شوند؟

مگر مجلس شعار نمی‌دهد که من ریل گذارم؟ اگر این لکوموتیو به یک مقصدی رسید که آن مقصد اشتباه بود ریل‌گذار بی‌‌‌تقصیر است؟ این مثال بسیار ساده‌ای است. مجلس ریل‌گذار است و اکنون باید پاسخگو باشد که چرا کشور به اینجا رسیده است. مجلس نمی‌تواند بگوید که من هیچ‌تقصیری ندارم و این لکوموتیوران برای خود حرکت کرده است. خیر؛ مجلس ریل‌گذار است و اگر جایی می‌بیند که دولت به مقصدی اشتباه رسیده باید جبران کند. هرچند من معتقدم که واقعا هرچه زودتر این دولت تمام شود و دولت بعدی بیاید تا ثابت شود که با این تخریب هیچ‌اتفاقی در دولت بعدی نمی‌افتد. یعنی اگر بخواهند با همین دست فرمان جلو بروند شرایط کشور بدتر می‌شود مگر اینکه یک تدبیر عاقلانه و شیوه‌ای اتخاذ کنند و مردم را نجات دهند. دلار 31‌هزار تومان می‌دانید یعنی چه که همینطور هم افزایش پیدا می‌کند و کسی هم نیست جلویش را بگیرد؟ اگر مجلس منتظر اتمام این دولت و روی کار آمدن دولت بعدی برای کارکرد خود است پس شعار هم نمی‌دادند که اگر پایمان به پارلمان برسد کشور را گلستان می‌کنیم و حداقل مردم می‌دانستند که باید یک تا دوسال دیگر صبر کنند. من فکر می‌کنم اینها همه بهانه است. مجلسی‌ها باید پاسخگو باشند. 4 سال در مجلس هستند نیمی از آن برای این دولت و نیمی برای دولت بعدی است و برای هر دو دولت باید پاسخگو باشند.

با توجه به فاصله 8‌ماهه تا انتخابات 1400 سمت‌گیری جریان‌های سیاسی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

من معتقدم که نباید منتظر انتخابات شگفتی‌سازی باشیم. واقعا باید کسی که دلسوز نظام است به ریاست جمهوری برسد. باید هرکسی که به نهادهای حاکمیتی نزدیکتر است، رئیس‌جمهور شود. چون اگر شخص دیگری بیاید هم خودش و هم طرفدارانش اذیت می‌شوند و تجربه نشان داده که اگر به‌دنبال این بروید که مردم چه می‌خواهند چندان به جایی نمی‌رسید. برای همین باید اجازه داد که همه چیز یکدست شود وای کاش اصلا حتی انتخابات هم برگزار نمی‌شد و می‌گفتند که فلانی می‌تواند کشور را در مسیر درست هدایت کند و همان شخص را رئیس‌جمهور می‌کردند و تمام می‌شد. من الان دیگر آنطور فکر نمی‌کنم که مردم بیایند و نظرات کاندیداها رابشنوند و به هر کسی دوست دارند رای بدهند. دیگر این فضا در کشور تکرار نمی‌شود. به‌نظرم باید به سمتی رفت که شخصی را به‌عنوان رئیس‌جمهور تعیین شود و همه قبول کنند و رئیس‌جمهور به کارش برسد؛ چون ما می‌خواهیم کشور درست شود.

این رویکرد را ما در دولت احمدی‌نژاد شاهد بودیم اما نتایج چندان امیدوارکننده‌ای را ندیدیم؛ با این حساب بازهم معتقد به تکرار این رویکرد در 1400 هستید؟ مشارکت را چگونه می‌بینید؟

من نمی‌دانم که در 1400 چه اتفاقی خواهد افتاد فقط می‌دانم که تا الان دیگر انتخابات پرشور و گرمی نخواهیم داشت مگر اقدامی عملی صورت گیرد تا مردم امیدوار شوند. اکنون همه به یک سکوت راضی‌ترند و از تنش ناراحتند. لذا هرچیزی که پرهیز از تنش باشد به سرانجام برسد همه با آن موافق هستند. همانطور که گفتم به‌نظرم انتخابات پرشوری برگزار نخواهد شد کما اینکه سمت و سوی برخی نیز به این سمت نیست که خیلی پرشکوه شود. انتخابات مجلس نشان داد که 40‌درصد هم کفایت می‌کند. برخی دیگر به‌دنبال انتخاباتی مثل گذشته نیستند بلکه دنبال انتخاباتی آرام با فرد دلخواه هستند.

بـــرخی نمایندگان همچنان مجلس دهم و عملکردش را در شرایط فعلی تاثیرگذار می‌دانند و معتقدند که مجلس صرفا در راستای دولت عمل می‌کرده که چنین شرایطی بروز کرده؛ اساسا چنین اظهاراتی از سوی مجلس یازدهم را ناشی از چه می‌دانید؟

شما در این چند ماه عملکرد مجلس یازدهم را دیدید، واقعا این حرف‌ها را می‌پذیرید؟ طی این چند ماه مشخص شده که همه این حرف‌ها همه تبلیغاتی بوده و تاریخ مصرفشان هم تمام شده است. الان هم که عجز و ناتوانی مجلس یازدهم را می‌بینیم بهانه می‌آورند که در دولت بعدی کار می‌کنیم. شما 2 سال عمر این مجلس را می‌خواهید هدر کنید و دست روی دست بگذارید که در دولت بعدی می‌خواهید کار کنید؟ مگر خودتان نگفتید که ما دولت را سر خط می‌آوریم پس چه شد؟ بنابراین به‌نظرم این حرف‌ها صرفا تبلیغاتی و فرافکنی بوده است.

مجلس یازدهم با شعار معیشت بهتر و بهبود وضع اقتصادی جامعه روی کار آمد؛ پس چرا امروز به جای عمل به شعارها به‌دنبال مسائل دیگری همچون تسویه حساب با دولت هستند؟

این شعارها به کنار 3 طرحی که در ویدئوکنفرانس مقام معظم رهبری در افتتاح مجلس یازدهم آیین رونمایی داشتند چه نتایجی داشت و چرا نمی‌آیند از آن گزارشی به مردم ارائه دهند؟ مگر همان زمان نگفتیم که مجلس نباید وارد این داستان‌ها شود و مسیر اصلی را پیگیری کند. مجلس طبق قانون اساسی اصلا مجاز نیست که طرح‌های هزینه‌زا برای دولت ایجاد کند و بدون نظر دولت نمی‌تواند طرح بدهد. چرا نمی‌آیند گزارش دهند که اینهمه بوق و کرنا به کجا رسید؟ اینها می‌خواهند به مردم تفهیم کنند که اعمال نظر شما در پای صندوق‌های رای اشتباه است و اجازه دهید که ما برای شما تصمیم درست‌تری بگیریم. من نیز اکنون به شخصه راضی‌ام و نمی‌خواهم کشور وارد تنش شود و می‌گویم هرچه که تصمیم دارید اجرا کنید و یک بار هم اینگونه تست کنیم.

با این اوصاف بسیاری معتقدند که اگر قرار بر این رویکرد بود، از سال 96 به این سمت و سو حرکت می‌کردیم که دیگر این مشکلات نیز در جامعه پیش نمی‌آمد ؛ چرا آن زمان این فکر مطرح نشد؟

آن زمان فکر می‌کردند که نمی‌توان این رویکرد را پیش برد. الان برای چه آقای روحانی را اینهمه مورد هجمه و تخریب قرار می‌دهند برای اینکه بگویند انتخاب مردم اشتباه بوده است. البته هر دولتی یکسری ضعف‌ها و اشکالاتی دارد که کسی منکر نمی‌شود. البته قبول دارم که ما هم یکسری فرصت‌ها را از دست دادیم و جای بحث ندارد. اما شدت و حدت آن اینقدر زیاد نیست. هدف دیگری پشت این بزرگنمایی‌ها و رفتارها خوابیده است. اینکه اقلیت کشور را اداره کنند. ما هم موافقیم چراکه کسانی که برای داغ کردن فضای انتخابات می‌آیند واقعا بعدا می‌سوزند و اذیت می‌شوند. اجازه دهیم بزرگان کشور تصمیم بگیرند و همه تبعیت و همراهی کنیم و ببینیم چه نتایجی در برخواهد داشت. چقدر اصرار می‌کنیم که نظرمان اعمال شود.

به‌عنوان عضو سابق کمیسیون صنایع مجلس مشکلات اقتصادی جامعه مخصوصا گرانی‌های اخیر در حوزه‌های خودرو ، ارز، سکه و... را ناشی از چه مسائلی می‌دانید؛ عملکرد دولت یا مسائل بیرونی؟

مشکلات کشور به‌دلیل قطع ارتباط با بیرون است. ما به‌دلیل اینکه ارتباطمان با نظام بین‌الملل قطع است دچار چنین شرایطی شدیم. من با چند تن از بازرگانان و تجار که نشست داشتم می‌گفتند اکنون برای صادرات مشکلی نداریم البته متاسفانه به‌دلیل سقوط پول ملی وضع صادرات خیلی خوب شده اما نمی‌توانیم پول داخل کشور بیاوریم. بنابراین بخش اعظم مشکلات با ناشی از قطع ارتباط است که باید به‌نحوی درست شود. می‌خواهیم در مقابل آمریکا مقاومت کنیم قبول اما باید کانالی باز می‌کردیم تا بتوانیم با دنیا ارتباط برقرار کنیم. همه می‌ترسند با ما ارتباط برقرار کنند. کدام کشور جرأت می‌کند رسما بگوید با ایران ارتباط دارد بلافاصله تحریم می‌شود. اکنون این وضعیت شرایط سختی را برای کشور تعیین کرده است.

اقدام دولت برای فروش نفت یا اموال دولت به مردم در قالب بورس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این اقدامات آخرین ‌راه و دست و پازدن‌های دولت است. بالاخره دولت باید حقوق دهد و نیازهای کشور را برطرف کند و راهی ندارد. لذا مجبور است از این راه‌ها استفاده کند. در شرایط عادی اصلاح هیچ‌کس از این شرایط بورس و اوراق و ... دفاع نمی‌کند، اما اشخاص در شرایط سخت استیصال اموال خود را به فروش می‌رسانند. دولت نیز در چنین شرایطی قرار دارد.

برخی معتقدند که دولت از فضای به‌وجود آمده از برجام استفاده لازم را نکرد و عدم استفاده از این زمان باعث شد تا پس از خروج آمریکا از این توافق امروز شاهد چنین شرایطی باشیم و نتوانیم بهره‌ای از آن ببریم؛ تحلیل شما چگونه است؟

من معتقدم شاید خیلی جدی نگرفتیم که این برجام موقتی است واجازه استمرار آن را نمی‌دهند و قبول دارم که مدیران ما حداکثر استفاده را از این بخش نکردند. خیلی کارها می‌شد کرد که انجام نشد. متاسفانه این پیش‌بینی نشد که برجام خیلی عمر نخواهد کرد. لذا متاسفانه در آن مقطع نتوانستند بهره اساسی از برجام ببرند. از این رو چندان فشرده در قبال آن عمل نکردند و خیلی بی‌‌‌خیال و عادی رفتار کردند که یکی از اشکالات بود.

با توجه به اینکه کمتر از یک سال به پایان عمر دولت باقی است؛ دولت در این مدت چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد؟

به‌نظر من دولت خیلی اقدامات عجیب و غریبی نمی‌تواند انجام دهد چون اصلا درآمدی ندارد. البته من از بخش درآمدی کشور به شدت گلایه‌مندم. برخی سازمان‌ها مثل امور مالیاتی و بخش وزارت اقتصاد هیچ‌تحولی در این دوران نداشته و همه فشارها بر روی سازمان برنامه و بودجه است. دولت راهی ندارد و دستو پا می‌زند که این چند ماه باقی مانده را نیز مثل ماه‌های قبل حفظ کند اما به دولت کمک نمی‌شود. بالاخره مردم قبول می‌کنند که مجلس یا جاهای دیگر بی‌‌‌تقصیرند و فقط دولت مقصر و همه‌کاره است؟ ظاهرا این فرهنگی که همه سوار یک کشتی هستیم در کشور جا نمی‌افتد و همه می‌خواهند دیگری را هدف قرار دهند.

منبع: روزنامه آرمان ملی