بهروز رجبی، روانشناس، از سال تحویل ۹۹ با چاشنی قرنطینه به «اعتمادآنلاین» گفت:
فرصتی 13 روزه برای تمام کارهای نکردهای که منتظرش بودیم/ میتوان از تعطیلات نوروز 99 خاطرهای خاص و ویژه ثبت کرد
روزهای کرونایی که در ایران سپری میشود شاید اگر در هر ماه دیگری رخ میداد، اینقدر به مردم آسیب نمیزد. کرونا در ایران دقیقاً با آغاز اسفندماه شروع شد و هرچه به روزهای پایانی سال نزدیکتر شدیم، شیوع ویروس هم فزونی گرفت.
اعتمادآنلاین| همزمان با روزهایی که باید به سیاق هر سال با خیابانهای شلوغ و پررفتوآمد مواجه میشدیم و شهرها تا دیروقت بیدار بودند و بازارها مملو از جمعیت در انتظار بهار، کرونا امسال این معادله را به طور کلی به هم ریخت.
خیابانها خلوتتر از همیشه شدند، بیشتر بازارها کساد شدند و مردم محکوم شدند به اینکه در خانه بمانند تا زنجیره شیوع را مهار کرده و هرچه سریعتر این ویروس همهگیر را به کنترل درآورند.
حالا اما تنها دو روز بیشتر تا نوروز سال 99 باقی نمانده است. امسال حتی سفره هفتسین هم در خیلی از خانهها به خاطر رعایت بیشتر بهداشت پهن نمیشود، دیگر کسی سراغ آرامگاهها و زیارت اهل قبور نمیرود و دیگر کسی دعای سال نو را در خانه مادربزرگ و پدربزرگش نمیخواند. اما آیا این پایان زندگی است یا سرآغاز فصلی نوست؟
این 13 روز همان فرصتی است که مدتها منتظرش بودید
بهروز رجبی، روانشناس، در گفتوگو با اعتمادآنلاین سال تحویل جدید با طعم قرنطینه را، نگاهی متفاوت به زندگی قلمداد میکند: قابل درک است که مردم ناراحتاند. استرس، پریشانی فراوان، نگرانی بابت مسائل مالی و بازار، استرس ابتلا به بیماری به ویژه در خانوادههایی که یا تجربه ابتلا را داشتهاند یا عضوی از آنها جزو تیم درمانی بیمارستانهاست. تمامی این موارد سبب شده که خیلی از مردم دیگر دل و دماغی برای عید و نوروز و سال جدید نداشته باشند. اما شاید اگر با نگاهی دیگر به اتفاقات یک ماه اخیر نگاه کنیم، رویکردمان عوض شود.
او ادامه داد: تا پیش از این شرایط، اگر پای صحبت مردم مینشستید، بسیاری از آنها از کمبود وقت و فرصت حرف میزدند. اینکه فرصت کافی برای انجام کارهای شخصی خودشان را ندارند. اینکه خیلی دلشان میخواهد مطالعه کنند، اما وقت ندارند. اینکه دوست دارند به تماشای فیلمهای خوب بنشینند. برخی دیگر میگفتند به خاطر مشغله کاری فراوان، فرصتی برای وقت گذراندن با خانواده خود را ندارند. دوست دارند بیشتر با فرزندانشان باشند، اما شرایط برایشان مهیا نیست. حتی برخی میگفتند که دلشان میخواهد بیشتر بخوابند یا در خانه استراحت کنند. آیا کرونا تمام آن فرصتها و شرایط را برای این افراد مهیا نکرده است؟
«اجبار» استراحت و در خانه ماندن را هم دوستنداشتنی میکند
رجبی با اشاره به تغییر روش زندگی در یک ماه گذشته عنوان کرد: بسیاری از مشاغل از هفته دوم اسفندماه با کاهش ساعت کاری یا شیفتی شدن روزهای کار و همچنین کار کردن از منزل روبهرو شدند. این اتفاق که نتیجه شیوع ویروس کرونا بود، در ادامه مردم را به ماندن در خانه سوق داد تا با حضور در خانه و عدم تردد در سطح شهر، زنجیره شیوع ویروس کوتاه شود؛ یعنی دقیقاً همان فرصتی که خیلی از ما از مدتها پیش منتظرش بودیم. درست است که در این وضعیت امکان سفر و تفریحات خارج از منزل وجود ندارد، اما بسیاری از فرصتهای دیگر برای ماندن در خانه و وقت گذاشتن برای خود و سایر اعضای خانواده مهیا شده است.
این روانشناس معتقد است «اجبار» اتفاقات خوب را هم برای انسانها دوستنداشتنی میکند: مساله اینجاست که این اتفاق به سبب وجود این ویروس رخ داد و ذات انسان به گونهای است که وقتی با اجبار روبهرو میشود دیگر آن اتفاق را دوست ندارد؛ یعنی فردی که تا همین دیروز میخواست در خانه بماند و کار نکند و بیرون نرود، حالا منتظر فرصتی است تا از خانه بیرون بزند. اگر مردم حالات درونی خود را بیشتر بشناسند، مثل همین پدیده اجبار که برایتان مطرح کردم، در شرایط بحرانی راحتتر میتوانند وضعیت روان خود را آنالیز کنند و خودشان را با شرایط وفق دهند.
دور هم نقاشی بکشید و دستهجمعی آشپزی کنید
او با اشاره به برنامهریزی برای روزهای تعطیلات نوروز به خانوادهها گفت: خانوادههایی که در این روزها بیمار داشته یا دارند، یا آنهایی که عزیزی را از دست دادهاند، شرایطشان خاص است و نیازمند پالایش روحی کامل هستند تا با داغی که دیدهاند کنار بیایند. اما بقیه مردم باید به سال جدید به چشم تجربهای جدید از زندگی نگاه کنند. تعطیلات عید را در خانه بمانند و با احترام به خود، خانواده و سایر مردم کشور، سفر نکنند و به مهمانی هم نروند تا هرچه زودتر سرعت شیوع این ویروس در کشور کاسته شود. همانطور که این اتفاق در چین رخ داد. از طرف دیگر، با تدوین یک برنامه درست سعی کنند از این تعطیلات برای رشد شخصی خود و خانواده استفاده کنند. کتاب بخوانند، فیلم ببینند، ورزش کنند، برنامههای سرگرمکننده تلویزیونی را تماشا کنند، با خانواده خود غذا بخورند، دستهجمعی آشپزی کنند، نقاشی بکشند، کاردستی درست کنند، گل بکارند، یک زبان خارجی را تمرین کنند. و هزاران هزار کار دیگر که میشود در این روزها و فرصت ارزشمند انجام داد. فرصتی که شاید دیگر به این راحتیها دست ندهد و میتواند به مثابه خاطرهای خاص از یک سال تحویل و تعطیلات نوروز ویژه در ذهن همه اعضای خانواده ثبت شود.
دیدگاه تان را بنویسید