بررسی تهدیدهای تکدی‌گری در گفت‌وگوی «اعتمادآنلاین» با امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس:
جدی‌ترین تاثیر تکدی‌گری این است که مردم با خود می‌گویند در چه جامعه فقیری زندگی می‌کنیم/ دولت‌ها باید وظایف اصلی خود را در ساماندهی متکدیان انجام دهند/ مردم فریب کلاهبرداری متکدیان را نخورند
امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس، با اشاره به وظایف دولت‌ها در ساماندهی متکدیان گفت: لازم است حداقل‌های زندگی تا زمانی که فرد مهارتی بیاموزد و کاری پیدا کند برای افراد مهیا شود.
اعتمادآنلاین| عاطفه محمودی- تکدی‌گری شاید شکل‌های مختلفی داشته باشد اما به 2 دسته کلی تقسیم می‌شود: کسانی که تنها برای امرار معاش و به دلیل تنگدستی تکدی‌گری می‌کنند و کسانی که تکدی‌گری راه آسانی است برای درآمدزایی‌شان. گویی تکدی‌گری دیگر شغل شده است. امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین این موضوع را بررسی کرد.
حریرچی در ابتدا فقر را عامل اصلی تکدی‌گری دانست و گفت: «آنچه مسلم است اینکه تکدی‌گری نشان از فقر در جامعه دارد. در واقع فقر عامل اصلی تکدی‌گری است. افرادی که نمی‌توانند امرارمعاش کنند به سمت تکدی‌گری می‌روند. اگر حداقل‌های زندگی افراد، که وظایف دولت‌هاست، تامین شود، آنها به تکدی‌گری روی نمی‌آورند.»
او در ادامه به دلیل دیگر تکدی‌گری پرداخت: «طی یک دهه اخیر شاهد هستیم که تکدی‌گری راه آسانی برای کسب درآمد شده و شکل و روش‌های مدرنی پیدا کرده است. برخی به روش‌های غیرمستقیم تکدی می‌کنند و درآمدهای بالایی هم به دست می‌آورند.»
این جامعه‌شناس ادامه داد: «در رابطه دولت-ملت در جامعه برای تامین نیازهای پایه‌ای افرادی که جا مانده‌اند و توانایی تامین معاش خود را ندارند، هزینه‌ای به اسم یارانه پرداخت می‌شود. در جامعه ما نباید تنها به یارانه نقدی تکیه شود، بلکه باید به شهروندان مهارت‌هایی آموخته شود تا بعداً بتوانند از طریق آن کسب درآمد کنند.»
فعالیت سمن‌ها توجیهی برای کم‌کاری دولت نشود
حریرچی گفت: «مشخص نیست دولتمردان و مسئولان چه زمانی می‌خواهند حقوق شهروندی را به رسمیت بشناسند. حداقل حقوق شهروندی رفع نیازهای اولیه مثل خوراک، پوشاک، آموزش و... است. لازم است این حداقل‌ها برای افراد مهیا شود تا زمانی که فرد مهارتی بیاموزد و کاری پیدا کند.»
او در پاسخ به این سوال که چرا سمنان و تبریز متکدی ندارند، به اعتمادآنلاین گفت: «در شهری مثل تبریز برای مردم مهم است که به نیازمندان کمک کنند و نگذارند شهروندان در گوشه و کنار خیابان گدایی کنند. البته فرصت اشتغال در این شهرها بیشتر فراهم است. در واقع در این شهرها وظایف دولت را مردم انجام می‌دهند. البته این موضوع نباید توجیهی برای دولت‌ها باشد که از وظایف خود کوتاهی کنند. دولت‌ها باید وظایف اصلی خود را در ساماندهی متکدیان انجام دهند تا سمن‌ها به مسائل ویژه‌تری چون سالمندان وارد شوند و کمک کنند.»
او در ادامه به نقش آگاه کردن مردم در این مساله نیز اشاره کرد: «باید به مردم آگاهی داده شود تا فریب برخی از کلاهبردارانی را که از این روش درآمدهای کلان به دست می‌آورند، نخورند. در این صورت کسانی که از این طریق کلاهبرداری می‌کنند تشویق نمی‌شوند. البته در کنار این موارد باید حساب برخی را جدا کرد. مثل جوانانی که در خیابان‌ها با نمایشِ هنر خود درآمد کمی کسب می‌کنند.»
مقایسه ارقام فساد با وضعیت متکدیان توسط مردم
حریرچی همچنین به تاثیرات تکدی‌گری در جامعه پرداخت: «اصلی‌ترین تاثیری که تکدی‌گری بر مردم می‌گذارد این است که مردم مدام با خود می‌گویند در چه جامعه فقیری زندگی می‌کنیم. از اصلی‌ترین اهداف جوامع رضایت‌مندی مردم از زندگی‌شان است. اما این رضایت‌مندی به دلایل مختلف در مردم ما دیده نمی‌شود. مردم روزانه خبر از فساد می‌شنوند، با مقایسه این ارقام فساد و با مشاهد وضعیت متکدیان در کنار خیابان، احساس دردناکی پیدا می‌کنند و تماشای تبعیض در جامعه برای مردم آزار‌دهنده است.»
او در پایان از سرانجام برخی متکدیان گفت: «برخی متکدیان از سوی دیگران تحقیر می‌شوند. در نتیجه نباید توقع داشت این افراد، که تضاد طبقاتی بر آنها تاثیر می‌گذارد، در آینده به سمت آسیب‌های خطرناک نروند.»
دیدگاه تان را بنویسید