اگر معتقد باشیم مردم هیچ‌کاره‌اند، کشور رشد نمی‌کند

اعتمادآنلاین| عبدالرضا رحمانی فضلی در نشست مشترکی با سازمانهای مردم نهاد که صبح امروز در وزارت کشور برگزار شد، با بیان اینکه در کشور مشکل آب داریم اظهار کرد: همه می دانند آب در کشور کم است و بارندگی هم کم شده اما هیچ جریان و نهضت مردمی و عمومی توسط تشکل‌ها در حوزه مدیریت و مصرف آب ایجاد نشده است.باید جریانی در این زمینه ایجاد شود. مردم فرهنگ ساز و مصرف کننده‌اند. مردم همکار هستند و هدایت می‌کنند؛ تا زمانی که معتقد باشیم مردم هیچ کاره‌اند کشور رشد نمی‌کند و مردم هیچ کاره باقی می‌مانند.

وزیر کشور تاکید کرد: در حقیقت باید تشکلها را باور کنیم و این باور را به دیگران هم منتقل کنیم.در امر سمن‌ها اگر بخواهیم به ذات و فلسفه شکل‌گیری آن برگردیم، این موضوع به ذات اولیه انسان برمی‌گردد و انسان به حکم اینکه موجودی اجتماعی است، برقراری ارتباط برای انسان امری مهم و حیاتی شمرده می‌شود، البته اگر در کل عالم هستی ربط و رابطه نباشد از هم می پاشد.

وی بابیان اینکه ما انسانها به هرحال به تناسب نیازمان، روابط مختلفی داریم، تصریح کرد: یکی از این روابط نیاز ارتباط انسان با خداست، دومین رابطه هم ارتباط انسان با درون خودش است و سومین نوع، ارتباط انسان باعالم طبیعت است و چهارمین نوع ارتباط، روابط اجتماعی است.سمن‌ها به عنوان یک پدیده اجتماعی در جهت خدمت رسانی، کاراصلی‌شان همین کشف رابطه و تنظیم رابطه جدید است تا اهداف خدمت رسانی شان را به نحو احسنت انجام دهند.

رحمانی‌فضلی با بیان اینکه آنچه به انسان و هستی برمی‌گردد هیچ حدی ندارد و لایتناهی مطلق است، اظهار کرد: انسان موجودی اجتماعی است و در اجتماعی بودن عنصر مشارکت نقش اساسی دارد. همه ماانسانها نیازهای بی‌نهایتی داریم و می خواهیم خود و جامعه را بچر خانیم. هرکدام از شما در سمن هایی که تشکیل دادید، خود رامتولی یک موضوع کرده‌اید، لذا باید تلاش کنیم در جامعه تغییر و تحول چندوجهی اعم از سیاسی، اجتماعی، سیاسی طبیعی و غیره ایجاد کنیم و همگی باکمک هم کارها را پیش ببریم.

وزیر کشور یادآورشد: هم اکنون دیگر کسی معتقد نیست که یک جامعه را می‌توان بوسیله هیات حاکمه مطلق اداره کرد، چنین امری محال است. جامعه در فرآیند تکاملی خود به جایی رسیده که سازوکارهایی طراحی کرده که در آن مردم تصمیم گیر، تصمیم ساز و اجراکننده باشند.هیچ کشوری بدون احزاب نمی تواند تدبیر منظم و مشخصی در اداره کشور داشته باشد، اینها حلقه‌های تکاملی هم هستند. همچنین هیات حاکمه یک کشور احتیاج به توزیع قدرت، گردش نخبگانی و تبادل اطلاعات و حضور کارشناسان دارد. اگر کشوری بگوید بدون احزاب کشور را می چرخانیم، دچار جهل، نخوت و تکبر است.

وی عنوان کرد: در حوزه های اجتماعی با سمن ها نیز مواجهیم که البته چون انسان موجودی اجتماعی است، نمی تواند بدون تعامل کار کند. سمن ها باتوجه به اینکه در موضوعات مختلف کارمی کنند، اسامی مختلفی هم دارند. همین انتخاب کدخدا در قالب یک مشارکت سیاسی بوده و تحول یافته است. یا همین تعاونی های روستایی که از سالها قبل وجود داشتند ، یک سمن محسوب می شوند. باتوجه به قطعیت و ضرورت موضوع می‌توان گفت اگر کسی فکر می کند جامعه ایران را می‌توان بدون کمک مردم اداره کرد، در اشتباه است.

وزیر کشور با بیان اینکه چهل سال است در کشور حزب داریم و حدود 250 حزب در کشور وجود دارد گفت: تقاضای ما این است که احزاب در مدت 40 سال مسیر 200 ساله را طی کنند یعنی احزاب باید سازماندهی قوی داشته باشند، برنامه‌ریزی کنند، بیانیه دهند و در قدرت سهیم باشند.

وی با اشاره به اینکه مردم باید مشارکت داشته باشند ادامه داد: بایستی مردم عملکرد افراد را به صورت منصفانه و کارشناسانه نقد کنند یعنی اگر نماینده‌ای 4 سال در مجلس است باید عملکرد آن بررسی شود که در این چهار سال چه اقداماتی انجام داده است؟ در حقیقت بایستی نگاه ظاهری احساسی عاطفی علمی و وعقلی را وسعت دهیم. باور داشته باشیم که کار اجتماعی تحت عنوان سازمانهای مردم نهاد و خیریه‌ها اهمیت بسیاری دارد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به زلزله کرمانشاه و اقدامات انجام شده در آن زمان اشاره کرد و با بیان توضیحاتی از عملکرد دولت و مردم در آن حادثه گفت: متوجه شدیم در مدیریت موضوع از منظر مشارکت مردمی ضعف داریم و احساس کردیم که حضور تشکل ها در حوزه حوادث غیرمترقبه به صورت ملی در نقاط مختلف کشور نیاز است.

رحمانی‌فضلی در ادامه به حضور گسترده مردم برای کمک رسانی به زلزله زدگان کرمانشاه اشاره کرد و افزود: در این حادثه ملت دلشان به رحم آمده بود و کمک های بسیاری کردند و می خواستند به هر طریق ممکن کمک‌های خودشان را برسانند در حالی که نیاز بود تشکل‌ها در این میان جلو بیایند تا مردم کمک های شان را از طریق تشکل‌ها به حادثه‌دیدگان برسانند.

وزیر کشور افزود: اینکه انتظار داشته باشیم دولت و حاکمیت دست سازمانهای مردم نهاد و تشکلها را بگیرد تفکر غلطی است که نسبت به دولت داریم. 40سال است که از انقلاب گذشته اما هنوز دولت را رها نمی‌کنیم، حاکمیت هم خودش را رها نمی کند، یعنی از نان سنگک تا تنظیم روابط با خارج از کشور را دولت انجام می دهد؛ کدام دولت در دنیا اینگونه است؟ به عبارت دیگر نه تشکل‌ها قبول مسئولیت می‌کنند و نه مسئولین نیز حاضرند وظایف خود را واگذار کنند و این امر نیز به علت عقب افتادگی تاریخی نسبت به تعریف از دولت و مردم و تقسیم وظایف است. در حقیقت دولت باید بسترساز و زمینه ساز تحولات و تغییرات و رشد تشکل‌ها باشد.

منبع: ایسنا