کد خبر: 495873
|
۱۴۰۰/۰۳/۲۵ ۱۲:۲۴:۰۰
| |

محمد حسین ابراهیمی، کاندیدای انتخابات شورای شهر تهران، در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین»:

می‌خواهم شعار «اگر ملت بخواهد، می‌تواند» را به عرصه ظهور برسانم/ قطعا مشارکت نسبت دوره‌های گذشته پایین تر خواهد بود

کاندیدای انتخابات شورای شهر تهران گفت: بنده نمونه بسیار کوچک و بدون ادعا از جامعه ی میلیونی متخصص، متفکر، تحصیل کرده، انقلابی، متعهد به نظام و ولایت، میهن پرست هستم که به خود جرأت دادم وارد میدان شوم تا بتوانم به پشتوانه مردم و همشهریان عزیزم برخلاف تفکرات اشتباه و نقشه های از پیش تعیین شده وارد شورای شهر شوم و شعار «اگر ملت بخواهد، می تواند» را به عرصه ظهور برسانم.

می‌خواهم شعار «اگر ملت بخواهد، می‌تواند» را به عرصه ظهور برسانم/ قطعا مشارکت نسبت دوره‌های گذشته پایین تر خواهد بود
کد خبر: 495873
|
۱۴۰۰/۰۳/۲۵ ۱۲:۲۴:۰۰

اعتمادآنلاین| محمدحسین ابراهیمی، کاندیدای انتخابات شورای شهر تهران، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین گفت: به خود جرأت دادم وارد میدان شوم تا بتوانم به پشتوانه مردم و همشهریان عزیزم برخلاف تفکرات اشتباه و نقشه های از پیش تعیین شده وارد شورای شهر شوم و شعار «اگر ملت بخواهد، می تواند» را به عرصه ظهور برسانم و آقایانی که خود را صاحب کرسی و منصب می‌دانند و خود را پیروز قبل از انتخابات بر می شمارند بدانند که ملت فهیم ما دیگر فریب شعار، اسم و رسم، مقام و منصب و منصوبات خانوادگی را نخواهند خورد و تنها راه برون رفت از شرایط فعلی را انتخاب درست همراه با آگاهی و شایسته سالاری می دانند.

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

*ابتدا محمد حسین ابراهیمی را برای ما و خوانندگان عزیز معرفی کنید و بفرمایید، چه شد که وارد عرصه انتخابات شورای شهر شدید؟

اینجانب محمد حسین ابراهیمی فارغ التحصیل دانشگاه امام حسین (ع)، عضو کمیته عمران و شهرسازی دانشگاه جهان اسلام و مدیر پروژه و سرپرست کارگاه حدود هزار واحدی مسکن مهر پرند و رباط کریم و فعال در زمینه ساخت و ساز خصوصی، به دلیل انجام پروژه های متعدد در سراسر تهران و ارتباط مستقیم با مردم آشنا به معضلات شهری و مشکلات مسکن دارای طرح و برنامه در رابطه با مسکن، مدیریت پسماند و معرفی تهران به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام بنا بر دلایل فوق و همچنین احساس وظیفه و فرمایشات رهبری مبنی بر وارد شدن جوانان به عرصه خدمت و احساس مسئولیت به همراه تخصص و شناخت نسل جوان و توان برقرار کردن ارتباط و درک معضلات و کمبودات جوانان بنده را بر آن داشت که به امید لطف پروردگار در این عرصه ورود کنم.

*یک جوان دهه شصتی که برای همشهریان تهران بزرگ شناخته شده نیست با وجود انبوهی از سیاسیون با سابقه و لیست هایی که معمولا تعیین کننده هستند چگونه جرأت و جسارت حضور در میدان را پیدا کردید؟

اتفاقا بزرگترین و قوی ترین دلیل ورود به این عرصه برای بنده مقابله با این طرز تفکر و شکستن سد ورود افراد شایسته متخصص و خدمتگزار همراه با نیت پاک بوده است. همچنین با جایگزینی نیروی جوان تازه نفس و صاحب ایده و طرح و نظریات علمی و کاربردی و دلسوز و ایده پرداز در راه بهبود وضعیت و معیشت مردم بجای رفتار منفعت طلبانه و تفکرات اشتباه و قرض ورزانه برخی مسئولین که پس از چهل و دو سال گذشت پیروزی انقلاب، نتیجه اش وضعیت کنونی و نارضایتی شده است.

بنده نمونه بسیار کوچک و بدون ادعا از جامعه ی میلیونی متخصص، متفکر، تحصیل کرده، انقلابی، متعهد به نظام و ولایت، میهن پرست هستم که به خود جرأت دادم وارد میدان شوم تا بتوانم به پشتوانه مردم و همشهریان عزیزم برخلاف تفکرات اشتباه و نقشه های از پیش تعیین شده وارد شورای شهر شوم و شعار «اگر ملت بخواهد، می تواند» را به عرصه ظهور برسانم و آقایانی که خود را صاحب کرسی و منصب می‌دانند و خود را پیروز قبل از انتخابات بر می شمارند بدانند که ملت فهیم ما دیگر فریب شعار، اسم و رسم، مقام و منصب و منصوبات خانوادگی را نخواهند خورد و تنها راه برون رفت از شرایط فعلی را انتخاب درست همراه با آگاهی و شایسته سالاری می دانند.

*میزان مشارکت مردم در انتخابات پیش رو را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا معیارهای انتخاب مردم در این دوره فرق خواهد کرد؟ پیشنهاد شما در این زمینه برای مردم عزیزمان چیست؟

باتوجه به شرایط فعلی معیشت و شرایط سخت اقتصادی و نارضایتی مردم از مسئولین قطعا مشارکت نسبت دوره های گذشته پایین تر خواهد بود و این خود زنگ بیدار باشی است برای مسئولین که متوجه شوند برخی از آنان دیگر مورد اعتماد مردم نیستند و باید خود به خود کناره گیری کنند تا شرایط برای خدمت نیروی جدید محیا شود.

قطعا متفاوت خواهد بود زیرا هر چه جلوتر می رویم مردم آگاه تر می شوند، و حضور در فضای مجازی، درک بهتر واقعیت ها و درک بینصواب و ناصواب خداروشکر در رأی اولی ها حتی به وضوح قابل مشاهده است که تماماً به دنبال پوست اندازی مسئولین و ادارات ووزارت خانه ها و دیگرا ارگان ها می باشند.

پیشنهاد بنده قطعا متناسب با طرز فکر ساری و جاری شهر و کشورم است، تغییر اساسی چهره های سیاسی با کنار گذاشتن نام های آشنا و همیشگی و میدان دادن به جوانان، مدیران و مسئولین متخصص، شایسته و پاک دست که می بایست با تفکری بسیار مدبرانه از ظرفیت های پیشکسوتان به صورت مشاوره و مشورتی در کنار ظرفیت جوانان تیم خدمتگزاری قابل ستایشی تشکیل داد.

*یقیناً می دانید برای اداره ی کلانشهر تهران و حل مشکلات و معضلاتی که سالهاست گریبانگیر تهران بزرگ است باید طرح و برنامه هایی ارائه کنید که قابلیت اجرا داشته باشد. یکی از این مشکلات علی رقم تمام طرح ها و ایده ها همچنان پا برجاست ، مسئله ترافیک و آلودگی هواست.برای حل این معضل چه راهکاری دارید؟

در رابطه با ترافیک دو راهکار وجود دارد:

عمرانی: در این بحث هم دو مسأله مورد توجه است. اول اینکه می توان به اشتباه در احداث و ورودی های بزرگراه ها اشاره داشت که دقیقاً مرتبط میشوند اگر این مسیر ها را با یک یا دو کیلو متر جلوتر و با تغییر مسیر موازی به اتوبان های اصلی وصل می کردیم ترافیک بدین شکل در نقاط واصل اتوبان ها شکل نمی گرفت و ازدحام کمتر می شد. نکته دوم؛ احداث اتوبان های دو طبقه در مسیر هایی مثل بعثت و همت که به عنوان مثال اگر به جای اتوبان صدر در همت این شکل اجرای دو طبقه انجام می شد قطعاً معضل ترافیک از شرایط فعلی روانتر می شد و این نشان می دهد که بزرگراه صدر بدلیل گذر بیشتر سران و بزرگان و راحتی آنها ترجیح داده شده است.

فرهنگ سازی: با ساخت برنامه های گرافیکی و تبلیغاتی حتی از مراکز آموزشی و نصب تابلو و بنر و هر حربه آموزشی ، استفاده از حمل و نقل عمومی بجای خودروی تک سرنشین را بین مردم جا بیندازیم و تمام سعی مان را برای توسعه ی حمل و نقل ریلی درون شهری و اتوبوس های داخل شهری انجام دهیم که زمینه استفاده در بهترین شرایط آماده باشد سپس مردم را به استفاده از آن دعوت کنیم و همچنین با نوسازی وسایل نقلیهی فرسوده همشهریانمان را ترغیب به استفاده از وسایل نقلیهی عمومی کنیم.

*می دانید که در تهران روزانه حدود ده هزار تن زباله و پسماند تولید می شود. نحوه جمع آوری و انتقال این زباله ها خود یک معضل و مشکل بزرگ است. از طرفی تجمیع این همه زباله و پشماند در منطقه کهریزک مشکلات خاص بهداشتی و زیست محیطی برای مردم آن منطقه ایجاد کرده است. با این همه زباله و پسماند چه خواهید کرد؟

مشکل زباله و پسماند فقط مختص به شهر تهران نیست و متأسفانه در سراسر کشور این معضل وجود دارد و سلامت و محیط زیست ما را تهدید می کند. این مسأله در وهله اول نیاز به یک عزم ملی و برنامه ای جامع دارد که می بایست کارگروهی متشکل از چندین وزارت خانه تشکیل و برای آن راه حل جامع اندیشیده شود.

اما در حوزه کلانشهر تهران باید با بکارگیری سازمان های مردم نهاد و ایجاد کارگاههای کوچک بازیافت و واگذارکردن جمع آوری زباله و بازیافت هر منطقه و ناحیه به همان افراد زمینه بازیافت زباله ها را در محل ایجاد کرد. البته برای این کار باید چندین سایت بازیافت در مناطق مختلف تهران ایجاد کرد تا تمرکز زباله ها در کهریزک اهالی محترم آن منطقه را هم آزرده نکند.

امروز زباله در دنیا به عنوان طلای کثیف شناخته شده و مواد بسیار زیادی از همین بازیافت زباله ها به دست می آید که هم باعث پاکسازی محیط زیست و هم ایجاد اشتغال برای جوانان خواهد شد.

*بخش عظیمی از جمعیت تهران در مناطق پایین دست شهر و از لحاظ جغرافیایی در جنوب شهر تهران ساکن هستند. مناطقی با ساختمان ها و بافت قدیمی و نسبتاً فرسوده که بخاطر نوع مصالح و معماری قدیمی باعث هدررفت میزان زیادی انرژی می شود و در صورت بروز حوادثی مثل زلزله امکان امدادرسانی به آن مناطق دشوار خواهد بود. از طرفی هم جمعیت تهران همواره رو به افزایش است. برای بازسازی بافت های فرسوده و توسعه شهری چه اقداماتی می توانید انجام دهید؟

متاسفانه تهران از لحاظ سکونت و جمعیت کاملا اشباع شده و در مرحله انفجار است. از طرفی تمرکز امکانات دولتی، تجاری، درمانی، علمی و آموزشی و... باعث سرازیر شدن جمعیت شهرستان ها به تهران شده است. مهمترین اقدام برای دفع خطر از این مناطق، تمرکززدایی از پایتخت است تا بتوان جلوی ورود جمعیت مهاجر را گرفت و با انتقال مراکز مختلف به شهرستانها زمینه مهاجرت معکوس به شهرستانها و روستاها را فراهم کرد.

ایجاد شهرکهای جدید و واگذاری قطعات زمین و واحدهای نوساز به صورت تهاتر به ساکنان بافت های فرسوده هم یکی دیگر از راه های مقابله با این خطر است. از طرفی مقاوم سازی بافت فرسوده هم که چندین سال است انجام می پذیرد باید با تسهیل قوانین با سرعت بیشتری ادامه پیدا کند.

*شیوع ویروس کرونا و بیماری کووید 19 در این چند وقت اخیر باعث بروز مشکلات اقتصادی و از طرفی هم تغییر سبک زندگی مردم شده است. به طوری که بعضی افراد ماه ها از خانه ها بیرون نیامده اند و دچار نوعی یکنواختی روحی شده اند. از طرفی با ممنوعیت تجمعات، امکان برگزاری برنامه های فرهنگی و یا رفتن به سینما و تئاتر و کنسرت مثل قبل فراهم نیست. برای تغییر این وضعیت و ایجاد احساس نشاط برای شهروندان عزیز هم برنامه ای دارید؟

یکی از معاونت های مهم در شهرداری ها، معاونت فرهنگی است و طبق قانون شهرداری ها باید بخشی از درآمد سالانه خود را صرف امور فرهنگی کنند. استفاده از ظرفیت بوستان ها که فضای باز وسیعی دارند و می توان مراسمات فرهنگی را با رعایت فاصله اجتماعی در آنها برگزار کرد یکی از اقداماتی است که در شرایط مناسب کرونایی می توان از آن بهره جست. بعلاوه تهیه بسته های فرهنگی و رساندن آن به دست شهروندان و برگزاری مسابقات مختلف در منازل هم می تواند به ایجاد احساس نشاط برای شهروندان کمک نماید.

*چقدر به عملی شدن برنامه های خودتان امیدوارید و راه حل عملی شدن پیشنهادات و ایده های صاحبنظران را در چه می بینید؟

بحمدلله با وجود نیروهای جوان و پرتلاش که در این چندسال اخیر در حوادث گوناگون مثل سیل و مقابله با ویروس کرونا آمادگی خود را جهت انجام ماموریت های سخت نشان دادند،کارها در کشور به خوبی پیش خواهد رفت به شرطی که مسئولان هم مثل همان جوانها خاکی و بی تکلف و اهل اقدام و عمل سریع باشند. اگه روحیه خدمت رسانی به مردم برای مسئولان یک ملکه درونی شود و تکبر و منیّت را کنار بگذارند هیچ کاری روی زمین نمی ماند و بنده هم با تکیه به همین عقیده و نیرو امیدوارم که اقدامت شایسته ای جهت رفاه همشهریان عزیزم انجام دهم.

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
اخبار از پلیکان

دیدگاه تان را بنویسید

اخبار روز سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    خواندنی ها