لطیفی: به شرافت استقلالی ها قسم بازیکنان مقابل تراکتور کم‌کاری نکردند/ بوژوویچ فهمید اگر در ایران سیاسی حرف بزند پیشرفت می کند

روزبه دلاور| در یک عصر بهار در تبریز، استقلال بار دیگر طعم تلخ شکست را چشید و با نتیجه دو بر یک مغلوب تراکتور شد.

به گزارش روزنامه اعتماد، این باخت در هفته بیست و چهارم لیگ برتر نه‌تنها آبی‌پوشان پایتخت را از کورس مدعیان کسب سهمیه بازی‌های آسیایی دورتر کرد بلکه جایگاه آنها را به رده دهم جدول تنزل داد. در مقابل، تراکتور با این پیروزی ارزشمند جایگاه خود را در صدر جدول مستحکم‌تر کرد و گامی بلند به سوی قهرمانی برداشت. شاگردان اسکوچیچ با ارایه یک بازی حساب‌شده و استفاده از ضعف‌های استقلال سه امتیاز شیرین خانگی را کسب کردند و نشان دادند که برای کسب عنوان قهرمانی در این فصل از بازی‌های لیگ برتر حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. اما این شکست برای استقلال، زنگ هشداری جدی به صدا درآورد و آینده نیمکت بوژوویچ را بیش از پیش در هاله‌ای از ابهام فرو برد. برای بررسی کارشناسی این بازی با علی لطیفی یکی از پیشکسوتان استقلال گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.

 

بازی استقلال مقابل تراکتور چطور بود؟

این یک بازی شش امتیازی برای تراکتور بود با توجه به اینکه در کورس قهرمانی قرار داشت اما برای استقلال که تحت هر شرایطی باید برنده باشد شرایط خوب پیش نرفت. متاسفانه در فاجعه‌بارترین فصل این باشگاه‌ مجددا استقلال باخت. وقتی تیمی که در بحران قرار دارد بازی مهمی را ببازد مشکلاتش مجدد شروع می‌شود. متاسفانه می‌بینیم هوادارها به بازیکنان می‌پرند و بی‌غیرت می‌گویند در صورتی که فقط بازیکنان مقصر نیستند. مدیران قبلی و مدیران یک دهه گذشته‌ مقصر هستند که دور باطلی چرخیدند و بی‌ثباتی را در این تیم حاکم کردند.

ریشه اصلی مشکلات استقلال در این فصل فنی است یا مدیریتی؟

در راس باشگاه استقلال سه تا مدیر داریم که هر سه جزو مدیران بسیار توانمند ورزشی و سیاسی هستند. دکتر تاجرنیا ورزشی و سیاسی است که فضای استقلال را می‌شناسد، آقای نظری جویباری سالیان سال مدیریت کرده و تخصصی در حوزه استقلال، مدیر توانمندی است و دکتر اسدی که بازیکن ملی بوده و یادم می‌آید تیم ملی را رها کرد و به جبهه رفت و بعدها در مدیریت ورزشی و سیاسی جزو ارشدها بوده است. تنها کسی که از منافعش در دبیرکلی گذشت و جلوی زیاده‌خواهی کی‌روش ایستاد اما در آنجا حامی نداشت. پس در حال حاضر به لحاظ توانمندی مدیریتی مشکلی نداریم و آنها توانستند در تیم دوستی را حاکم کنند.

مشکل فنی است؟

قبلا در تیم نفاق بود. دو، سه تا مشکل در این وضعیت دخیل است؛ یکی بی‌ثباتی در یک‌دهه گذشته است. پرسپولیس یک دهه قبل مثل استقلال چهار تا چهارتا گل می‌خورد اما برانکو را آوردند و زمان دادند. تیم برانکو هر سال دو تا عوض می‌شدند اما در استقلال خواسته یا ناخواسته با توطئه‌هایی که می‌شد همراه با مدیرانی خودی که وزارت ورزش انتخاب می‌کرد تا می‌خواست تیم به ثبات برسد از درون می‌پاشید. هر سال از بازیکن تا مربی و مدیر تغییرات شکل می‌گرفت. با این وضعیت رئال و بارسا هم نمی‌توانند دوام بیاورند! البته استقلال گلخانه‌ای هم به موفقیت می‌رسید اما بدون برنامه‌ریزی. موضوع بعدی اینکه بازیکنانی در استقلال هستند که فشارها را نمی‌توانند تحمل کنند برعکس پرسپولیس. در این تیم فقط رضاییان و چشمی و حسینی می‌توانند فشارها را تحمل کنند. ضمن اینکه مصدومیت‌ها از روز اول در تیم بود. یا وقتی نکونام دربی را باخت و رفت و موسیمانه آمد در هفته پنجم، ششم جای اینکه به تیمش روحیه دهد حرف‌هایی زد که روحیه تیم از صفر به زیر صفر رسید. همان زمان مصاحبه کردم گفتم این مربی نیست اما هوادار که صاحب اصلی و بدون مزد تیم است به من فحش خواهر و مادر می‌دادند! اما همین‌ها چهار هفته بعد گفتند این به درد نمی‌خورد. متاسفانه در ورزش و سیاست بخشی از مردم برای دلخوشی موقت هم شده دوست دارند دروغ بشنوند!

برگردیم به بازی با تراکتور. بعضی‌ها می‌گویند چون استقلالی‌ها نمی‌خواستند به پرسپولیس برای رسیدن به قهرمانی کمک کنند مقابل حریف کمک کاری کردند. نظر شما چیست؟

نه. بازیکنان با شرف‌تر از این حرف‌ها هستند. شاید یک جاهایی سنگ‌تمام نگذاشتند اما استقلالی‌ها خودشان الان به‌شدت تحت فشار قرار دارند. استقلال یا تیم‌های دیگر بارها نشان دادند قهرمانی یک تیم دیگر برایشان فرقی ندارد و حرف از شرافت است و من روی شرافت بازیکنان و مدیران فعلی استقلال قسم می‌خورم که چنین چیزی نمی‌تواند باشد. بازیکنان استقلال را با همین بازیکنان تراکتور مقایسه کنید! چند تا بازیکن بازی دربیار دارند یا میدان دیده باشند؟ ضمن اینکه ‌استقلال در ساختار دفاعی مشکل دارد. این تیم ‌نتوانست از اول فصل بالانس لازم را به وجود بیاورد. تیمی که یک گل جلو افتاده و بعد تا می‌خورد یعنی تیم روح ندارد! ضمن اینکه هوادار فشار گذاشت و مربی خارجی آوردند اما بهترین کار این بود مربی ایرانی می‌آوردند و آخر فصل سر فرصت مربی خارجی بیاورند.

صحبت از حضور مربیان ایرانی به جای بوژوویچ است.نظر شما در این باره چیست؟

خودم موافق سرمربیان داخلی هستم اما مگر اسم فیروزکریمی نیامد؟ حالا اسم تمام مربیان ایرانی را بگذارید کنار مربی ضعیف خارجی اما باز هم هوادار سرمربی خارجی می‌خواهد‌. الان مربی ایرانی هر کسی بیاید می‌سوزد. از سر ناچاری همین ویچ را آوردند. همشهریانش به او گفتند ایران ‌جای خوبی برای پول درآوردن است و کافی است سیاسی حرف بزنی! همه چی را ول کرده و گفته اسلحه دهید می‌خواهم با امریکا بجنگم! من هم استوری کردم و‌ نوشتم شما این کار را نکن شما بیا بی‌زحمت قراردادت را ببخش به مردم فلسطین. مدیران استقلال هم این مساله را می‌دانند اما فشار عمومی اجازه نداد درست فکر کنند.

به نظر شما بیر‌ون از مجموعه استقلال گفتند چون بوژوویچ آن حرف‌ها را زد سرمربی این تیم شود؟

بله. من این‌طور تصور می‌کنم. آن صحبت‌ها برای یکسری‌ها خوشایند است و همان‌ها ساپورتش کردند. من مرگ برامریکا بگویم بعد دلارها را در امریکا خرج کنم؟