لابی مصطفوی زمینهساز گل غزال تیزپا/ بازخوانی نقش رییس فدراسیون در صعود ایران به جام جهانی 98 فرانسه
شاید بتوان به جرات گفت نقشی که داریوش مصطفوی در صعود ایران به جام جهانی ایفا کرد اگر بیشتر از گلهای کریم باقری و خداداد عزیزی نبوده باشد کمتر هم نیست.
آنچه مردم از هشت آذر 1376 به یاد دارند اتفاقات مربوط به بازی برگشت ایران و استرالیا است. حملات بیامان زردپوشان با حمایت دهها هزار نفر در ورزشگاه کریکت ملبورن، گل کریم باقری و فریادهای جواد خیابانی بعد از گل خداداد عزیزی. بوسیدن صورت ساندروپل داور بازی بعد از سوت پایان مسابقه توسط علیدایی و گریه بیامان بازیکنان. بعد سرازیر شدن مردم به خیابانها برای یک جشن ملی.
به گزارش روزنامه اعتماد، هشت آذر 76 مطمئنا خیلی بزرگتر از فوتبال است. سویههای اجتماعی، سیاسی آن اتفاق تا همین امروز روی زندگی مردم ایران تاثیر گذاشته است. روزی که یک ملت انقلاب و جنگ پشتسر گذاشته به معنای واقعی کلمه از ته دل خندید.
جنبههای بسیار زیادی از این بازی تا به امروز مورد بررسی قرار گرفته. جز به جز خاطرات آن بازی نقل شده و تصاویر آن فضای رسانهای را درنوردیده. ولی آنچه تاکنون کمتر مورد بررسی قرار گرفته نقش نفر اول فوتبال ایران در آن دوران در صعود تیم ملی به جام جهانی است.
داریوش مصطفوی، ملیپوش سابق فوتبال ایران و باشگاههای استقلال و پرسپولیس در سال 1373 بعد از چندین سال نابسامانی در فدراسیون فوتبال و تجربه روسایی که عمر مدیریتیشان گاهی به سهماه میرسید به عنوان رییس فدراسیون فوتبال منصوب شد. مصطفوی پیش از این سابقه دبیرکلی فدراسیون را در کارنامه داشت.
تیم ملی ایران در دوران حضور مصطفوی در سمت رییس فدراسیون فوتبال دو ماموریت بزرگ داشت: یکی حضور در جام ملتهای آسیا در سال 1996 و دیگری شرکت در مسابقات انتخابی جام جهانی 1998 فرانسه.
نسلی که امروز مردم ایران به نام نسل 98 میشناسند در بین همان سالها به فوتبال کشور معرفی شد؛ نسلی شامل ستارههایی نظیر علیدایی، احمدرضا عابدزاده، خداداد عزیزی، کریمباقری، مهدی مهدویکیا و سایرین.
تیم ملی ایران بعد از نمایش خوب در جام ملتهای آسیا که با عنوان سومی همراه بود در مسابقات مقدماتی جام جهانی هم شروع بسیار خوبی داشت تا اینکه بروز مشکلاتی در رختکن، تیم را از فرم خوب خود انداخت و با باخت مقابل قطر در آخرین دیدار فرصت حضور مستقیم در جام جهانی را از دست داد. ایران باید به مصاف ژاپن میرفت و در صورت شکست آخرین شانسش را در تقابل با استرالیا جستوجو میکرد که همین اتفاق هم افتاد.
با این حال ایران برای تقابل با استرالیا دو مشکل بزرگ داشت؛ کریم باقری به خاطر درگیری با بازیکن قطری در آستانه محرومیت قرار داشت و 5 بازیکن ایران هم در بازی رفت ایران مقابل استرالیا در تهران دو اخطاره شده بودند. این یعنی ایران باید با یک ترکیب کاملا متفاوت و بدون بازیکنان اصلی راهی میدان میشد و از آنجایی که استرالیا تیم بسیار پرقدرتی بود عملا کسی شانسی برای یوزها قائل نبود.
اما اینجا داریوش مصطفوی نقش خود را در جایگاه یک رییس فدراسیون نشان داد. مصطفوی با استفاده از لابیهای خود هم محرومیت کریم باقری را به یک جلسه کاهش داد تا او بتواند در بازی برگشت ایران مقابل استرالیا به میدان برود و هم مقامات فیفا را متقاعد کند که 5 بازیکن اخطاری ایران بخشیده شوند؛ با این استدلال که تعداد بازیهای ایران تا رسیدن به آخرین مرحله پلیآف بیش از 4 برابر استرالیا بوده است.
شاید بتوان به جرات گفت نقشی که داریوش مصطفوی در صعود ایران به جام جهانی ایفا کرد اگر بیشتر از گلهای کریم باقری و خداداد عزیزی نبوده باشد کمتر هم نیست. با این حال این مدیر ورزشی کشورمان که قبل از صعود با مدیران و مقامات بالادستی به مشکل برخورده بود بعد از صعود ایران از فدراسیون فوتبال کنار گذاشته شد تا نتواند تیمی که خودش به جام جهانی رسانده را در فرانسه همراهی کند.
داریوشخان مصطفوی این روزها درگیر بیماری سرطان است. جا داشت در روز تاریخی 8 آذر یادی از ایشان کنیم و برای ایشان آرزوی سلامتی داشته باشیم. مردی که فوتبال ایران عمیقا به او و خدماتش مدیون است.
دیدگاه تان را بنویسید