سال «سرمایهگذاری و تولید»؛ سال تصمیمهای جسورانه و عملگرایانه
نامگذاری سال 1404 به عنوان «سرمایهگذاری و تولید»، نه صرفاً یک توصیه، بلکه تکلیفی الهامبخش برای همه مسئولان است؛ تکلیفی که اگر بهدرستی درک و اجرا نشود، فرصتی دیگر از ملت ایران تلف خواهد شد.

زهرا سعیدی مبارکه، سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی- آغاز سال ۱۴۰۳ با نامگذاری پُر معنا و راهبردی رهبر معظم انقلاب اسلامی، جهت تازهای به مسیر اقتصاد کشور داد. نامگذاری سال به عنوان «سرمایهگذاری و تولید»، نه صرفاً یک توصیه، بلکه تکلیفی الهامبخش برای همه مسئولان است؛ تکلیفی که اگر بهدرستی درک و اجرا نشود، فرصتی دیگر از ملت ایران تلف خواهد شد.
در نطق میاندستور خود در مجلس شورای اسلامی، با تأکید بر اهمیت این نامگذاری، متذکر شدم که نباید همچون سالهای گذشته، دوازده ماه را در سکوت و انفعال بگذرانیم و در هفتههای پایانی سال با همایشهای تبلیغاتی و گزارشهای بیثمر، عملکردی نمایشی ارائه دهیم. اقدام باید از همین امروز آغاز شود؛ از همین لحظه.
اگر وزیری توان ایجاد تحول در طول یک سال را ندارد، باید جای خود را به فردی توانمند و کارآمد بدهد. تاریخ این سرزمین نشان داده است که مدیریت متعهد و شجاع میتواند در کوتاهترین زمان، اثرگذار باشد. امیرکبیر بدون امکانات تنها در سه سال و نیم، اصلاحاتی بنیادین را رقم زد. امروز نیز با اراده، تخصص و برنامه، این امکان وجود دارد.
ما در کشور کمبود منابع نداریم. سرمایه انسانی، منابع طبیعی، موقعیت استراتژیک و حتی سرمایه مالی، همگی فراهماند. آنچه ما نداریم، یک مدیریت اثربخش و هماهنگ است. پالایشگاه ستاره خلیج فارس تنها با پنج میلیارد دلار ساخته شد؛ با سرمایهای پنج برابر آن میتوان بساط خامفروشی را جمع کرد و کشور را به سمت فرآوری و ارزشافزوده سوق داد.
از مسئولان عالی کشور میخواهم که بدانند اعتماد مردم بزرگترین سرمایه ملی است. مردم اگر احساس کنند که صداقت، شفافیت و برنامه در کار است، حتی سرمایههای خرد خود را وارد چرخه اقتصادی میکنند. اما اگر خاطره تلخ بورس تکرار شود و بازی با سرمایههای مردم ادامه یابد، دیگر اعتماد از دست رفته را نمیتوان بازگرداند.
اعتمادسازی نه با وعده، که با عمل بهموقع و پاسخگویی صادقانه به دست میآید.
از وزرای صنعت، اقتصاد، تعاون و دیگر مسئولان اجرایی میخواهم که از بنگاهداری و تصدیگری فاصله بگیرند. اقتصاد امروز نیازمند نقشآفرینی هوشمندانه دولت است، نه دخالت بیقاعده در بازار. حتی ورود نهادهای نظامی به بخش صنعت نیز باید با دقت و در چارچوب مأموریتهای مشخص انجام شود تا خدشهای به رقابتپذیری و اعتماد عمومی وارد نشود.
در حوزه انتخابیهام، پروژههایی مانند قطار سریعالسیر اصفهان – تهران و کنارگذر غرب اصفهان سالهاست بلاتکلیف ماندهاند. همچنین ساخت نیروگاهی در منطقه چهلستون، اکوسیستم طبیعی منطقه را دچار آسیب جدی کرده است. توسعه باید در توازن با محیط زیست و حقوق مردم باشد.
در کنار همه این مسائل کلان، نباید از دردهای اجتماعی و مسائل روزمره غافل شد. امروز امنیت شغلی نیروهای قراردادی، و همچنین موضوع مهریه زنان در خصوص مهریه هایی که حق آبه بودند اما با تصمیمات دولتی این حق آبه ها به مکان های دیگری برای آب رسانی منتقل شده ، نیازمند توجهی جدی و راهکارهای عملی است. مهریه، حق شرعی زنان است و همانطور که در نطقم گفتم، از شیر مادر حلالتر. ما مسئولیم از این حقوق صیانت کنیم و سیاستگذاریهای عادلانهای در این زمینه ارائه دهیم.
اکنون کشور در نقطه عطفی قرار دارد. سال «سرمایهگذاری و تولید»، سالی است که باید در آن، تصمیمهای جسورانه گرفته شود، و نه سیاستهای تکراری ادامه یابد.
باور دارم اگر مسئولان با مردم صادق باشند، اگر برنامهها بر پایه واقعیات باشد و اگر به جای واژهسازی، به اقدام بیندیشیم، آیندهای روشن و پرامید در انتظار ایران خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید