سیاست خارجی باید در خدمت اقتصاد باشد/ تمام طرح‌های بزرگ کشور راکد شده‌اند/ منتفعان تحریم‌ در سکوت و سایه هستند

اعتمادآنلاین| جمشید عدالتیان در مورد مخالفت‌ با مذاکراتی که منجر به ارتباطات بین‌المللی می‌شود، اظهار کرد: زمانی ما تحریم بودیم و نمی‌توانستیم مجاری مالی خود را نشان دهیم، قاعدتا درست است که اول باید تحریم‌ها برداشته شود بعد بتوانیم به سازمان‌های جهانی بپیوندیم و بیشتر شفافیت مالی نشان دهیم. در خود آمریکا هم یک جناح مخالف برجام و یک گروه موافق هستند. در کشور ما هم به همین گونه است، یک عده موافقت می‌کنند و یک عده شرایط بهتری می‌طلبند.

به گزارش ایلنا، وی اضافه کرد: از نظر سیاسی، برّسای مذاکره و چانه‌زنی بد نیست که در داخل کشور موافق و مخالف در کشور وجود داشته باشد، در واقع بعضا می‌توان راه‌هایی را به دلیل اینکه مخالفت‌ها در کشور زیاد است پیش برد. در آمریکا جمهوری‌خواهان مخالف برجام هستند و حتی شاهد بودیم که آقای ترامپ آن را لغو کرد. بنابراین این مساله طبیعی است.

این کارشناس اقتصاد سیاسی در ادامه تصریح کرد: مخالفان و موافقان مساله منافع ملی را مطرح می‌کنند و می‌گویند منافع کشور از این طریق تامین می‌شود یا نمی‌شود. اینجا بحث پیش می‌آید که واقعا چه چیزی منافع ملی را تامین می‌کند. آنچه مسلم است این که همه در کشورها به این نتیجه رسیدیم شرایط اقتصادی در تحریم واقعا مشکل است. اما این موضوع نباید باعث شود که بین بد و بدتر انتخاب کنیم، به همین دلیل فکر می‌کنم که عده‌ای مخالفت می‌کنند. ولی آنها هم می‌دانند که با این وضعیت کار کشور بسیار سخت و حل نشدنی است و حتما باید تحریم‌ها باید برداشته شود.

عدالتیان با اشاره به اهمیت ارتباطات بین‌المللی برای اقتصاد کشور خاطرنشان کرد: اقتصاد بسته دیگر در هیچ جای جهان عملکرد ندارد. تمام طرح‌های بزرگ ما الان راکد شده‌اند؛ در حوزه‌های نفت، گاز، توسعه بنادر، فرودگاه‌ها، خرید هواپیما و بسیاری از مسائل دیگر الان دچار نقصان شدید هستیم. بدون ارتباط با جهان که نمی‌توانیم خودمان مثلا هواپیمای مسافربری تولید کنیم یا برای توسعه بنادر نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی داریم. بیکاری در کشور زیاد است و سرمایه‌گذاری خارجی می‌تواند به آن کمک کند.

وی افزود: بنابراین اقتصاد بسته نمی‌تواند دوام بیاورد مگر اینکه مثل کره شمالی درها را ببندیم، همه چیز را به حداقل برسانیم و به هرکسی چیزی برای خوردن و زنده ماندن بدهیم. اقتصاد بسته و بدون روابط بین‌الملل واقعا کشنده است. به خصوص برای کشوری مثل ما که همسایگان زیادی دارد و از نظر جغرافیایی در جای مهمی قرار دارد. روابط بین‌المللی یک نیاز مبرم برای توسعه اقتصادی است. حتی سیاست خارجی باید در خدمت اقتصاد باشد وگرنه بسیار مشکل است که ما جایگاهی بین کشورهای خارجی به دست بیاوریم.

این استاد دانشگاه در مورد اینکه گفته می‌شود برخی مخالفان مذاکرات منافعی در تحریم‌ها دارند گفت: تفسیر من این است که دو گروه منافع ملی را در نظر دارند و در مورد اینکه چگونه می‌توان این منافع ملی را تامین کرد. اما یک تئوری توطئه هم وجود دارد که می‌گوید افرادی که مخالفت می‌کنند یا در برابر ارتباطات بین‌المللی مانع ایجاد می‌کنند از تحریم سود می‌برند. گه گاه تعبیرهایی مانند «کاسبکاران تحریم» و غیره از مقامات شنیده‌ایم. اینکه در تحریم عده‌ای منافع خاصی به دست می‌آورند بعید نیست.

وی افزود: اما حدس می‌زنم که کسی که منافعی از قبل تحریم به دست می‌آورد خودش را نشان نمی‌دهد و علنی مخالفت نمی‌کند، چراکه پرونده او عیان می‌شود. کسانی که واقعا در مطبوعات یا مجلس علنا صحبت می‌کنند منافع این چنینی ندارند و پشت منافع ملی هستند. منطق می‌گوید کسانی که از تحریم سود می‌کنند در سکوت، سایه و پشت پرده این کار را انجام دهند، بعید می‌دانم که این موضوع را علنی کنند.

این عضو اتاق بازرگانی ایران همچنین تصریح کرد: مردم ما و اقتصاد کشورمان 4 سال این تحریم‌های شدید را تحمل کردند و الان که طرف مقابل راضی‌تر است انتظار دارند که گام‌های بهتری برداشته شود. اگر جواب مردم داده نشود کار کمی مشکل می‌شود.