گزارش ویدئویی «اعتمادآنلاین» از وضعیت کولبران:
بازارچههای مرزی و کارت تردد کولبران چه شد؟
آمار رسمی چندانی از حوادث سالانهای که برای کولبران اتفاق میافتد در دست نیست، اما فعالان کردستان میگویند سالانه بین 100 تا 150 حادثه مرگآفرین برای کولبران رخ میدهد. عثمان مزین، وکیل دادگستری و فعال اجتماعی، از وضعیت این آمار به اعتمادآنلاین خبر میدهد.
اعتمادآنلاین| نیلوفر حامدی- این روزها دیگر کسی «نظیر» را به خاطر نمیآورد. کولبر 20 سالهای که 2 سال پیش از گردنه «تتو»، صعبالعبورترین مسیر کولبری، سقوط کرد و جان باخت. کسی «سیروان» را هم یادش نیست. جوان 18سالهای که در سال 95، هدف شلیک گلولههای نیروهای مرزی قرار گرفت. حالا اما همه داغدار فرهاد و آزادند. برادران کولبر مریوانی که سنشان روی هم به 30 سال میرسید و هنوز خیلی فرصت برای زندگی داشتند، اما دستها و جیبهای خالیشان باعث شد برای نان، با جانشان معامله کنند.
اگرچه ماجرای این 2 برادر تلخ بود، اما اتفاق تازهای محسوب نمیشد. به گفته رسول خضری، نماینده مردم پیرانشهر و سردشت در مجلس شورای اسلامی، حدود 80 هزار کولبر در کشور فعالیت میکنند که این تعداد، مسئولیت تامین معیشت نزدیک به هفت میلیون نفر را بر عهده دارند.
این جمعیت بالا در شرایطی این کار را به عنوان تنها راه کسب روزی خانواده خود انتخاب کردهاند که هرساله، تعداد زیادی از آنها قربانی برف، کولاک، سقوط از ارتفاع و شلیک گلوله نیروهای مرزی میشوند. با وجود این، نبود امکان امرار معاش راه دیگری برای این افراد باقی نگذاشته است.
آمار رسمی چندانی از حوادث سالانهای که برای کولبران اتفاق میافتد در دست نیست، اما فعالان کردستان میگویند سالانه بین 100 تا 150 حادثه مرگآفرین برای کولبران رخ میدهد. عثمان مزین، وکیل دادگستری و فعال اجتماعی، از وضعیت این آمار به اعتمادآنلاین خبر میدهد.
مریوان، سردشت، اشنویه، بانه، نوسود و کرمانشاه هم بیشترین کولبران و هم بیشترین آمار تلفات جانی را در کشور دارند. در مقابل، کردستان جزو استانهای پایین جدول توسعه اقتصادی و فرهنگی کشور به شمار میرود و درآمد سرانهاش حدود 4٫46 درصد درآمد سرانه میانگین کشوری است.
اما با وجود این حجم کمبرخورداری و آمار پایین ایجاد اشتغال در این منطقه و تاکید چندینباره وزارت کشور و شخص رهبری نسبت به حفظ امنیت کولبران، کسی نمیپرسد چرا بازارچههای مرزی و کارت تردد کولبران از 2 سال پیش قطع شده است؟ کارت ترددی که باعث میشد کولبران در مسیرهایی مشخص، با باری مشخص و از همه مهمتر با مجوز تردد کنند.
اگرچه این کارتها نوبتبندی داشت و سهمیهبندی بود و ماهی سه بار به هر کسی میرسید، اما به خاطر پایین بودن میزان صدمات و خطراتش، بهترین گزینه ممکن در زمان خود محسوب میشد. با این حال پس از اعلام خودمختاری اقلیم کردستان عراق، این بازارچه و کارتهایش هم قطع شدند.
داغ فرهاد و آزاد هرچند هنوز تازه است، اما اگر دست روی دست بگذاریم و تنها به نظاره مرگ آنها بنشینیم، دور نیست روزی که اسم این 2 برادر نیز همچون سیروان و نظیر و هیوا و شیرزاد از یادها برود.
دیدگاه تان را بنویسید