روایتی شنیدنی از آیت الله هاشمی رفسنجانی درباره آوازخوانی «دلپذیر» آیت‌الله طالقانی و منتظری

 روایتی جالب از آیت الله هاشمی رفسنجانی را درباره روزهای زندان رفتنشان را می‌خوانید.

به گزارش ساعدنیوز به نقل از مرکز اسناد انقلاب اسلامی، یکی از تفریح‌های ما این بود که ساعتی دور هم می‌نشستیم و بنا می‌گذاشتیم که هرکس یکی دو شعر با صدا بخواند. برای بعضی از دوستان، خواندنِ با صدا سخت بود، ولی با اصرار همه را وادار می‌کردیم و زمینه جالبی بود. در نظر بگیرید که آواز خواندن آقایان طالقانی و منتظری چه صحنه دلپذیری می‌سازد!

زندانیان مبارز در دوران نهضت اسلامی برای گذران روزهای زندان برنامه‌های مختلفی داشتند. یکی از جالب‌ترین آن‌ها محافل شعر و آواز زندانیان آن هم علما و روحانیون بود.

آیت الله هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود از دوران مبارزه روایت جالبی از این محافل دارد: «یکی از تفریح‌های ما این بود که ساعتی دور هم می‌نشستیم و بنا می‌گذاشتیم که هرکس یکی دو شعر با صدا بخواند. برای بعضی از دوستان، خواندنِ با صدا سخت بود، ولی با اصرار همه را وادار می‌کردیم و زمینه جالبی بود. در نظر بگیرید که آواز خواندن آقایان طالقانی و منتظری چه صحنه دلپذیری می‌سازد! خودم هم صدای خوبی ندارم. یکبار بعد از خواندنِ من آقای طالقانی به شوخی گفت: حالا می‌فهمیم فلسفه حرمت غِنا چیست! از اینجا برای من خاطره‌ای تداعی شد از زمانی که در اصفهان منبر می‌رفتم: «یکبار روضه را با صدا خواندم. یکی از علاقمندان من، بعد از منبر همراه من سوار ماشین شد و گفت: من می‌خواستم از شما خواهش کنم که بعد از این روضه را با صدا نخوانید!»