اصلاحات بهترین شانس برای حفاظت از کشور است

یافتن پاسخی برای این پرسش مهم که جوانان نسل‌های 70 و 80 به عنوان نسل تازه ظهور کرده در پهنه عمومی کشور چه مطالبه‌ای از تصمیم‌سازان و سیاستگذاران دارند، کمک می‌کند تا راهبرد مناسب برای عبور از چالش‌های پیش‌رو طراحی شود.

به گزارش اعتماد، احمد زیدآبادی در گفت‌وگویی با نگاهی متفاوت به تحولات اخیر، چشم‌اندازهای پیش روی کشور را تحلیل کرده که بخش‌های مهم آن را در ادامه می‌خوانید:

*از ابتدای انقلاب تا امروز جز یکی، دو سال نخست پس از انقلاب، حق اعتراض در هیچ سطحی به رسمیت شناخته نشده است. 

*در درون جامعه‌ای که نتواند مخالفت خودش را نسبت به سیاست‌ها و راهبردها اعلام کند، نه مطبوعات مستقل شکل می‌گیرد نه احزاب سیاسی به معنای واقعی معنا پیدا می‌کند و نه سازمان‌های مدنی و تشکل‌ها در آن فعالیت خواهند کرد. نهایتا نیز سرنوشت چنین جامعه‌ای طغیان و عصیان است.

*وقتی نظام سیاسی از راه‌های تعریف شده قانونی، مسیری برای طرح مطالبات مردم باقی نگذاشته باشد، این فروخوردگی ابتدا تبدیل به تجمعات خیابانی شده و پس از مدتی این احتمال نیز وجود دارد که برخی نیروهای سیاسی از این حضور سوءاستفاده کرده و جریان اعتراضات به یک بحران جدی عمومی بدل شود.

*در بسیاری از کشورهای جهان مخالفان در خیابان حضور دارند و مخالفت خود را بیان می‌کنند. ولی معلوم نیست چرا اینقدر در ایران از آن ترس وجود دارد.

*در ایران نه مسئولان سازوکاری برای اعتراض مردم تعریف کرده‌اند و نه محلی برای این منظور تخصیص داده شده است. 

*در شرایطی که حزب سیاسی فراگیری وجود ندارد، چهره‌های اثرگذار نیز محدود شده‌اند و عرصه‌های کنشگری نیز مسدود یا محدود شده، دیگر قدرتی برای چانه‌زنی وجود ندارد. 

*این تجمعات یک تاثیر مثبت دارد، این حسن را دارد که به تصمیم‌سازان و سیاستگذاران اصلی این پیام ارسال می‌شود که این‌گونه نمی‌توان کشور را اداره کرد و کشور در معرض بی‌ثباتی قرار گرفته است. اگر این پیام درک شود، اتفاقا زمان مناسبی است برای اصلاحات واقعی و بنیادین.

*دیگر جامعه با چه زبانی باید خطاب به مسئولان بگوید که نیازمند تغییر است. 

*اغلب افرادی که به خیابان می‌آیند، مطالبه سیاسی ندارند. بیشتر می‌خواهند سبک زندگی آنها به رسمیت شناخته شود. 

*خدا به همه ما رحم کرد که همتی نیامد. همه این مصائب به پای او، اصلاح‌طلبان و جامعه مدنی نوشته می‌شد. همان‌طور که در سال98 همه اشتباهات و برخوردها و نارسایی‌ها به نام روحانی نوشته شد.

*اگر اصولگرایان متوجه مطالبات مردم نشوند، درهای دوزخ به روی کشور باز می‌شود، چراکه کشور نه مستعد انقلاب است که نظم جایگزینی روی کار بیاید و نه با ساختار فعلی می‌تواند ادامه داد. اگر توجهی به این واقعیات نشود کشور با خطرات بزرگی مواجه می‌شود که هرج و مرج کمترین آن است.

* تنها یک راه برای اعاده حیثیت از ساختار سیاسی باقی می‌ماند که آن هم اصلاحات است. اصلاحات بهترین شانس برای حفاظت از کشور است.