مذاکرات ریاض- تهران؛ چه عواملی باعث تغییر رویه راهبردی عربستان سعودی شده است؟

اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- در حالی که اسرائیل ادعا می‌‌کند روابط بسیار گسترده اما مخفیانه‌ای با عربستان سعودی به ویژه در مورد پرونده ایران دارد، ریاض همچنان راه خود را برای انجام مذاکرات با تهران آن هم مخفیانه و پشت درهای بسته ادامه می‌‌دهد.

از همین روست که از چند روز پیش این گفت‌وگوها بحث داغ محافل رسانه‌ای منطقه‌ای و بین‌المللی شده است.

پالس‌های مثبتی که از سوی مسئولان ایرانی و سعودی در این رابطه ارسال می‌‌شود نیز مزید بر علت شده است تا تحلیلگران بیش از گذشته در مورد برداشته شدن گام‌های بزرگ برای شکستن دیوار یخی این روابط سخن به میان آورند.

با این حال چرایی خیز سعودی‌ها به آن سوی خلیج فارس نیز کماکان یکی از بحث‌های داغ کارشناسان محسوب می‌‌شود.

پیش از هر چیز این پرسش پیش می‌آید که چرا باید مصطفی الکاظمی واسطه انجام این مذاکرات باشد؟

آیا این اقدام الکاظمی پیش‌پرداختی از سوی او به طرف‌های خاص بین‌المللی و منطقه‌ای در سال انتخابات عراق برای ادامه نخست‌وزیری‌اش است یا اینکه جایزه‌ای است که از سوی همین قدرت‌ها بابت ادامه بقای او در قدرت پرداخت می‌‌شود؟

آیا سعودی‌ها به میل و اراده خود و در چارچوب محاسبات منافع داخلی‌شان وارد این مذاکرات شده‌اند یا به دستور طرف‌های خاصی (بخوانید کاخ سفید) به مذاکره رو آورده‌اند؟

آیا مذاکرات بغداد حاصل فرایند نتایجی است که قرار است از نشست‌های جدید برجام عاید منطقه شود یا اینکه در راستای بده‌بستان‌های انجام‌گرفته برای پیشبرد این توافق صورت می‌گیرند؟

شکست مفتضحانه عربستان در مقابل مردم یمن تا چه حد بر حضور هیات سعودی در بغداد تاثیرگذار بوده است؟

آیا سرخوردگی عربستان از روند سازش دونالد ترامپ منجر به این گسست راهبردی، بازگشت به عقلانیت و کاهش خصومت با ایران شده یا بازی فشار بر قدرت‌های متخاصم منطقه‌ای حاضر در 2 سوی معادله، سعودی‌ها را به سمت گفت‌وگوی قدم به قدم با هر 2 طرف سوق داده است؟

و دست آخر چه خطری باعث شد تا عربستان سعودی از بیم آن به گفت‌گو با ایران پناه آورد و از همه مهم‌تر رهبران عربستان تا چه حد در این رویکرد خود و کنار گذاشتن خصومت‌شان با قدرت بزرگ منطقه مصمم و صادق‌اند؟