خانواده‌های کارگری از امنیت شغلی و معیشتی برخوردار نیستند/ بی‌توجهی به حداقل‌های معیشتی طبقه کارگر موجب افزایش آسیب‌های اجتماعی می‌شود

اعتمادآنلاین| چند روز پیش، مشاور وزیر و معاون امور اجتماعی مرکز امور اجتماعی و فرهنگی وزارت کشور با اشاره به اینکه نرخ شیوع اعتیاد در جمعیت عمومی کشور 5.2 درصد در سنین 15 تا 64 سال است، گفت: «نرخ شیوع اعتیاد در جامعه کارگری به 22 درصد می‌رسد.»

فرامرز توفیقی، فعال کارگری در مورد شیوع بالای اعتیاد در طبقه کارگر به اعتمادآنلاین می‌گوید:«اولاً باید بدانیم که وقتی وزارت کشور از قشر کارگر حرف می‌زند، با زمانی که وزارت کار درباره آن آمار می‌دهد متفاوت است. گستره‌ای که وزارت کشور به عنوان کارگر به آن نگاه می‌کند بسیار بزرگ‌تر از گستره‌ای که وزارت کار در نظر دارد و تمام کسانی را که به روش‌های مختلف کارگری می‌کنند شامل می‌شود پس طبیعی است که با بزرگ شدن گستره طبقه‌ای که درباره‌اش حرف می‌زنیم، آسیب‌های اجتماعی هم در این طبقه بیشتر دیده شود.»

او ادامه می‌دهد: «با این وجود نمی‌توان منکر بزرگی عدد 22 درصدی کارگرانی شد که درگیر اعتیاد هستند اما اگر نگاهی به وضعیت خانواده‌های کارگری بیندازیم از تعجبمان کاسته می‌شود.»

به گفته توفیقی یکی از اصلی‌ترین دلایل رو آوردن طبقه کارگر به مواد تخدیری، فروپاشی ارکان خانواده است. او می‌گوید: «وقتی ما مهم‌ترین کلونی و اولین جایی که افراد دور هم جمع می‌شوند، یعنی خانواده را تخریب کنیم، تعجبی ندارد که اعضای این کلونی رو به موادی بیاورند که برای چند ساعت هم که شده همه مشکلات را فراموش کنند.»

توفیقی ادامه می‌دهد: «حالا باید پرسید چه چیزی خانواده را به ویژه در طبقه کارگر هدف قرار داده و تخریب کرده است. ما می‌گوییم بی‌توجهی به حداقل‌های معیشتی، نبود امنیت شغلی،‌ نبود آینده روشن. وقتی ما در سال‌های دهه 60 فقط به ترویج فرزند‌آوری فکر کردیم و آن را تبلیغ کردیم بدون اینکه به آینده این بچه‌ها در جوانی فکر کنیم باید الآن انتظار این وضعیت را داشته باشیم. وقتی به حداقل‌های معیشتی طبقه کارگر بی‌توجه هستیم و برای روش تأمین معیشت آنها برنامه درستی نداریم طبیعتاً انواع آسیب‌های اجتماعی به سراغ این طبقه می‌آیند.»