نماینده شیراز در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین:
سال سختی از نظر کم‌آبی خواهیم داشت/ مسئله آب دچار مدیریت غلط است / زنگ خطر بحران به صدا درآمده است
نماینده مردم شیراز در مجلس، وضعیت سال آبی جاری را بد توصیف می‌کند و می‌گوید: «با توجه به میزان بارندگی در ماه‌هایی که انتظار بارش داشتیم، به نظر می‌رسد که سال سختی پیش رو خواهیم داشت.»
اعتمادآنلاین| فاطمه رجبی- زمان زیادی از اعتراض ادامه‌دار کشاورزان اصفهانی به نرسیدن حقابه زمین‌هایشان نمی‌گذرد و به نظر می‌رسد که جدال بر سر آب در مناطق مرکزی ایران جدی‌تر شده است. علی اکبری نماینده مردم شیراز در مجلس، وضعیت خشکسالی در مرکز کشور را بد توصیف می‌کند و می‌گوید: «مشکل منحصر به اصفهان و یزد و چند شهر خاص نیست، بلکه تمام مرکز ایران و حتی مناطقی که پرآب محسوب می‌شوند هم طی سال آبی جاری با مشکل مواجه شده‌اند و این یعنی زنگ خطر بحران آب به ویژه برای مناطق مرکزی ایران به صدا درآمده است.»
او بر راه اشتباهی که مدیریت آب در سال‌های گذشته در پیش گرفته تأکید می‌کند و می‌گوید: «دخالت‌های نا به جای دولت، ایجاد طرح‌های مختلف بدون توجه به آمایش سرزمینی، مدیریت اشتباه، سیاست‌گذاری‌های جزیره‌ای و... همه و همه دست به دست هم داده‌اند و ما امروز می‌بینیم که با کاهش بارش در منطقه و خشک شدن منابع آبی که تا چند سال پیش بیکران به نظر می‌رسیدند، مردم به جان هم افتاده‌اند.»
اکبری ادامه می‌دهد: «وقتی در منطقه‌ای خشک اقدام به تأسیس صنایع سنگین و آب‌بر می‌کنیم باید هم انتظار داشته باشیم که با کاهش بارندگی تمام فعالیت‌های منطقه دچار مشکل شود. الآن نه فقط کشاورزان که صنایع هم آبی برای ادامه فعالیتشان ندارند. همین موضوع باعث رفتن رونق از شهرهای مرکزی و مهاجرت روزافزون مردم از روستاها به شهرهای بزرگ شده است. اتفاقی که حاشیه‌نشینی و هزار مشکل و آسیب دیگر را به دنبال دارد.»
به گفته اکبری یکی از اقدامات فوری در زمینه مدیریت خشکسالی این است که دستگاه‌ها دست از اختلاف و رفتار تکروانه بردارند. او می‌گوید: «الآن هر کس ساز خودش را می‌زند. وقتی اختلافی بر سر منابع آب مطرح می‌شود دادگاه یک حکم می‌دهد، شورای تأمین یک حکم می‌دهد، دستگاه‌های مربوط به آب یک حکم می‌دهند و وقتی زمان پاسخگویی می‌رسد هیچ‌کس مسئولیتی قبول نمی‌کند.»
او می‌گوید: «تمام حرف ما این است که کشور در زمینه مشکل آب باید هماهنگ عمل کند. فرصتی برای از دست دادن باقی نمانده است. دیگر نمی‌توان گفت که بحران در راه است. باید بگوییم بحران شروع شده و کم کم به اوجش می‌رسد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند ممکن است تا چند سال دیگر شهرهای مرکزی ایران حتی در مورد آب آشامیدنی هم به مشکل بر بخورند.»
دیدگاه تان را بنویسید