ضرورت الحاق به توافقنامه پاریس 

اعتمادآنلاین| حسین خواجه‌پور مشاور انرژی سازمان حفاظت محیط زیست در نشست خبری با موضوع توافق‌نامه پاریس با اشاره به اینکه اختلاف نظرها در بحث الحاق ایران به توافقنامه پاریس به دلیل روشن نبودن مسائل فنی و حقوقی مربوط به حوزه انرژی است، گفت: متوسط جهانی سهم بخش انرژی در کل انتشار گازهای گلخانه‌ای، 75 درصد است. در حالیکه در ایران این سهم به 83 درصد می‌رسد. بنابراین ایران جزو 11 کشور اول دنیا در تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای است.

وی با اشاره به اینکه در ایران بیشتر از کشورهای توسعه یافته، مصرف انرژی داریم، اظهار کرد: حتی مصرف انرژی در کشور ما نسبت به کشورهای نفتی همسایه مثل عراق و عربستان بیشتر و تا دو برابر برآورد می‌شود. این موضوع یک زنگ خطر به حساب می‌آید و ضروری می‌کند که نسبت به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش شدت انرژی در ایران اقدام کنیم.

مشاور انرژی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه میزان شدت انرژی و نرخ رشد شدت انرژی در ایران تقریبا از همه کشورهای دنیا بیشتر است، در مورد قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی، تصریح کرد: این قانون مصوبه سال 1389 است و طبق آن باید 40 درصد از میزان مصرف انرژی را کاهش دهیم. بررسی‌ها نشان می‌دهد از سال 89 تا کنون نه تنها شدت مصرف انرژی کاهش نیافته، بلکه با وجود چنین قانون بالادستی، شدت مصرف انرژی تا 10 برابر بیشتر شده است.

خواجه‌پور با تاکید بر اینکه در کشور ما منابع طبیعی بسیاری از بین می‌رود و ضروری است که به سمت بهره‌وری مصرف انرژی حرکت کنیم، گفت: کاهش مصرف انرژی باعث کاهش گازهای گلخانه‌ای می‌شود. اگر سیاست‌های بالادستی در حوزه داخلی را اعمال کنیم، ناخودآگاه اهداف بین‌المللی نیز محقق می‌شود.

وی با بیان اینکه شدت انرژی بالا به معنای مصرف بیشتر منابع طبیعی و پرهزینه بودن توسعه اقتصادی است، گفت: اگر روند رو به رشد فعلی را در زمینه شدت مصرف انرژی ادامه دهیم، تا سال 2030 انرژی‌های فسیلی موجود در کشور، پاسخگوی نیازهای ما نخواهد بود. این در حالی است که بر اساس بررسی‌ها اگر بتوانیم شدت مصرف انرژی را به نصف کاهش دهیم، فرصت‌های اشتغال و سودآوری اقتصادی و در نهایت منافع زیست محیطی بیشتری شامل حال کشور ما می‌شود.

مشاور انرژی سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه اظهار کرد: به دلیل عدم اجرای قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی، سالانه 7.53 میلیارد دلار خسارت به کشور ما وارد می‌شود و به عبارت ساده این میزان هدر رفت اقتصادی داریم که طبیعتا در صورت اصلاح مصرف انرژی، این مبلغ به چرخه اقتصادی بازمی‌گردد. بنابراین لازم است در زمینه افزایش بهره‌وری انرژی تمرکز داشته باشیم.

خواجه‌پور با تاکید بر اینکه در شرایط موجود کاهش شدت انرژی قابل تحقق است، گفت: در زمینه کاهش مصرف انرژی برگشت سرمایه نهایتا طی شش ماه تا یک سال صورت می‌گیرد. بنابراین اگر 230 میلیارد دلار برای کاهش مصرف انرژی و افزایش راندمان انرژی هزینه کنیم، برگشت سرمایه حدود 165 میلیارد دلار خواهد بود. این موضوع قطعا در اشتغال‌زایی نیز موثر خواهد بود.

وی در ادامه با اشاره به دلایل افزایش شدت انرژی و نبود راندمان کافی برای مصرف انرژی گفت: قیمت پایین حامل‌های انرژی، نرخ تنظیم بالای سرمایه، عدم آگاهی جامعه و عدم مطالبه‌گری از سیاست‌گذاران و عدم توسعه کافی فناوری دلایلی‌است که باعث افزایش شدت مصرف انرژی شده است. لازم به ذکر است توافقنامه‌های بین‌المللی از جمله توافقنامه پاریس مسیری است که کشور ما را در دستیابی به دانش و فناوری‌های نوین کمک می‌کند.

مشاور انرژی سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر اینکه تعهدات کشور ما برای کاهش گازهای گلخانه‌ای در جریان توافقنامه پاریس تنها 4 درصد و بسیار ناچیز است، گفت: قطعا این میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تبعات مالی و امنیتی برای کشور ما ایجاد نمی‌کند و اگر بتوانیم قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی را اجرایی کنیم، قطعا میزان شدت مصرف انرژی بیشتر از تعهدات توافقنامه پاریس خواهد بود. اعمال قانون اصلاح الگوی مصرف تا 40 درصد میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.

این کارشناس سازمان محیط زیست در مورد فواید الحاق ایران به توافقنامه پاریس در حوزه کاهش شدت انرژی گفت: اگر به توافقنامه پاریس ملحق شویم دانش فنی و سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی در زمینه کاهش مصرف انرژی، افزایش می‌یابد. همچنین می‌توانیم از این طریق خود را در زمینه سازگاری با اثرات نامطلوب ناشی از تغییر اقلیم و گرمایش جهانی تقویت کنیم.

خواجه‌پور با بیان اینکه با توجه به آمارها میزان افزایش دما در ایران بیشتر از متوسط جهانی بوده است، گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد که منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بیشترین خسارت‌های اقتصادی ناشی از گرمایش جهانی را متحمل می‌شود. افزایش 40 درصدی باران‌های سیل‌زا، بروز خشکسالی، کاهش روان‌آب‌ها، کاهش بارش و... از جمله عوارض ناشی از گرمایش جهانی است.

وی ادامه داد: دقت داشته باشید که این تبعات ناشی از یک درجه افزایش دما بوده و اگر روند کنونی ادامه یابد، دمای کره زمین تا 4.5 درجه دیگر بیشتر می‌شود که در این صورت قطعا سکونت در کره زمین غیر ممکن خواهد بود. مطالعات و مدل‌های مختلف این موضوع را تایید می‌کند.

مشاور انرژی سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه با اشاره به راهکارهای کاهش گازهای گلخانه‌ای در ایران گفت: جمع‌آوری گاز فلر، کاهش نشت و اتلاف گاز، تبدیل سوخت نیروگاه‌ها، تبدیل نیروگاه‌های گازی به سیکل ترکیبی و افزایش راندمان انرژی باعث کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهد شد.

خواجه‌پور گفت: هزینه هر تن کاهش انتشار گاز دی‌اکسید کربن 320 هزار تومان برآورد شده؛ این در حالی است که میزان سودآوری حاصل از کاهش هر تن دی‌اکسید کربن 420 هزار تومان خواهد بود.

منبع: ایسنا