سگ‌گردانی، از قانون تا واکنش مسئولان

اعتمادآنلاین|‌‌ ‌ میراندا مهدوی- حاجی رضا شاکرمی، دادستان کرج، دوم تیرماه 1398، در نشست مطبوعاتی اعلام کرد: سگ‌‌گردانی با قلاده ‌جرم نیست.

دادستان کرج گفت: هرچند سگ‌گردانی در مکان‌های عمومی ممنوع اعلام شده، اما قانونی در خصوص اینکه سگ‌گردانی در فضاهای عمومی جرم باشد وجود ندارد. واقعیت این است که حضور سگ‌ها در مکان‌های عمومی باعث سلب آسایش و ایجاد مزاحمت برای مردم می‌شود و همین سبب ممنوعیت سگ‌گردانی شده است.

او اعلام کرد: سگ‌گردانی تنها در مواردی که سگ‌ها در مکان‌های عمومی موجب مزاحمت شوند جرم است و در سایر موارد حضور سگ‌های دارای قلاده در کنار صاحبان در مکان‌های عمومی و ماشین جرم نیست.

این در حالی است که دادستان البرز اخبار منتشرشده مبنی بر عدم ممنوعیت سگ‌گردانی منتسب به خود را تکذیب کرد و گفت این موضوع علاوه بر ایجاد نارضایتی عمومی برای شهروندان، خانواده‌ها مزاحمت در پی داشته است؛ شهرداری مکلف است با نصب تابلو و صدور دستور به عوامل خود از ورود سگ به اماکن عمومی و پارک‌ها جلوگیری کند.

حاجی رضا شاکرمی در ادامه از برخورد قانونی با پدیده سگ‌گردانی در سطح معابر عمومی، پارک‌ها و خیابان‌ها خبر داد.

دادستان مرکز استان البرز اضافه کرد: چنانچه شهروندان شکایتی مبنی بر ایجاد مزاحمت افرادی که سگ‌گردانی می‌کنند داشته باشند، می‌توانند به دادسرا مراجعه و اعلام شکایت کنند.

به گزارش اعتمادآنلاین، اما روز گذشته دادستان ‌استان البرز نه تنها اعلام کرد سگ‌گردانی جرم است، بلکه از تشدید برخورد با سگ‌گردانی در کرج خبر داد.

او گفت: مراجع انتظامی در صورت مشاهده سگ‌گردانی به قید فوریت باید سگ تزیینی را تحویل عوامل شهرداری دهند و در صورت تمرد مالک، نسبت به جلب او اقدام و وی را به دادسرا معرفی کنند.

پیشینه قانون‌گذاری برای سگ‌گردانی در قوانین ایران

در اوایل قرن حاضر، قانون‌گذاران ایران در نظر داشتند برای همراه داشتن سگ، نظام قانونی وضع کنند. از این رو نمایندگان مجلس شورای ملی آیین‌نامه جلوگیری از مرض‌ هاری و امور خلافی مصوب 1318/03/24 را ذیل ماده 276 قانون مجازات کیفر عمومی که سال 1304 شمسی وضع شد، تدوین کردند. این آیین‌نامه مشتمل بر16 ماده بود و با توافق وزارت دادگستری و وزارت کشور نوشته شد. آیین‌نامه مزبور به تبع نسخ قانون مجازات عمومی در حال حاضر نسخ و غیرقابل استناد است، لذا به دلیل فقد عنصر قانونی صرف نگهداری سگ و گربه و گرداندن آنها در شهر جرم نیست.

نمایندگان مجلس شرایط خاصی را برای همراه داشتن حیوانات مشخص کردند و مثلاً در ماده یک این آیین‌نامه تصویب کردند: از روزی که فرمانداری محل آگهی می‌دهد کلیه صاحبان سگ‌های شهری باید تا مدت سه ماه گردنبند فلزی یا چرمی برای سگ‌های خود تهیه کنند.

این آیین‌نامه به صورت مفصل می‌گفت صاحبان سگ چطور باید از این حیوان نگهداری کنند و شرایط همراه داشتن حیوان در معابر عمومی چیست.

پس از سال‌ها، در سال 1389 مجلس شورای اسلامی باز هم به فکر قانون‌گذاری برای همراه داشتن سگ‌ها افتاد که به خاطر اولویت‌های متعدد، ایده این قانون‌گذاری به جایی نرسید. در سال 1393 نیز 32 تن از نمایندگان مجلس با تقدیم طرحی خواستند قانونی را به تصویب برسانند که همراه داشتن سگ در معابر عمومی مشمول جریمه‌های نقدی سنگین و حتی مجازات حبس شود که آن هم به جایی نرسید. این قانون در حال حاضر تنها متن حقوقی‌ای است که تعیین می‌کند همراه داشتن سگ، یا آثار همراه داشتن سگ برای صاحب آن، چه نظم و نسقی دارد.

سگ‌گردانی در قوانین فعلی، فاقد عنوان مجرمانه است

محمدجعفر حبیب‌زاده، معاون پژوهشی دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین، بیان کرد: در حال حاضر سگ‌گردانی فاقد عنصر قانونی برای تعقیب کیفری افراد است و مراجع قضایی، مستندی برای صدور حکم محکومیت افراد به خاطر انجام این کار ندارند.

معاون پژوهشی دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه چندی پیش 39 نماینده مجلس طرحی با عنوان «قانون نگهداری سگ در آپارتمان» تهیه کردند، گفت: بر اساس این طرح «گرداندن حیوانات خطرناک یا حیواناتی که برای سلامت عمومی مضر بوده، یا نجس‌العین می‌باشند، از قبیل سگ در اماکن و معابر عمومی و وسایط نقلیه ممنوع است و مرتکب علاوه بر جزای نقدی از یک میلیون ریال تا پنج میلیون ریال به ضبط حیوان مذکور محکوم می‌شود.» این ماده می‌افزاید: «نگهداری حیوانات مذکور در آپارتمان‌ها ممنوع و در منازل مسکونی نیز چنانچه موجب نارضایتی هر یک از ساکنان گردد، ممنوع است.» این طرح به وزارت بهداشت ماموریت می‌دهد تا فهرست حیوانات خطرناک و نجس‌العین (علاوه بر سگ) را تهیه کند. اما این طرح هنوز به نتیجه نرسیده است.