دخالت‌های سیاسی در محیط زیست از مشکلات اساسی کشور

اعتمادآنلاین| ‌ عیسی کلانتری در نشست گفت و گوهای راهبردی اندیشکده آب، محیط زیست، امنیت غذایی و منابع طبیعی در مرکز الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت اظهارکرد: شرط اساسی برای پرداختن به ابعاد گوناگون مسئله محیط زیست، یک بحث و گفتمان آزادانه و بدون محدودیت برای صاحبنظران است و انتظار بر این است که مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت این امکان را فراهم آورد که مسائل علمی بدون ملاحظات ایدئولوژیک مطرح شود و فارغ از جنبه‌های سیاسی، ابتدا اصل موضوع به خوبی شناخته شود سپس با دقت و جامعیت، انتخاب‌های استراتژیک و مهم (از جمله ارزش‌های اقتصادی- اجتماعی) صورت پذیرد.

رئیس سازمان ‌حفاظت‌ ‌محیط‌ زیست افزود: حالی که اغلب دستگاه‌های اجرایی از دستاوردهای مثبت خود طی 40 سال گذشته سخن گفته‌اند، وضعیت محیط زیست کشور به گونه‌ای است که در بسیاری از شاخص‌ها نظیر هوای کلانشهرها و شرایط تالاب‌ها، منابع آب‌های زیرزمینی و پوشش گیاهی، پسماندها و عملکرد صنایع منفی است زیرا در عمل اغلب تصمیم‌ها در تضاد با توسعه پایدار بوده است و در حالی که امکان داشت که بین توسعه و محیط زیست آشتی و تعادل برقرار کرد ولی جای چنین استراتژی روشنی در محیط‌ زیست کشور تاکنون خالی بوده است.

به گفته وی، این نکته بسیار حیاتی است که در قبال هزینه‌های هنگفت توسعه در بخش‌های مختلف کشور، هزینه کافی و به‌موقع با پیروی از ضوابط محیط‌ زیست و توسعه پایدار و رعایت حقوق نسل‌های بعد و توجه شجاعانه به این موارد در الگوی پیشرفت با نگاه منصفانه به وضعیت موجود کشور و برخورد مدبرانه با آن هیچ مشکلی بر سر راه اقتصاد و توسعه کشور ایجاد نخواهد شد و با شیوه‌های صحیح برای مطالعات محیط زیستی، یک تکلیف فراتر از سلیقه و فشار بخش‌هایی است که فقط به منافع کوتاه مدت خود می‌اندیشند. کما اینکه با اندکی‌ توجه به موضوع آلودگی هوا، تحول چشمگیری در کیفیت سوخت تولیدی و مصرفی اتفاق افتاد زیرا دولت فعلی باور بیشتری نسبت به محیطزیست در خصوص رابطه کیفیت هوا و کیفیت سوخت داشته است، اما مثال در خصوص‌ حق‌آبه تالاب‌ها، رفتار عوام فریبانه ای را شاهد بوده‌ایم.

کلانتری دخالت‌های سیاسی در امر محیط زیست را نیز از جمله مشکلات اساسی کشور برشمرد و از جمله مصادیق این مشکل، موضوع کاهش تولید کربن را ذکر و اظهارکرد: علیرغم سیاست‌های ابلاغی رهبری در سال 1398 برای کاهش 732 میلیون تن تولید کربن تا سال 1400 و تکلیف برنامه ششم مبنی بر کاهش 232 میلیون تن تا پایان برنامه ششم و تعهد ایران در کنوانسیون پاریس برای کاهش چهار درصدی (معادل 72 میلیون تن) تا سال 2030(1409شمسی) که بسیار کمتر از اعدادی است که در سیاست‌های داخلی تعیین شده است اما در عمل در پشت پرده‌های سیاسی با تهدید و حمله‌هایی مواجه هستیم که اگر دست به چنین اقداماتی بزنید کشور تعطیل می‌شود و در حالی که مدیران فهیم کشور، توانایی انجام اقدامات محیط‌زیستی شایان توجهی را دارند (همانگونه‌که در صنعت پالایشگاهی این چنین شد) سطح اقدامات در کل کشور و در تمامی بخش‌ها آن چیزی نیست که لازمه‌ زندگی سالم برای جمعیت فعلی کشور و رعایت‌ مصالح نسل های آینده باشد.

رئیس سازمان حفاظت محیطزیست کشور با تشریح نقش دستگاه‌های مختلف در تصمیم‌گیری برای استقرار صنایع، ایجاد تأسیسات و تخصیص آب به بخش‌های‌مختلف و سیاست‌ها و برنامه‌های کلان دولت و تکالیف برنامه تأکید کرد: با پیروی از ضوابط محیط زیست و توسعه پایدار و رعایت حقوق نسل‌های بعد و توجه شجاعانه به این موارد در الگوی پیشرفت (با نگاه منصفانه به وضعیت موجود کشور و برخورد مدبرانه با آن) هیچ مشکلی بر سر راه اقتصاد و توسعه کشور ایجاد نخواهد شد، مشروط بر اینکه با گسترش آموزش‌ها از جمله به طور صحیح و اصولی برای دانشجویان در رشته‌های مختلف‌دانشگاهی و ایجاد شرایط کافی برای حضور و مشارکت مردم (با شعار 80 میلیون محیط بان)، محیط‌زیست را به عنوان اصلی ترین مسئله جامعه همواره مد نظر داشته باشیم.

منبع: ایسنا