جهانبخش محبینیا، نائبرئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم در یادداشتی نوشت:
مدیران از کنار آمدن با اوضاع اقتصادی بجهند تا مردم از سختیها برهند
نایبرییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم نوشت: تا فتنه شتر تورم در اقتصاد ایران پی زده نشود برنامههای پنج ساله و دورنماهای درازمدت افق روشنی نخواهد داشت. مدیران باید از عادت دیرینه کنار آمدن با این اوضاع اقتصادی بجهند تا مردم از سختیها برهند.
اعتمادآنلاین| جهانبخش محبینیا، نایبرییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم در یادداشتی نوشت: امواج ویرانگر و شکننده تورم، جهان ناآرام را به طرز وحشتناک و غیرمنتظرهای به خشونت و ناامنی بیشتر سوق میدهد. شرایط حاکم بر جوامع به نحوی است که تجارت لباس جنگ پوشیده است و اخلاق به شکل مرموزی به محاق رفته و زینت بخش آرشیو و موزه رفتار انسانها شده است. پیشبینی نهادهای تحقیقی از آینده امید بخش نیست. گمانهها بر این است عمر ویروس کرونا با عبور از پیمانه سال، زمان بیشتری را به بازی بگیرد. توان اداری و فنی نظامهای بهداشت و سلامت در تمامی کشورها هر روز به تحلیل میرود و عادت ارتشی را پیدا میکند که در موقعیتهای فرسایشی، مقاومت از دست میدهد.
در جوامع انسانی فقر، فساد، تبعیض، ستیزه، خشونت و ناکامیهای اقتصادی و روانی به دلایلی در هم تنیده شده است و کلاف آنقدر سردرگم است که نظامهای سیاسی مدعی آزادی و لیبرالیسم بر سر مزار مارکس نوحه سر میدهند. اوضاعی که در ابتدای ورود به عصر کرونا توسط بعضی از سیاستمداران و رهبران جهانی خیلی مورد پذیرش نبود و حتی به سخره گرفته میشد. در این میان تبیین آینده و پیشبینیهای نزدیک به واقعیت از وظایف نخبگان، مراکز تحقیقی، علمی و دانشگاهی است که لباس عافیت نپوشند و عینک محافظهکاری نزنند.
امروزه بحرانهایی که بر واحدهای تولیدی سایه انداخته است ثبات اقتصادی را به تزلزل و بی اعتمادی کشانده است و منجر به بیکاری، کوچک شدن حجم اقتصاد ملی و جهانی و به هم خوردن نظم عرضه و جسور شدن تقاضا در ابعاد متنوعی شده است. آبشخورهای تورم روز به روز وسعت پیدا میکند و این کمینگاه، معبری است که مصرفکننده، تولیدکننده و دولت و تمامی دستاندرکاران جامعه، آثار تلخ و ناامنی آن را تجربه میکنند و رفاه و سعادت خویشتن را در معرض نیستی میبینند. تورم در خدمترسانی به مردم مانع بزرگی است که یکی از اثرات متعارف آن در اقتصاد واقعی، فرسایش قدرت خرید عموم است. البته در بعضی از مواقع موقعیتهای تورمزا باعث رشد سرطانزای ثروت عدهای از افراد است که در حال حاضر موضوع این گفتار نیست.
در تورم پسانداز مردم در بانکها روز به روز با فرسودگی مواجه میشود. تنزیل موجودی و سرمایه نقدی هیزم آتشی است که بیاعتمادی، ناامنی و آثار سوء روانی را در اقتصاد شعلهور میکند و اولین قربانی آن تعادل و موازنه در اقتصاد ملی است. در جامعه ایران هم تورم افسار گسیخته، ساختاری و مزمن دهههای متوالی است که گریبان مردم را گرفته است. این عارضه به سرعت تولید ناخالص داخلی را کاهش میدهد و مردم را به هیجان و رفتار همراه با حرص و ولع خرید در پهنه اقتصاد وادار میکند. تورم روند سرمایهگذاری را با اختلال مواجه مینماید و شاید بسیاری از واحدهای تولیدی را به توقف و تعطیلی میکشاند، درنتیجه آوار ناتدبیریها، رفتارهای غلط و حاصل شکست در اعمال سیاستهای پولی، مالی و ارزی بر سر تولید خراب میشود و متعاقب آن هزینه خانوار، تولید و بخش خدمات بهطور سرسامآوری زیاد میشود و بنگاههای اقتصادی با غرق در پول تقاضا را پشت سر میگذارد و قدرت خرید نحیفتر میشود. نقدینگی در این اوضاع و احوال در خدمت تولید نیست و با راهاندازی تندبادهای تخریب سامان بازار ارز، طلا، مسکن، سکه و بازارهای دیگر را به هم میریزد و متعاقب آن حلقههای معیوب
اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شکل میگیرد با این وصف اجازه بدهید تورم را مادر اکثر نابهنجاریهای اقتصادی و اجتماعی قلمداد کنیم و برای مهار آن عزم ملی را به مبارزه فراخوانیم. بدون تعارف تزریق بخشی از موجودی صندوق توسعه ملی و خلق پول هم در گاهی از مواقع هل دادن غریق به مرگ آسان بوده است. بدهکار کردن دولت با تحمیل منطق ارایه خدمات بیمهای، فنی و البته با دلسوزی اما همراه با عدم آگاهی هم بر مصائب افزوده است.
عمق ماجرا و دغدغه و نگرانی در این است در شرایطی که بر مبنای تحلیل صاحبان کرسی در اقتصاد سیاسی بینالملل در حال، اقتدار اقتصادی یگانه مسیر برای رسیدن به موقعیت برتر ژئوپولیتیکی است که چین، امریکا و بعضی از کشورهای قدرتمند آن را در سیاستگذاریهای میانمدت و بلندمدت لحاظ کردهاند، طرح و برنامه و استراتژی ملی ما برای نجات اقتصاد ایران از تب شدید و برفکی چیست؟
جنیفر هریس و جیک سالیوان مشاوران اقتصادی جو بایدن بیانیهای دادند «نئولیبرالیسم اندیشه متناسب با جهانی شدن بود که امریکا مانند همه قدرتمندان از اقتدار اقتصادی برای پیشبرد اهداف جهانی استفاده میکرد اما در آینده امریکا به بازنگری نیاز دارد، درحالیکه چین به عنوان یک قدرت اقتصادی، روابط تجاری و اقتصادی را به عنوان سلاح دیپلماسی استفاده میکند، امریکا نمیتواند از جریان آزاد سرمایه به عنوان گزینه قطعی بهره ببرد.»
با این شرح به گمان راقم این سطور جمهوری اسلامی به یک بازاندیشی اساسی و جدی نیاز دارد. پس تا فتنه شتر تورم در اقتصاد ایران پی زده نشود برنامههای پنج ساله و دورنماهای درازمدت افق روشنی نخواهد داشت. مدیران باید از عادت دیرینه کنار آمدن با این اوضاع اقتصادی بجهند تا مردم از سختیها برهند.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید