«اعتمادآنلاین» از وضعیت سیستان و بلوچستان بعد از سیل گزارش میدهد:
وضعیت سیستان و بلوچستان، 25 روز بعد از سیل؛ ما ماندیم و مسئولان رفتند/ وعده نوبخت برای ساخت 16 هزار خانه در یک ماه اجرا میشود؟
همه رفتند و مردم باقی ماندند. همین جمله برای توصیف زندگی مردم سیستان و بلوچستان کافی است. مردمی که تا 25 روز پیش از گردوغبار و خانههای کپری و فقدان آب شرب سالم و گاز رنج میکشیدند و حالا گرفتار سیلی شدهاند که همان اندک داشتههای قبلیشان را هم گرفته است.
اعتمادآنلاین| نیلوفر حامدی- «هیچ اتفاقی نیفتاده است. همه رفتند و مردم را تنها گذاشتند.» این را نوید برهانزهی میگوید. فعال اجتماعی سیستان و بلوچستان که در سالهای اخیر صدای مردم استانش در شبکههای اجتماعی بوده و حالا میگوید دیگر نایی برایش نمانده است ( بیشتر بخوانیم ).
بیش از 20 روز از شروع سیل و آبگرفتگی در استان سیستان و بلوچستان میگذرد. مخاطرهای طبیعی که سازمان هواشناسی هم نسبت به آن هشدار داده بود و تا اندازهای مردم، حداقل مردمی که به رسانهها دسترسی داشتند، از آن مطلع بودند. اما چه فایده وقتی مردم اطلاع داشتند و مدیرانی که باید به فکر چاره کار میبودند به روال همیشگی خود با تاخیر از خواب بیدار شدند.
21 دیماه بود که آسمان غرید و بارید و به جای نعمت، سیلش را راهی سیستان و بلوچستان کرد. میزان بارش در برخی شهرها به بیش از 180 میلیمتر رسید و تنها 2 روز از بارشها نگذشته بود که آبگرفتگی در برخی مناطق شهری 200 میلیمتر را هم از سر گذراند ( بیشتر بخوانیم ).
مردم تنها بودند و ارسال اقلام خوراکی و امداد، به خاطر بسته شدن مسیر بسیاری از روستاها، به سختی انجام میگرفت ( بیشتر بخوانیم ). نه تلفنی بود و نه پلی که بتوان احوال روستانشینان را جویا شد. آنها که در شهر زندگی میکردند میگفتند وقتی اوضاع اینجا چنین است، کپرنشینان چه حالی دارند؟ ( بیشتر بخوانیم ) بالگرد نیاز اصلی بود که به خاطر وضعیت هوا و همچنین شرایط اقلیمی به سختی به منطقه اعزام شد. ( بیشتر بخوانیم ).
مدتی گذشت تا اینکه بالاخره تیمهای عملیاتی و امدادی از سراسر کشور راهی این استان شدند ( بیشتر بخوانیم ). مسئولان از تخصیص بودجه برای این استان گفتند و همه امید به بهبود اوضاع بستند ( بیشتر بخوانیم ). اما حالا که قریب به 20 روز از این حوادث میگذرد گویا چیزی در این استان برای مردمانش تغییر نکرده است.
به مردم زلزلهزده سرپل ذهاب هم وعده دادید
برهانزهی برای وصف اوضاع، محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه را مخاطب قرار میدهد: «اوضاع اینجا واقعاً خوب نیست. هیچکس نمیداند مردم چه میکشند. چیزی اینجا تغییر نکرده است. گیرم که مواد غذایی تا یک ماه آینده را هم به مردم دادید. بعدش چه؟ آقای نوبخت گفته ظرف یک ماه، 16 هزار خانه تخریبشده را میسازند؟ حتماً با ما شوخی میکنید دیگر؟ مردم چه زمانی را به خاطر دارند که شما چنین کار بزرگی کرده باشید؟ مگر توان چنین کاری را دارید؟ ما که میدانیم بعد از یک ماه، یک ماه دیگر را وعده میدهید و این یک ماه آنقدر کش میآید که ما هم به وضع مردم کرمانشاه مبتلا میشویم. به زلزلهزدگان سرپل ذهاب هم وعده دادید، اما عکسها گواه وضعیت مردم است که هنوز هم در چادر و کانکسها زندگی میکنند.»
او که معتقد است مثل همیشه لطف خیرین و کمکهای مردمی بینظیر بوده ادامه میدهد: «با یکی از روستانشینان دشتیاری صحبت میکردم. گفت باز هم مثل همیشه ما ماندیم و مسئولان رفتند. معلوم نیست از این به بعد چگونه باید زندگی کنیم. البته که لطف خیرین و مردم مثل همیشه بینظیر بوده است، اما اقدامات اینچنینی نباید از مدیران سلب مسئولیت کند. دقیقاً بعد از اینکه رئیسجمهور از استان ما رفت، مدیران هم بارشان را جمع کردند و رفتند.»
چیزی به نام کشاورزی و دامداری برای مردم باقی نمانده است
برهانزهی به نابودی کامل زیرساختها در این استان هم اشاره میکند: «اندک زیرساختهایی که در استان ما وجود داشت نابود شده است. راهها از بین رفتهاند. چیزی به نام کشاورزی و دامداری برای مردم باقی نمانده است. اتفاق خوب اینکه این بار کمپینهایی با محوریت آبادی دوبارهی همین موارد، یعنی احیای راهها و کشاورزی و دامپروری، راهاندازی شده است. مردم هم مثل همیشه یاری میدهند و کمپینها حسابی جان گرفتهاند. همینجا از افرادی که قصد کمک دارند میخواهم کمکهای نقدی خود را به همین کمپینها انتقال دهند تا اشتغال و زندگی عادی مردم هرچه سریعتر بازگردد.»
همان روز نخست نوشتیم که مردم در سیستان و بلوچستان بیم آن دارند که مبادا به سرنوشت مردم زلزلهزده کرمانشاه دچار شوند ( بیشتر بخوانیم ). هنوز برای اینکه پیشبینی کنیم در آینده چه رخ میدهد زود است، اما گفتهها، شنیدهها و از همه مهمتر تجربه جمعی مردم ایران به این ترس قوت میبخشد. باشد که این بار، مدیران کشوری همه را غافلگیر و وعدهها را بهموقع اجرا کنند.
دیدگاه تان را بنویسید