سید صادق موسوی، دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، در گفتوگو با «اعتمادآنلاین»:
اگر با کرونا هم رودررو نباشیم بخشهای زیادی از جشنواره سال آینده آنلاین برگزار خواهند شد
سید صادق موسوی، دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، معدل برگزاری این دوره کرونا با توجه به شرایط ویروس کرونا را قابل قبول توصیف کرد و گفت، با وجود اجازه تمام فیلمسازان خارجی تنها 2سوم فیلمسازان ایرانی اجازه نمیاش فیلمهایشان را در بستر اینترنت دادند.
اعتمادآنلاین| سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران امسال در 2 زمان برگزار شد. در آبانماه سال جاری کارگاهها و نشستهای جشنواره برپا شد، اما از آنجا که شیوع ویروس کرونا باعث تعطیلی سینماها و ایجاد محدودیتها شد، نمایش آثار باقی ماند تا اینکه مدیران جشنواره، اول تا ششم بهمن را برای نمایش آثار تعیین کردند.
از اول تا پنجم بهمن فیلمها به 2 شکل آنلاین و حضوری در پردیس سینمایی ایرانمال نمایش داده شدند و ششم بهمن نیز به معرفی برگزیدگان اختصاص پیدا کرد. برای بررسی این دوره به سراغ سید صادق موسوی دبیر جشنواره رفتیم.
***
*اکنون که بخش نمایش فیلمها هم بالاخره با تاخیری چندماهه در سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران برگزار شد، واکنشها چطور بود؟ برخی از فیلمسازان نسبت به برگزار نشدن بخش کارگاهی و نمایش فیلمها به شکل همزمان انتقادهایی مطرح کردند.
من چنین انتقادی را نشنیدم؛ چه در ایام برگزاری و چه حالا، اتفاقاً جشنواره اینطور خیلی بهتر شد به دلیل اینکه در دورههای گذشته هر کسی برای استفاده از کارگاهها میآمد به علت طولانی بودن زمان کارگاهها نمیتوانست یک فیلم هم ببیند، یا باید کلاسها را دنبال میکرد یا فیلمها را میدید؛ اما در حال حاضر برگزاری کارگاهها و نمایش فیلمها در 2 بازه زمانی متفاوت به علاقهمندان این حوزه و علاقهمندان مبحث تئوری و کسانی که برای دیدن فیلمها میآیند امکان حضور در تمامی بخشها را میدهد.
*سختیهای برگزاری جشنواره در شرایط کرونا و تفاوت این دوره با دورههای قبل چه بود؟
یکی از اولین سوالهایی که برای ما مطرح شد چگونگی برگزاری جشنواره در دوران تعطیلی سینماها بود؛ از جمله برگزاری جشنواره صرفا به صورت آنلاین، برگزار نکردن جشنواره یا در صورت گشایش سینماها، برگزاری آن تنها به شکل فیزیکی.
در آبانماه نمیدانستیم چه وضعیتی پیش روی ماست و برای ما هم درباره اینکه این جشنواره چگونه و چه زمانی برگزار خواهد شد، پرسشها و تردیدهای زیادی وجود داشت. خوشبختانه جشنواره به هر 2 شکل برگزار شد و تقریباً تجربه موفقی را پشت سر گذاشتیم. توانستیم هم بخش مجازی و هم بخش فیزیکی جشنواره را برگزار کنیم.
البته فقط 2سوم آثار در بخش مجازی منتشر شدند و یکسری از صاحبان آثار موافق اکران آنلاین نبودند به همین خاطر آثار چه در بخش ملی و چه در بخش بینالملل فقط در مجموعه برگزاری جشنواره قابل دیدن بودند، اما همان 2سوم آثار هم حدود 135 فیلم بود که ما توانستیم در سراسر کشور این فیلمها را پخش کنیم و شاهد استقبال کمنظیری در این فضا باشیم.
به دلیل شرایطی که کرونا به ما تحمیل کرد اولین بار بود که نتوانستیم مدیران جشنواره سینما جوان را به تهران دعوت کنیم. همچنین نتوانستیم فیلمسازانی را که فیلمهایشان در جشنواره فیلم حضور داشت، اما ساکن تهران نبودند دعوت کنیم. انتقادات زیادی هم از سوی همین عزیزان مطرح شد.
این دوره ویژگیهای متفاوتی داشت، اما به نظرم از معدل بالایی برخوردار بود. مطمئنم در سال آینده حتی اگر با ویروس کرونا هم رودررو نباشیم، بخشهای زیادی از جشنواره مثل امسال به شکل آنلاین برگزار خواهند شد؛ به عنوان مثال نشستهای مطبوعاتی امسال به شکل پرسش و پاسخ تصویری بود، نشست تخصصی که تحت عنوان «37-20» برگزار شد امسال 33 هزار و 600 نفر بازدیدکننده داشت در حالی که سال گذشته 250 نفر علاقهمند داشتیم که میتوانستند در سالن حاضر باشند و از محتوا استفاده کنند.
جشنواره با حفظ امنیت و رعایت پروتکلهای بهداشتی کامل برگزار و حتی 2 برابر امنیت قانونی که مورد نیاز بود به کار گرفته شد. به ما اجازه داده شده بود که برای 50 درصد ظرفیت سالنهای سینما بلیت صادر کنیم، اما نهایتاً 25 درصد بلیت صادر کردیم؛ یعنی امنیت بهداشتی را 2 برابر در نظر گرفتیم و در عین حال تلاش کردیم که جشنواره از شور و حال نیفتد. به هر حال جشنواره پستی و بلندیها، محسنات و ایراداتی داشت، اما مجموعاً تلقیام این است که معدل برگزاری آن خوب و موفق بوده است.
*همانطور که خودتان هم در بخشی از صحبتهایتان اشاره کردید، برخی از فیلمسازان به اکران آنلاین تمایلی نداشتند، اما در حال حاضر با بیشتر شدن این مساله فکر میکنید اعتماد آنها به اکران آنلاین بیشتر شده است؟
همین مقدار هم برای من غیرمنتظره بود. فکر نمیکردم نصف فیلمسازان ایرانی اجازه پخش فیلمشان را در بستر اینترنت بدهند. درست است که تعدادی از فیلمسازان به خصوص در بخش فیلمهای داستانی اجازه اکران آنلاین ندادند، اما همین فضا هم جذاب است. به هر ترتیب تجربه جدیدی است و یک علت آن هم این است که متوجه شدند همه فیلمسازان خارجی اجازه اکران آنلاین را دادهاند و ما حتی یک فیلم خارجی را هم بدون اجازه پخش نکردیم.
*در این دوره جشنواره کار بلیتفروشی انجام شد. نتیجه چطور بود؟ آیا برای دورههای بعدی هم چنین اتفاقی میافتد؟
پارسال هم بلیتفروشی انجام شد، اما بلیتفروشی در سالن نمایش بود در حالی که امسال بلیتفروشی در پلتفورمها صورت گرفت. مردم نمیتوانستند حضوری در مجموعه «ایرانمال» بلیت تهیه کنند و وارد سالن نمایش شوند. این تصمیم باز هم به دلیل محدودیتهای کرونا گرفته شد. انشاءالله اگر شرایط به حالت طبیعی برگردد، سال آینده هم بلیتفروشی انجام خواهد شد.
*تجربه اکران حضوری در شرایط کرونا و استقبال مردم با توجه به همین شرایط چگونه بود؟
امن و منطقی بود، نه ازدحام داشت نه خیلی خلوت بود. البته ما در تلاش بودیم و تبلیغ میکردیم و میگفتیم حتی دوستانی که کارت ورود به مجموعه را دارند با توجه به اینکه با همان کارت میتوانند حداقل 2سوم محتواها را از منزل یا هر جای دیگری تماشا کنند، ترجیحاً تشریف نیاورند و از منزل فیلمها را ببینند. به نظرم استقبال منطقی و امن بود.
*با توجه به اینکه امسال تمامی آثار به جشنواره فیلم فجر راه پیدا میکنند، فکر میکنید این اقدام بر بهتر دیده شدن فیلمهای کوتاه تاثیر میگذارد؟
بله قطعاً موافق هستم.
*آیا میتوان انتظار داشت که در دورههای بعد هم چنین اتفاقی بیفتد؟
اگر این اتفاق بیفتد، استقبال میکنم. جشنواره فیلم کوتاه تهران تمامی فیلمها را از تمامی بخشها و تا سقف 30 دقیقه میپذیرد، اما جشنواره فیلم فجر تنها فیلمهای داستانی ایرانی تا سقف 15 دقیقه را میپذیرد. اگر دبیر جشنواره فیلم فجر این امکان را بدهد و این محدودیتها را بردارد، پیشنهاد میکنم از سال آینده هر فیلمی از هر بخشی مستقیم به جشنواره فیلم فجر معرفی شود.
*محدودیتها و ممیزیها در فیلم کوتاه حتی در مقایسه با فیلم بلند بیشتر شده است. فکر میکنید این موضوع چه تاثیری روی فیلم کوتاه خواهد گذاشت؟
این را باید از شورای نظارت و ارزشیابی بپرسید. از نظر من زمانی که یک فیلم وارد فضای حرفهای میشود و قرار است منتشر و در پلتفورمها نمایش داده شود، عملاً باید از قواعد عمومی پیروی کند.
وقتی یک محتوای تصویری تولید میکنید و همه جا میتوان آن را دید شورای نظارت احتمالاً سختگیرانهتر عمل میکند. به نظر میرسد اساساً فیلم کوتاه دارد مسیر بالندهای را طی میکند و این مشکلات مانعی در مقابل راهش نخواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید