کد خبر: 696878
|
۱۴۰۳/۱۱/۰۸ ۱۴:۴۵:۵۶
| |

انتشار یادداشت منتشر شده از شهید مطهری برای اولین بار؛ موجی که از حرا آغاز شد

روزنامه اعتماد یادداشت منتشر نشده از استاد شهید مرتضی مطهری را منتشر کرده است.

انتشار یادداشت منتشر شده از شهید مطهری برای اولین بار؛ موجی که از حرا آغاز شد
کد خبر: 696878
|
۱۴۰۳/۱۱/۰۸ ۱۴:۴۵:۵۶

روزنامه اعتماد یادداشت منتشر نشده از استاد شهید مرتضی مطهری را منتشر کرده است. 

به گزارش اعتماد، متن زیر نوشته استاد شهید آیت‌الله مرتضی مطهری است که از میان یادداشت‌های ایشان به مناسبت مبعث رسول مکرّم اسلام انتخاب شده و برای اولین‌بار منتشر می‌شود. از «شورای نظارت بر نشر آثار استاد شهید مطهری» که این نوشته را دراختیار روزنامه اعتماد قرار دادند صمیمانه تشکر می‌کنیم.

لازم به ذکر است که عنوان مطلب توسط این شورا انتخاب شده است. علی مطهری

دانشمندان به ثبوت رسانیده‌اند که هر موجودی از موجودات این جهان در سایر موجودات تاثیری دارد و به آنها اثری می‌دهد و اثری می‌گیرد. کوچک‌ترین جزو و ذره‌ای که در این عالم هست، در بزرگ‌ترین ستاره‌ها و کهکشان‌ها بی‌اثر نیست. هر موجودی در هر نقطه‌ای از فضا هست موجی متناسب با خود پخش می‌کند و این موج در همه فضا پخش می‌شود و به همه ذرات و اجزای عالم می‌رسد. هر حرکتی که هر موجودی می‌کند به منزله این است که در دریای پهناور ماده و اثیر موجی ایجاد کند و این موج در ابتدا کوچک‌تر ولی قوی‌تر است و به تدریج وسیع‌تر و ضعیف‌تر می‌شود ولی هیچ‌وقت نابود نمی‌شود، یعنی اثرش از بین نمی‌رود.  علمای اجتماع این اصل را در اجتماع نیز سرایت داده‌اند؛ یعنی علاوه بر نوع تاثیر عمومی که همه افراد در یکدیگر دارند، از لحاظ زندگی اجتماعی نیز هر فردی در افراد دیگر موثر است.

فضای اجتماع و جو زندگی مدنی نیز به نوبه خود دریایی است و هر فردی هر حرکتی در این دریای پهناور می‌کند، عکس‌العملی در دیگران ایجاد می‌کند و به عبارت دیگر هر فردی (بزرگ یا کوچک) که در این جهان می‌آید و زندگی می‌کند و هدفی‌را تعقیب می‌کند، به منزله سنگی است که در این دریا می‌افتد و موجی ایجاد می‌کند. منتهای امر، موج‌هایی که ایجاد می‌شود از لحاظ قوت و شدت و اهمیت مختلف است. یک موج است که به قدری ضعیف است که در برخورد با سایر موج‌ها شکسته و خرد و نابود می‌شود و یک موج است که به قدری قوی است که موج‌های دیگری هماهنگ خود ایجاد می‌کند.  بعثت خاتم‌الانبیا یکی از موج‌های عظیم دنیاست.

این مجالس و محافل، این اذان‌ها در مأذنه‌ها و در رادیوها و این قرائت قرآن‌ها و این مدارس و کتب علمی، این نظام اجتماعی، این قیام‌ها و رکوع و سجودها، این تکبیرها و تسبیح‌ها و تنزیه‌ها، این جنبش دل‌ها در نیمه‌های شب به یاد خدا، این ریزش اشک‌ها از خوف خدا، این موسسات خیریه اجتماعیه، این دولت‌ها و کشورها، این پرچم‌ها و رایت‌ها، این استقلال‌ها و دفاع از حقوق‌ها و قیام‌ها، همه اینها اثر یک جنبش و یک قیام و یک موج است که از کوه حرا آغاز شد. در آن ساعاتی که رسول اکرم (ص) با شدت هر چه بیشتر توفان و انقلاب و موجی در روحش پیدا شده بود، این توفان از قلب مقدس و روح شریف او شروع شد و امر خدا بر او ظاهر شد و به او گفت: اقرأ باسم ربّک الّذی خلق. خلق الانسان من علق... (1) (ای پیامبر! بخوان به نام پروردگارت که آفرید. انسان را از خون بسته آفرید...) از کوه حرا به زیر آمد درحالی که منظره دنیا در نظرش عوض شده بود. در دنیای جدیدی وارد شده بود.

حالت اضطراب و لرزشی پیدا کرده بود. به همسر مهربانش می‌گوید: «دثّرینی، دثّرینی» (مرا بپوشان، مرا بپوشان). در زیر گلیمی می‌خوابد. برای دومین مرتبه فرشته الهى بر او ظاهر می‌شود و امر خدا را بر او می‌خواند:  یا أیّها المدّثّر. قم فأنذر. و ربّک فکبّر... (2) (ای جامه بر سر کشیده! برخیز و بیم ‌ده و پروردگارت را بزرگ‌ دار...) او را امر به قیام می‌کند، امر می‌کند که خدا را به بزرگی در میان مردم بخواند و بزرگی حق را بر دل‌ها روشن کند. همان قیام بود که منجر به قیام‌ها شد. همان تکبیرِ آن روز بود که قرن‌ها گذشته و همواره موذن‌ها در بالای مأذنه‌ها فریاد مى‌کشند: ‌الله‌اکبر،‌ الله اکبر.

خواند مزّمّل نبی را زین سبب

که برون آی از گلیم ای بوالهرب

سر مپیچ اندر گلیم و رو مپوش 

که جهان جسمی است سرگردان، تو هوش

خیز و کشتی ران در این بحر صفا 

که تو نوح ثانئی ای مصطفی

خیز و دردم تو به صور سهمناک 

تا هزاران مرده سر آرد ز خاک

چون تو اسرافیل وقتی راست خیز

رستخیزی ساز قبل از رستخیز

هرکه او چل گام کوری را کشد 

گشت آمرزیده وی یابد رشد

پس بکش تو زین جهان بی‌قرار

جوق کوران را قطار اندر قطار (3) 

به هر حال پس هر فردی در این جهان موجی و اثری ایجاد می‌کند و این موج و اثر به سایر موجودات می‌رسد و از اثر و موج هر موجودی هم متاثر می‌شود و بالخصوص این قاعده در محیط اجتماع و فضای اجتماع صادق است. 

1- علق / 1 و 2.

2- مدّثّر / 1-3 .

3- مثنوی، دفتر چهارم.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها