وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان باید چه اولویت‌ هایی را در دستورکار قرار دهد؟

سیدکاظم اکرمی در یادداشتی با عنوان «چه شخصیتی بایدوزیر آموزش و پرورش شود» در روزنامه اعتماد نوشت: مردم  با نومیدی در اواخر روز رای‌گیری به یاری آقای دکتر پزشکیان شتافتند و این مرد درستکار و شجاع را که در کارنامه خود چند دوره نمایندگی مجلس و یک دوره وزارت بهداشت و آموزش پزشکی را دارد به عنوان رییس‌جمهور برگزیدند. همه مردم و از جمله معلمان کشور که سال‌ها است از جهت مادی و معنوی رنج می‌برند، منتظرند ببینند در دولت ایشان چه کسی عهده‌دار امر خطیر وزارت آموزش و پرورش خواهد شد. 

بنده به عنوان کسی که اندک تجربه‌ای در این کار دارم بر آن شدم که به اختصار نظرم را در مورد شخصیت وزیر آموزش و پرورش آینده به اطلاع همگان و ازجمله ستاد گزینش وزیر این وزارتخانه برسانم. البته مطلب بسیار زیاد است و همه را در یک مقاله نمی‌توان بیان کرد. اما به قول شاعر: آب دریا را اگر نتوان کشید/ هم به قدر تشنگی باید چشید.

 اولین و مهم‌ترین نکته‌ای که وزیر محترم آموزش و پرورش باید بداند این است که به قول عده‌ای از متفکران راه توسعه کشور از آموزش و پرورش می‌گذرد. پس برنامه درسی و کار معلم و مدیر مدرسه و همه باید در این راستا قرار بگیرد؛ چگونه؟ توضیح این هدف وقت زیادی می‌خواهد که در جای خود باید گفته و نوشته و عملی شود. از این نکته اساسی که بگذریم بیان مسائل گوناگون آموزش و پرورش است که به اختصار از آنها یاد خواهم کرد. این مسائل به‌ طور کلی دو دسته هستند که برخی از آنها جنبه مادی و محسوس دارند و پاره‌ای جنبه معنوی و معقول. 

ازجمله مسائل مادی رنجی است که معلمان از حقوق، رتبه‌بندی، برخورد با منتقدان و... برده و می‌برند و منتظر پایان یافتن آنها هستند.  

مساله مهم دیگر بیرون ماندن حدود یک میلیون دانش‌آموز از مدرسه و تحصیل است که باید حل شود. اضافه می‌کنم آنها هم که به مدرسه می‌آیند گاه هفته‌ها غایب می‌شوند و فقط موقع امتحان حاضر می‌شوند. تحلیل و بیان علل این مشکلات از حوصله این مقاله بیرون است. کمبود مدارس و خرابی مدارس موجود، وجود انواع مدرسه مانند دولتی، غیردولتی و غیرانتفاعی، فرزانگان، شاهد، خرید خدمتی و... نیز معضلی دیگر است.  آنچه به نحو کوتاه گفته شد مشکلات محسوس آموزش و پرورش است اما مشکلات نامحسوس که گربیانگیر مدارس و دانشگاه‌ها است در حل آنها نیازمند عزم جزم آقای رییس‌جمهور و دولت و مجلس و هم ارکان نظام است بی‌انگیزه بودن و نا‌امید بودن نسل جوان از تحصیل است. دانش‌آموز آشنایی از بنده سوال می‌کند گیرم در دانشگاه قبول شدم، خوب درس خواندم، دکترا گرفتم، استخدام هم شدم؛ چقدر به من حقوق می‌دهند که هم با آن زندگی کنم و هم با پس‌انداز آن بتوانم بعد از 10 سال یا بیشتر خانه‌ای در مرکز یا جنوب تهران بخرم؟ نسل جوان ناامید است پس انگیزه‌ای برای درس خواندن ندارد.

یک نکته مهم  مشکلات تدریس کتاب‌های دینی است. سلمانی به من گفته و می‌گویند در دبیرستان‌ها دانش‌آموزان ده‌ها سوال از ما می‌کنند که ما هیچ پاسخی برای آنها نداریم و آن سوالات به نکته ‌برمی‌گردد که با این همه تبلیغ دین و بیان ارزش‌های آن ما در فقر، فساد، تبعیض و... به سر می‌بریم. مسائل بسیار بیشتر از اینهاست که به اجمال گفتم؛ با توجه به نکات کوتاهی که گفته شد عرض می‌کنم که وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد.

1- در یک رشته از علوم تربیتی تخصص داشته باشد.

2- در مقاطعی از آموزش و پرورش تجربه داشته باشد.

3- دارای سوابق اخلاقی، صداقت، کارایی، انتقادپذیری، تواضع و اصلاح پذیری باشد که با اعلام نام او معلمان احساس رضایت کنند و آماده همکاری با وی شوند.

4 - قدرت استدلال و اقناع همه اعضای دولت به اهمیت آموزش و پرورش را داشته با شجاعت کار را پیش ببرد.

5- معاونان کارآگاه، باتجربه، باسواد، به‌ویژه در مسائل تربیتی و روانشناسی را برای همراهی برگزیند. 

۶- از هر نوع گروه گرایی و باندبازی‌ها به دور باشد. 

7- در مدیریت از مردم و فرهنگیان خوب هر منطقه - حتی الامکان - نیرو به کار بگیرد و در مناطق اهل سنت برای مدیریت به افراد لایق آنها اولویت بدهد. 

8- دفتر فعال رسیدگی به شکایات داشته باشد و هیچ نامه‌ای را بی‌پاسخ نگذارد. 

9- حداقل ماهی یک بار جلسه‌ای با فرهنگیان  کشور که شکایاتی دارند، داشته باشد. 

10- از فرهنگ و ادب ایرانی در حد لزوم آگاه باشد.

11- مطالعه کتاب‌های تعلیم و تربیت اسلامی را که استادان آگاه به تعلیم و تربیت دنیای امروز نوشته‌اند جزو برنامه کار خود قرار بدهد.