امیر قلعه نویی و الهویی از ساوتگیت یاد بگیرند!

روز گذشته گرت ساوتگیت از سمت هدایت تیم ملی انگلیس استعفا داد. ساوتگیت 8 سال هدایت سه‌شیرها را برعهده داشت و در این مدت برخی ناممکن‌ها را برای انگلیسی‌ها ممکن کرد؛ حضور در جمع چهار تیم برتر جام جهانی و حضور در فینال یورو بعد از سال‌ها و همچنین ثبت رکورد دو صعود متوالی به فینال یورو در دوره اخیر جام ملت‌ها. ساوتگیت در این مدت درصد برد بیش از 63 را به ثبت رساند که عملکردی فوق‌العاده است.

با همه این تفاسیر ساوتگیت به خاطر سبک بازی موردعلاقه‌اش هرگز محبوب هواداران انگلیس، رسانه‌ها و کارشناسان فوتبال این کشور قرار نگرفت. این همه نتایج تاریخی که برای انگلیسی‌ها تبدیل به یک رویا شده بود هم نتوانست گرت را به مرد محبوب سکوها تبدیل کند. بنابراین وقتی دیروز گفت می‌روم کسی نگفت تو را به خدا بمان! همه گفتند متشکریم گرت! خدا به همراهت.

اینکه هواداران، رسانه‌ها و کارشناسان فوتبال انگلیس اشتباه می‌کنند یا درست می‌گویند به خودشان مربوط است، اما نکته مهم شکل فضای رسانه‌ای و واکنش ساوتگیت است.

خوب است اینها را مربیان تیم ملی ببینند. خوب است متوجه باشند که کادرفنی تیم ملی هر کشوری هیچ منتی سر هواداران ندارد. حتی بابت دو نایب قهرمانی متوالی اروپا و رساندن تیم به جمع چهار تیم پایانی جام جهانی چه برسد به برد مقابل ترکمنستان و سوریه. خوب است که متوجه باشند رسانه‌ها و هواداران در هر جای دنیا رفتار مشابهی دارند و قرار نیست همه اینها را تقلیل بدهیم به غرض و مرض شخصی. ما که تا به امروز ندیدیم ساوتگیت به منتقدان سبک بازی تیم ملی انگلیس اتیکت عناد و غرض‌ورزی بچسباند. ندیدیم ساوتگیت به شبکه‌های تلویزیونی انگلیس بگوید فلان کارشناس را دعوت نکن و به فلانی بگو بیاید. ساوتگیت با همه افتخاراتی که به دست آورد فروتنانه نیمکت تیم ملی انگلیس را ترک کرد و هرگز به هوادارانی که دوستش نداشتند نگفت هوادارنما!

حتی فکر کردن به اینکه رفتار کادرفنی فعلی تیم ملی با هواداران و رسانه‌ها اگر یک دهم موفقیت‌های ساوتگیت را به دست می‌آوردند چه می‌شد تن و بدن‌مان را می‌لرزاند. همین حالا با یک حذف در نیمه‌نهایی جام ملت‌ها که نتیجه تکراری تاریخ فوتبال ایران بعد از آن سه قهرمانی متوالی بوده است، جوری برخورد می‌کنند که انگار دست‌کم سه جام قهرمانی جهان به ویترین فوتبال ایران اضافه کرده‌اند. جوری از هیبرید فورمیشن و ایکس‌جی حرف می‌زنند که انگار ما چیزی از فوتبال سر در نمی‌آوریم. وای به روزی که واقعا دستاوردی هم وجود داشته باشد.

به هر حال امیدواریم اعضای کادرفنی تیم ملی نگاه کنند و قبل از هر چیزی فروتنی را بیاموزند.