سرمربی پیشین تیم ملی: مقصر وضع فعلی سیستم فوتبال ما است
ناصر ابراهیمی سرمربی پیشین تیم ملی ایران می گوید بازی ایران و ازبکستان هیچ بار فنی نداشت.
روزبه دلاور| تیم ملی فوتبال کشورمان پس از کسب نتیجه مساوی برابر ازبکستان آماده دیدار با قطر میشود.
به گزارش «اعتماد»، ملیپوشان کشورمان در سه بازی گذشته در مقابل ازبکستان نتوانستند پیروز میدان باشند و همین آمار ضعیف نشان میدهد تیمهای درجه دوم آسیا هم توانستند پیشرفت قابل ملاحظهای داشته باشند و زنگ خطر را برای فوتبال ما به صدا در آوردند. به احتمال فراوان باتوجه به افزایش سهمیه آسیایی، تیم ملی به جام جهانی میرود، اما باید بپذیریم این به مفهوم پیشرفت یا قدرت قابل محسوس فوتبال ما نیست. به بهانه بازی تیم ملی با ناصر ابراهیمی یکی از مربیان با سابقه فوتبال کشورمان گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه میخوانید.
عملکرد تیم ملی مقابل ازبکستان چطور بود؟
یکی از ضعیفترین بازیهای دوطرف بود. فکر نمیکردم فوتبال ازبکستان هم تا این حد ضعیف باشد! تیم ما خوب شروع کرد، اما بعدش عادی بازی کرد. زمانی که 10 نفره شدیم هم مجبور شدیم بیشتر دفاع کنیم و گاهی دنبال ضد حمله باشیم.تقصیر مربیان تیم ملی هم نیست حالا مربی درجه یک خارجی هم باشد همین است! ما نود درصد به جام جهانی صعود میکنیم، اما در آسیا حرف اول را نمیتوانیم بزنیم.
دلیلش چیست؟
شما نگاه کنید فوتبال تهران از بین رفت . تمام زمین خاکیها از بین رفت و وزارت آموزش و پرورش مسابقات آموزشگاهی را از بین برد! شما ببینید تهران ده، دوازده میلیون جمعیت دارد، اما یکی از بازیکنان تیم ملی اهل تهران نیست. در شهرستانها هم آنطور که باید پیشرفت نکردند، اما مثلا در مازندران در هر روستا هم زمین فوتبال دارند ولی در تهران آن شور و هیجان و استعدادیابی از بین رفت. این فوتبالیستهایی که الان بازی میکنند، فوتبالیستهای درجه دو هستند. سنشان هم بالا رفته است. قلعه نویی چارهای ندارد، چون فوتبالیست جوان نداریم! به من به عنوان مربی میگویند یک جوان معرفی کن، نمیتوانم چون پیدا نمیشود. الان همه بچهها در خانه نشستند و موبایل به دست هستند و با موبایل بازی میکنند. دیگر مثل قبل نیست که در خرابهها و زمینخاکیها فوتبال بازی کنند. از طرفی انگار نمیخواهند فوتبال حرفهای شود، چون شنیدم بعضیها میگویند چرا اینها باید پول بگیرند.در صورتی که فوتبال حرفهای دنیا بیشتر هم میدهند. بازیکنان ما بروند کشورهای عربی چند برابر میگیرند.
خب در این وضعیت تکلیف فوتبال ملی ما چه میشود؟
گفتم تا نود درصد تیم به جام جهانی میرود، اما از مربیان انتظار شقالقمر نداشته باشید یا اینکه مربی دیگر بیاید میتواند ما را قهرمان آسیا کند! از این خبرها نیست! ما نزدیک به ۵۰ سال است، نتوانستیم قهرمان این مسابقات شویم.
از نظر فنی نکاتی از بازی مقابل ازبکستان بگویید.
هیچ بار فنی نداشت! حفظ توپ در خط هافبک ما کم است. خیلی عجله میکنند تا زودتر سانتر کنند یا پاس رو به جلو دهند.چند تا بازیکن ما هم در آسیا شناخته شده هستند مثلا طارمی که در اروپا میدرخشد، اما در آسیا قدم به قدم مراقب او هستند.نگذاشتند در فضا تنها باشد نفرات دیگر هم شناخته شده هستند. به لحاظ میانگین سنی هم دو تیم برابر یا کمی برای ما بیشتر بود. ما بازیکنانی داریم که بیش از 10 سال است در تیم ملی هستند! کلا بازیهایی که یک طرف 10 نفره است را نمیشود زیاد تحلیل کرد، چون تیم نمیخواهد گل بخورد و چشم به ضدحمله دارند. ازبکستان هم فقط خوشحال شد که تیم ایران 10 نفره شد، اما خب هیچ کاری روی دروازه ما نکرد! بازی پا به پا بود و حالا هم در جدول همپای هم هستیم.
درباره عدم دعوت از بعضی از بازیکنان مثل احمد نوراللهی چه نظری دارید؟
مربوط به خودشان میشود و چون در جریان نیستم نمیتوانم قضاوت کنم. حالا مقصر بوده یا نبوده یا شاید مربیان اشتباه کردند. البته نوراللهی هم از لحاظ سنی بالاست. ما نمیتوانیم تیم را جوان کنیم، چون بازیکن جوان نداریم.
نظر شما درباره بازی با قطر چیست؟
با وجود اینکه آنها قهرمان آسیا شدند، اما بازهم از ما میترسند! من سیزده دوره در باشگاهها و تیم ملی مربی بودم، میدانم که آنها هنوز هم از فوتبال ایران میترسند! فوتبال هیچی را مشخص نمیکند. الان اردن که نایب قهرمان آسیا شد را ببینید که از تیمهای دیگر شکست میخورد برای همین در فوتبال آسیا دیگر نمیتوانیم بگوییم درجه یک یا دو یا سه کدام تیمها هستند الان همه همپایه هستند! عربستان خوب کار میکند، اما یک دفعه از یک تیم در شرق آسیا شکست میخورد. فوتبال آسیا دگرگون شده، اما بهطور بد دگرگون شدیم!
دلیل ضعف فوتبال ما چیست؟
چون باشگاهها همه نتیجهگرا شدند و از مربی نتیجه میخواهند و مربیان هم حرف دلالها را گوش میدهند و نمیروند در لیگهای پایینتر بازیکن پیدا کنند. مثلا من همین قلعهنویی را وقتی ۱۶ ساله بود در نازی آباد پیدا کردم و به شاهین آوردم! حالا شد امیر قلعه نویی. نه فقط او بلکه پنجعلی و جواد قراب و نراقیها و ... از نظر من ۱۶۴ نفر هستند، اما ما میگوییم بروید در مدارس بازیکن پرورش دهید مگر انجام میشود؟
با مدیریت بهتر نمیشود اوضاع را درست کرد؟
دلالها و دلالی را باید از بین برد، چون مربی جابهجا میکنند. اسم نمیبرم، اما مربی داریم در یک سال سه تا تیم گرفته. هر سهماه یک جا کار کرده اینها را دلالها جابهجا میکنند، چون درصد خوبی میگیرند. بازیکنان هم همینطور است که مقصر سیستم فوتبال ایران است.
صحبت پایانی؟
تا زمانی که مدیران ورزش دل نسوزانند و روی اصول پاکسازی نروند و به پایهها توجه نکنند وضعیت همین است. الان بازیکن ۱۶ساله در بارسلونا بازی میکند؛ ما هم داشتیم ستارههای تاریخ فوتبال ما که در ۱۸ سالگی کشف شدند.
دیدگاه تان را بنویسید